Με τη βοήθεια μιας τουρκικής οργάνωσης αρωγής, της γνωστής ισλαμιστικής ανθελληνικής οργάνωσης Humanitarian Relief Foundation (IHH), οργανώνονται απόπειρες απόδρασης γυναικών της Οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ISIS) από τον καταυλισμό Χολ, ανατολικά της Χασάκα στη βορειοανατολική Συρία. Η υπηρεσία ασφαλείας στον καταυλισμό κατάφερε να ματαιώσει πολλές από αυτές, μεταδίδει το NorthPress.
Αυτές οι γυναίκες πληρώνουν χιλιάδες δολάρια με στόχο να φτάσουν στις περιοχές που κατέχει η Τουρκία και οι συνδεδεμένες με αυτήν φατρίες της ισλαμιστικής συριακής ένοπλης αντιπολίτευσης, γνωστές και ως Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA).
Τον Μάιο, επτά αλλοδαπές γυναίκες, δύο Μαροκινές και πέντε Ρωσίδες, με 14 παιδιά, κατάφεραν να δραπετεύσουν από τον καταυλισμό.
Ωστόσο, οι Δυνάμεις Εσωτερικής Ασφάλειας της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (Asayish) και μονάδες των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) κατάφεραν να ματαιώσουν την απόπειρα και τους έπιασαν πριν φτάσουν στους προορισμούς τους.
Οι Μαροκινές γυναίκες πιάστηκαν στη δυτική ύπαιθρο της Μανμπίτζ στις 4 Ιουνίου, ενώ οι άλλες γυναίκες πιάστηκαν με τα παιδιά τους στην ύπαιθρο της Χασάκα στα μέσα Μαΐου.
Σύμφωνα με όσα είπαν αυτές οι γυναίκες στο North Press, οι Μαροκινές γυναίκες κατευθύνονταν προς την Τζαραμπλούς ενώ οι Ρωσίδες κατευθύνονταν προς τη Σέρε Κανιέ (Ρας αλ-Αΐν).
Στο στρατόπεδο Χολ, 45 χλμ. ανατολικά της πόλης Χασάκα, ζουν 56.775 άτομα, η πλειοψηφία των οποίων είναι Ιρακινοί.
Στεγάζει επίσης χιλιάδες εσωτερικά εκτοπισμένους Σύρους, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονταν από τις περιοχές δυτικά του Ευφράτη που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της συριακής κυβέρνησης και των πολιτοφυλακών που υποστηρίζονται από το Ιράν.
Οι σύζυγοι και τα παιδιά αλλοδαπών σκοτωμένων και κρατουμένων μελών του ISIS ζουν σε ειδικό τομέα του καταυλισμού.
Τουρκική οργάνωση αρωγής IHH
Η 17χρονη Φατίμα αλ Ζάχραα Αμπντουλχαφίζ είπε ότι κατάφερε να φύγει από τον καταυλισμό στα μέσα Μαΐου μέσω ενός οχήματος συλλογής απορριμμάτων μετά από συντονισμό με έναν από τους Μαροκινούς φίλους της στην Ιντλίμπ (βορειοδυτική Συρία), η οποία ελέγχεται από την Ταχρίρ αλ Σαμ, πρώην μέτωπο Αλ Νούσρα, τη συριακή Αλ Κάιντα.
Είπε ότι «στην αρχή, [το τουρκικό ίδρυμα IHH] βοήθησε τις Τουρκάλες, αλλά μετά βοήθησε όλες τις γυναίκες», Αράβισσες και μη.
Η IHH είναι μια ισλαμιστική τουρκική μη κυβερνητική οργάνωση αρωγής που ιδρύθηκε το 1992 και εγγράφηκε επίσημα στην Κωνσταντινούπολη το 1995.
Είναι η ίδια οργάνωση που είχε οργανώσει τον Στολίσκο για τη Γάζα και διαδήλωνε στην Κωνσταντινούπολη με αίτημα την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Η ίδια «φιλανθρωπική» οργάνωση παρέδιδε όπλα στην Αλ Κάιντα και στο Ισλαμικό Κράτος κρυμμένα σε φορτία ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η Αμπντουλχαφίζ, η οποία κατάγεται από τη μαροκινή πόλη Ταγγέρη, ισχυρίστηκε ότι ο Μαροκινός φίλος της στην Ιντλίμπ ήταν αυτός που συγκέντρωσε τα 18.000$ που απαιτούνταν από αυτήν για να μεταφερθεί λαθραία από τον καταυλισμό.
Το κορίτσι, που μπήκε στη Συρία με την οικογένειά της πριν από εννέα χρόνια μέσω της Τουρκίας, πίστευε ότι η κατάσταση εκεί στην Τουρκία είναι καλύτερη και ότι μπορεί να μείνει και να εγκατασταθεί εκεί όπου έχει συγγενείς.
Ήταν προγραμματισμένο να μεταφερθούν από το στρατόπεδο στη Μανμπίτζ, μετά στην Τζαραμπλούς και μετά στην Τουρκία.
