Η τουρκική κυβέρνηση κατηγορείται ότι μετέτρεψε τις φυλακές χαμηλής ασφάλειας, όπου περισσότεροι από 60.000 κρατούμενοι απασχολούνται σε θέσεις εργασίας με πολύ χαμηλούς μισθούς, σε θέσεις καταναγκαστικής εργασίας (δουλείας) με ελάχιστες απολαβές. Οι συνειρμοί με τη ναζιστική Γερμανία, όπου οι Ναζί εκμεταλλεύτηκαν τους «εχθρούς του κράτους» αποκομίζοντας οικονομικό όφελος από την καταναγκαστική τους εργασία, αναπόφευκτοι.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από τη διοίκηση εργαστηρίων φυλακών του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Τουρκίας, 60.767 κρατούμενοι που εργάζονται σε περισσότερες από 180 επαγγελματικές κατηγορίες παρήγαγαν έσοδα 4,6 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών (778 εκατομμύρια δολάρια) το 2019, αν και μόνο το 2% αυτών των εσόδων καταβλήθηκε στους κρατουμένους.
Το τουρκικό υπουργείο ισχυρίζεται ότι οι κρατούμενοι απασχολούνται «για σκοπούς αποκατάστασης και επαγγελματικής ανάπτυξης».
Η Ντιντέμ Σαγλάμ (Didem Sağlam) της οργάνωσης CİSST, που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των κρατούμενων, κατήγγειλε ότι αμείβονται από 14 τουρκικές λίρες (1,5 ευρώ) έως και 17,75 τουρκικές λίρες (1.85 ευρώ) την ημέρα ανάλογα με τις δεξιότητές τους, μεροκάματο σημαντικά χαμηλότερο από τον ελάχιστο μισθό, ο οποίος είναι στις 71,8 τουρκικές λίρες (7,49 ευρώ) την ημέρα.
«Δεδομένου ότι οι εργατικοί νόμοι ορίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πληρώνονται λιγότερο από τον ελάχιστο μισθό, αναρωτιέται κανείς πού πηγαίνουν τα υπόλοιπα χρήματα», λέει.
Εκτός από την πραγματική πληρωμή, οι κρατούμενοι στερούνται την κοινωνική ασφάλιση, τα ένσημα για τις συντάξεις.
Ο Μουσταφά Ερέν από το CİSST κατήγγειλε:
«Ακόμα κι αν μείνετε στη φυλακή για 20 χρόνια και εργάζεστε με πλήρη απασχόληση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εξακολουθείτε να μην μπορείτε να συνταξιοδοτηθείτε».
Σύμφωνα με τον Ερέν, για να παραμείνει ένας κρατούμενος σε φυλακές χαμηλής ασφάλειας, όπου υπάρχουν καλύτερες συνολικά συνθήκες και παρέχεται τρεις φορές τον χρόνο άδεια μιας εβδομάδας, οι κρατούμενοι υποχρεούνται από τον νόμο να εργαστούν.
Οι κρατούμενοι εργάζονται σε δημόσια έργα όπως η κατασκευή νέων φυλακών και δικαστηρίων.
Άλλοι απασχολούνται στη γεωργία, τη μεταποίηση (π.χ. υφάσματα, έπιπλα, προσωπικά αξεσουάρ, προϊόντα καθαρισμού) και στον τουρισμό.
Οι κρατούμενοι εργάζονται τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Σε μια επιστολή προς το CİSST, ένας τρόφιμος είπε ότι οι αξιωματούχοι των φυλακών τους ωθούν να εργαστούν κάτω από κακές συνθήκες, χωρίς τη δέουσα μέριμνα για την επαγγελματική τους ασφάλεια.
Ο κρατούμενος ισχυρίζεται ότι οι υπάλληλοι της φυλακής λαμβάνουν το 60% των μισθών τους.