ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο δημοσιογράφος Zvi Bar’el αναφέρεται στην ιστοσελίδα Haaretz στις ανακοινώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις κινήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στις προσπάθειες της Ελλάδας να πιέσει τους συμμάχους για την εφαρμογή κυρώσεων που θα τις περιορίσουν.
Κάνει αναφορά στην στάση της Ε.Ε. και στην απόφαση να συζητηθούν οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας τον Δεκέμβριο, καθώς και στις καλές σχέσεις του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με τον Ερντογάν και του Τούρκου προέδρου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τίτλος του κειμένου: «Ο Ερντογάν σχεδιάζει μια νέα τάξη στο κόσμο όπου η Τουρκία θα αποτελεί το ανατέλλον αστέρι».
Υπότιτλος: «Οι συνεχείς και επαναλαμβανόμενες αντιπαραθέσεις του Ερντογάν με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ αποτελούν μόνο μέρος της νέας του στρατηγικής: Η Τουρκία θα βρίσκεται παντού και κανείς δεν θα μπορεί να την σταματήσει»
Προσθέτει ότι η ανυπομονησία για τις εκλογές των ΗΠΑ είναι παραπλανητική για όποιους πιστεύουν ότι η εκλογή του Τζο Μπάιντεν δύναται να επιφέρει μια θεμελιώδη αλλαγή στην αμερικανική πολιτική απέναντι στην Τουρκία, η οποία θα δώσει στις ευρωπαϊκές χώρες το πάνω χέρι να ασκήσουν πολιτική πίεση στον Ερντογάν.
Η απειλή των προσφύγων, που φοβάται η Ευρώπη, θα συνεχίσει να υφίσταται ανεξάρτητα από το ποιος κατοικεί στον Λευκό Οίκο και η ελληνοτουρκική σύγκρουση θα πρέπει να επιλυθεί από την ίδια την ΕΕ, αντί να αφήσει την Ουάσιγκτον να θέσει τους κανόνες του παιχνιδιού στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Τούρκος πρόεδρος έστειλε ένα ξεκάθαρο και σαφές μήνυμα σε όσους περιμένουν στη διεθνή πολιτική κάτι που θα λυγίσει τη βούληση του Ερντογάν:
«Όλες οι μέθοδοι, συμπεριλαμβανομένων τρομοκρατικών επιθέσεων, απόπειρες πραξικοπήματος, οικονομικές παγίδες, προσπάθειες απομόνωσης, είχαν ως στόχο να κρατήσουν την Τουρκία μακριά από τους στόχους της.
»Μπορέσαμε να αποτρέψουμε όλες αυτές τις επιθέσεις και συνωμοσίες.
»Οι περισσότερες διεθνείς οργανώσεις και οι χώρες, που ισχυρίζονται ότι κρατάνε την σημαία της Δημοκρατίας, έχουν αποκαλύψει τα αληθινά τους πρόσωπα προς την Τουρκία», δήλωσε.
«Η Τουρκία γίνεται όλο και μεγαλύτερη και ισχυρότερη και τα πεδία των συμφερόντων της, τα θέματα στα οποία εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα, αυξάνονται φυσικά μαζί με αυτήν», πρόσθεσε.
Είτε πρόκειται για τη σύγκρουση Ισραηλινών – Παλαιστινίων, τον πόλεμο στη Λιβύη, τον πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, τη γεώτρηση πετρελαίου στη Μεσόγειο, τους Κούρδους στη Συρία ή την αμυντική συμμαχία με το Κατάρ, ο Ερντογάν υπόσχεται ότι η Τουρκία θα βρίσκεται παντού και κανείς δεν θα μπορέσει να τη σταματήσει.
Εάν, στην αρχή της καριέρας του ως πρωθυπουργός της Τουρκίας, αγόρασε την πολιτική του δύναμη χάρη στην απότομη οικονομική επιτυχία στην οποία οδήγησε τη χώρα, τα τελευταία χρόνια, παρά την κλιμάκωση της οικονομικής κρίσης στην οποία βρίσκεται, ο Ερντογάν έχει οικοδομήσει την Τουρκία ως περιφερειακή και πολιτική δύναμη που δεν θα πρέπει να αγνοείται, πόσο μάλλον να υποτιμάται, έτοιμη να αντιμετωπίσει την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Από χώρα που φιλοδοξούσε να βρει μια ζεστή γωνιά στην αραβική Μέση Ανατολή, έχει η Τουρκία έχει γίνει χώρα σύγκρουσης, που θεωρείται από πολλές αραβικές χώρες ως εχθρικό κράτος.
