Η εφημερίδα Tagesspiegel, με τίτλο «Τι απέγινε η νέα στρατηγική της Συμμαχίας;», υποστηρίζει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος του ΝΑΤΟ προέρχεται εκ των έσω -από την Τουρκία– και σημειώνει πως το ΝΑΤΟ έχει ανάγκη την ολική ανανέωση.
Νέοι παίκτες
Όπως αναφέρεται, το στρατηγικό σχέδιο χρονολογείται από το 2010 και εμφανίζεται σαν ένα σύστημα πλοήγησης με πεπαλαιωμένους χάρτες.
Εκείνη την εποχή, σημειώνεται, η Ρωσία ήταν εταίρος, όχι στρατιωτική δύναμη που διεξάγει από το 2014 και μετά κοντά πόλεμο στην Ουκρανία, στα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ.
Αναφέρεται ότι η Κίνα δεν είχε ακόμη εμφανιστεί στο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης. Θεωρούνταν στρατιωτικός νάνος και πολύ μακριά από το έδαφος του ΝΑΤΟ. Σήμερα είναι μια υπερδύναμη με την ίδια οικονομική παραγωγή με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Οι αξιώσεις της για εξουσία εκτείνονται πέρα από την Ασία.
Η κλιματική αλλαγή και τα κυβερνο-όπλα δεν εμφανίζονταν το 2010 ως κίνδυνοι για την ασφάλεια.
Το ίδιο και ο κορωνοϊός, αν και μια πανδημία μπορεί να παραλύσει έναν στρατό.
Προστίθεται ότι όσο σημαντικό είναι να εξετάσουμε τους πιθανούς κινδύνους από το εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της προτροπής για προσαρμογή των συστημάτων ελέγχου του ΝΑΤΟ στην παγκόσμια κατάσταση, ακόμα πιο σημαντικοί είναι για το μέλλον οι εσωτερικοί κίνδυνοι.
Συχνά οι αποφάσεις μπλοκάρονται, επειδή μεμονωμένες χώρες κάνουν κατάχρηση της αρχής της ομοφωνίας ως μέσου πίεσης για την επίτευξη των δικών τους στόχων.
Γενικά αυξάνεται ο αριθμός των μελών που θεωρούν δεδομένο ότι μπορούν να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα της Συμμαχίας, ακόμη και αν επιδιώκουν εγωιστικούς στόχους που στρέφονται κατά του κοινού συμφέροντος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα η Τουρκία
Αναφέρεται ακόμη ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτή την άποψη είναι εδώ και χρόνια η Τουρκία.
Στη Συρία διεξήγαγε πόλεμο εναντίον των Κούρδων, παρόλο που ήταν οι εκεί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ.
Κάνει εξοπλιστικές συμφωνίες με τη Ρωσία ανεξάρτητα από το ότι αυτές έχουν ως συνέπεια, ευαίσθητα δεδομένα για τους εξοπλισμούς και τις επικοινωνίες να πέφτουν στα χέρια ενός δυνητικού αντιπάλου.
Ευθύνες και στη Γερμανία
Σημειώνεται ότι οι ειδικοί κατηγορούν και τη Γερμανία ότι συμβάλλει στις διαιρέσεις, καθώς παραβιάζει την υπόσχεση να δαπανά το 2% του ΑΕΠ στην Άμυνα.
Η εκπλήρωσή της αποτελεί «κεντρικής σημασίας βάση για την πολιτική συνοχή».
Αν αυτό μεταφραστεί στη γλώσσα του αυτοκινήτου σημαίνει: Η Γερμανία πέρασε από σύστημα ελέγχου και θα πρέπει να βελτιώσει κάποια πράγματα, προκειμένου να λάβει το σήμα για τον κόσμο του αύριο, καταλήγει το δημοσίευμα.