Οι απόπειρες απόδρασης λαμβάνουν χώρα σε μια περίοδο όπου οι χώρες εξακολουθούν να αρνούνται να επαναπατρίσουν τους υπηκόους τους από τα στρατόπεδα και τις φυλακές που διευθύνει η Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES) υπό την ηγεσία των Κούρδων.
Η AANES ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 2014 στις κουρδικές περιοχές του Αφρίν, του Κομπάνι και της Τζαζίρα στη βόρεια Συρία μετά την αποχώρηση των κυβερνητικών δυνάμεων. Αργότερα, επεκτάθηκε στη Μανμπίτζ, στην Τάμπκα, στη Ράκα, στη Χασάκα και στη Ντέιρ Αλ Ζουρ αφού οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) νίκησαν στρατιωτικά το ISIS.
«Θέλω να επιστρέψω στη χώρα μου»
Η Μπες Χανούμ Αλκμπίρ, 30 ετών, μια Ρωσίδα πρόσφυγας στον καταυλισμό που αυτοαποκαλείται Αΐσα Αμπντουλραχμάν, είπε ότι είχε πληρώσει 15.000 δολάρια για να βγει από τον καταυλισμό.
Η Αλκμπίρ, η οποία κατάγεται από το Νταγκεστάν της Ρωσίας, είπε ότι είχε μεταβεί στην ύπαιθρο της Χασάκα αφού δραπέτευσε από τον καταυλισμό, καθώς το σχέδιο ήταν να πάει στη Σέρε Κανιέ.
Είπε στο North Press ότι η μητέρα της είχε συνεννοηθεί με τον λαθρέμπορο, ο οποίος βρισκόταν στην Τουρκία, για να τη βγάλουν από τον καταυλισμό.
Μετά την πιθανή άφιξή της στη Σέρε Κανιέ, ήταν προγραμματισμένο να φύγει στην Τουρκία και από εκεί στη χώρα της.
Η Αλκμπίρ είναι μητέρα δύο παιδιών, το ένα από τα οποία είναι από τον σύζυγό της Ισλάμ Αλεξάντερ με τον οποίο ήρθε στη Συρία και το άλλο είναι από τον Ουκρανό σύζυγό της, τον οποίο παντρεύτηκε μετά τον θάνατο του Ισλάμ στη Συρία.
Όπως και οι άλλες γυναίκες, έτσι και η Νταγκεστανή μπήκε στη Συρία μέσω Τουρκίας.
Αρχικά, εγκαταστάθηκε στην πόλη Ράκα, για να μετακομίσει αργότερα στην Αλ Μαγιαντίν και στη συνέχεια στη Μπαγκούζ στην ανατολική ύπαιθρο της Ντέιρ Αλ Ζουρ.
Λίστα ονομάτων
Στις 25 Ιανουαρίου 2021, οι SDF συνέλαβαν έναν λαθρέμπορο, ο οποίος διακινούσε γυναίκες του Ισλαμικού Κράτους από το στρατόπεδο Χολ, στην πόλη Τελ Χαμέες κοντά στα σύνορα Ιράκ-Συρίας.
Τον ίδιο μήνα, οι Asayish έπιασαν δεκάδες γυναίκες που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τον καταυλισμό με τα παιδιά τους κρυμμένες σε φορτηγά με νερό.
Τον Ιούλιο του 2020, βίντεο που έλαβε η North Press έδειχνε οδηγούς υδροφόρων φορτηγών, που ανήκουν στο Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων (NRC), να προσπαθούν να μεταφέρουν λαθραία οικογένειες του Ισλαμικού Κράτους από τον καταυλισμό.
Η Μαροκινή Ιμάν Σάρα Μουχάμαντ Μαχίρ, 25 ετών, είπε ότι δεν ήξερε αν το ίδρυμα IHH ήταν αυτό που πλήρωσε 30.000 δολάρια σε αντάλλαγμα για να δραπετεύσει εκείνη και το παιδί της από τον καταυλισμό ή αν ήταν ιδιωτικός ευεργέτης.
Η Μαχίρ, η οποία ήρθε στη Συρία με τον σύζυγό της το 2013, είπε ότι η IHH ετοιμάζει μια λίστα με ονόματα για όσους θέλουν να φύγουν. Στη συνέχεια, η οργάνωση βγάζει όσα ονόματα εγκρίθηκαν.
Το Τουρκικό Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας IHH «για τα δύο πρώτα χρόνια, βοήθησε τις Τουρκάλες να δραπετεύσουν από τον καταυλισμό».
Μερικοί μεταφέρθηκαν στον καταυλισμό Νταρκούς στην επαρχία Ιντλίμπ και στη συνέχεια, αν ήθελαν, στην Τουρκία, σημείωσε η Μαχίρ.
Μετά από αυτό, η οργάνωση άρχισε να βοηθά επίσης Ρωσίδες και Αράβισσες για να ξεφύγουν από τον καταυλισμό, τόνισε.