Αυτόν τον μήνα, η Σαουδική Αραβία κινητοποιήθηκε για να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία μετά τις δηλώσεις του Ερντογάν όσον αφορά στην ιστορία δολοφονίας του Τζαμάλ Κασόγκι.
Αν και υπάρχει επίσημο μποϊκοτάζ εδώ και έναν περίπου χρόνο, τώρα εφαρμόζεται όμως και από εμπορικά επιμελητήρια, εισαγωγείς, εμπόρους και απλούς πολίτες.
Ο επικεφαλής του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Σαουδικής Αραβίας, Ajlan al-Ajlan, υιοθέτησε το σύνθημα της BDS εναντίον του Ισραήλ αντιγράφοντάς το στη Σαουδική Αραβία, όταν δήλωσε ότι με την Τουρκία «δεν θα υπάρξουν επενδύσεις, εμπόριο και τουρισμός».
Αυτό το μποϊκοτάζ επιβάλλεται όχι μόνο σε τουρκικά προϊόντα, αλλά και σε μάρκες και προϊόντα, ορισμένα από τα οποία κατασκευάζονται στην Τουρκία και διατίθενται στην αγορά της Σαουδικής Αραβίας.
Η εκτιμώμενη ζημία στην τουρκική οικονομία είναι περίπου τρία δισεκατομμύρια δολάρια, ένα βαρύ πλήγμα για μια οικονομία που πάσχει από μια ελεύθερη πτώση της αξίας της τουρκικής λίρας, υψηλό ποσοστό ανεργίας, πληθωρισμό περίπου 12% και δημοσιονομικό έλλειμμα 4,9% επί του ΑΕΠ, σε σύγκριση με το αναμενόμενο 2,9%.
Ο Ερντογάν είχε μια ιδιαίτερα καυστική απάντηση σε αυτό το μποϊκοτάζ:
«Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτές οι χώρες (κράτη του Κόλπου) δεν υπήρχαν χθες και πιθανώς δεν θα υπάρχουν αύριο, εμείς όμως θα συνεχίσουμε να υψώνουμε τη σημαία μας στην περιοχή για πάντα, εάν θέλει ο Αλλάχ».
Ο Ερντογάν εμπορεύεται την κοσμοθεωρία του, σύμφωνα με την οποία, οι ευρωπαϊκές χώρες και οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται περισσότερο την Τουρκία από ό,τι τους χρειάζεται η ίδια.
Εξηγεί ότι η παλιά τάξη, οι συνασπισμοί και τα παραδοσιακά μπλοκ, οι συμφωνίες που ίσχυαν μέχρι τώρα καταρρέουν –και αντικαθίστανται από μια νέα ισορροπία ισχύος– όπου η Τουρκία αποτελεί ανερχόμενο αστέρι στις νέες αυτές παγκόσμιες και περιφερειακές τάσεις.
Αυτή είναι μια σωστή διάγνωση, όταν εξετάζουμε τις αναταραχές που πέρασε η Μέση Ανατολή κατά την τελευταία δεκαετία, τον περιορισμό της εξουσίας και της θέσης των ΗΠΑ κατά την εποχή του Τραμπ και το κλείσιμο της Ευρώπης στον εαυτό της.
Η μεγαλομανής του όμως άποψη -που προστατεύεται αυτή τη στιγμή από τους συμμάχους του, καθώς και από τους αντιπάλους του που ανησυχούν από την αντίδρασή του- επιβάλει μια καλή εξέταση των επικίνδυνων επιπτώσεων ενδυνάμωσης ενός περιφερειακού ηγέτη, που κατέχει ισχυρή στρατιωτική δύναμη και δηλώνει ότι δεν δεσμεύεται πλέον από τις υπάρχουσες ρυθμίσεις.
Η αντιπαράθεση με την Ελλάδα για την εξερεύνηση πετρελαίου στις υπό διένεξη περιοχές κινδυνεύει να αποδειχθεί ως ένα πείραμα στην εφαρμογή της νέας στρατηγικής του Ερντογάν και όχι μόνο ως μια οικονομική διένεξη μεταξύ δύο χωρών.
