ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Τη Δευτέρα, η Τουρκική Προεδρία παρέπεμψε υπόμνημα στη Βουλή για παράταση της εντολής ανάπτυξης των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας στη Λιβύη για επιπλέον 18 μήνες.
Το υπόμνημα που υπέγραψε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε ότι «οι προσπάθειες που ξεκίνησε η Λιβύη μετά τα γεγονότα του Φεβρουαρίου 2011, για την οικοδόμηση δημοκρατικών θεσμών, ήταν μάταιες λόγω ένοπλων συγκρούσεων.
»Αυτά οδήγησαν στην εμφάνιση μιας κατακερματισμένης διοικητικής δομής στη χώρα».
Υπενθύμισε την υπογραφή της συμφωνίας του Σκιράτ το 2015 στο Μαρόκο, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.
Αυτό έγινε μετά από σχεδόν ένα χρόνο διαπραγματεύσεων μεταξύ των μερών, προκειμένου να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός και να διατηρηθεί η εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Το μνημόνιο εξηγούσε ότι η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA), αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη, σχηματίστηκε στο πλαίσιο της Πολιτικής Συμφωνίας της Λιβύης.
Ο στόχος της αποστολής τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη «είναι η προστασία των εθνικών συμφερόντων στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και η λήψη όλων των απαραίτητων προφυλάξεων έναντι των κινδύνων ασφαλείας που προέρχονται από παράνομες ένοπλες ομάδες στη Λιβύη».
«Είναι επίσης η διατήρηση της ασφάλειας έναντι άλλων πιθανών κινδύνων, όπως η μαζική μετανάστευση, η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας που χρειάζεται ο λαός της Λιβύης και η παροχή της απαραίτητης υποστήριξης στη νόμιμη κυβέρνηση στη Λιβύη», πρόσθεσε.
Το μνημόνιο ισχυριζόταν ότι η Τουρκία έστειλε τις δυνάμεις της στη Λιβύη σύμφωνα με το άρθρο 92 του τουρκικού Συντάγματος, στις 2 Ιανουαρίου 2020.
Καλούσε το τουρκικό κοινοβούλιο να εγκρίνει την παράταση για 18 μήνες, αρχής γενομένης από τις 2 Ιουλίου 2022.
Τον Δεκέμβριο του 2020, το τουρκικό κοινοβούλιο ενέκρινε την παράταση της ανάπτυξης των στρατευμάτων του στη Λιβύη για 18 μήνες.
Η παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη συνδέεται με τα ευρύτερα συμφέροντά της στην ανατολική Μεσόγειο, όπου αναζητά φυσικό αέριο σε ύδατα που διεκδικούν η Κύπρος και η Ελλάδα.
Η Άγκυρα σύναψε συμφωνία με την ηγεσία της GNA τον Νοέμβριο του 2019, η οποία επέκτεινε τις έκνομες θαλάσσιες διεκδικήσεις της Τουρκίας στη Μεσόγειο σε αντάλλαγμα για στρατιωτική υποστήριξη.
