Ένα πολύ σημαντικό δημοσίευμα, με άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον, δημοσιεύει η γερμανική εφημερίδα Tagesspiegel. Σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Κάποιες φορές συμμαχεί με το ΝΑΤΟ και άλλες με τη Ρωσία. Αυτό ταιριάζει στην εικόνα της Τουρκίας, που δημιούργησε η ίδια, ως περιφερειακής δύναμης».
Στο σχόλιο της ανταποκρίτριας στην Κωνσταντινούπολη Susanne Güsten αναφέρονται τα ακόλουθα:
Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη επιτίθενται στο Ιράκ, Τούρκοι στρατιώτες κατέχουν τμήματα της Συρίας, τουρκικά πλοία μεταφέρουν όπλα στη Λιβύη: το ΝΑΤΟ έχει «πρόβλημα με την Τουρκία», αναφέρει η Γαλλία και καλεί τη συμμαχία σε διάλογο για τη συμπεριφορά της Άγκυρας.
Ουσιαστικά, η Τουρκία ενδιαφέρεται ελάχιστα για τα συμφέροντα των υπόλοιπων συμμάχων.
Στη Μέση Ανατολή, η Τουρκία στρέφει άλλες χώρες εναντίον της.
Αυτά τα προβλήματα είναι το αποτέλεσμα της τουρκικής αξίωσης για ένα ρόλο ως ανεξάρτητη περιφερειακή δύναμη.
Μέχρι στιγμής, ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν έχουν τη συνταγή αντιμετώπισης της νέας αυτοεικόνας της Τουρκίας.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και μέχρι πριν από μια δεκαετία, η Άγκυρα και η Δύση είχαν την παραδοσιακή άποψη ότι η Τουρκία ήταν το φυλάκιο του ΝΑΤΟ στα σύνορα με τη Ρωσία, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή.
Αλλά, αυτό έχει αλλάξει ριζικά.
Υπό τον Πρόεδρο Erdogan, η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ανεξάρτητο παίκτη που αλλες φορές συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ και άλλες φορές με τη Ρωσία, ανάλογα με το τι θεωρεί ενδεδειγμένο.
Για το λόγο αυτό, η Τουρκία «βρίσκεται στα μαχαίρια» με την πλειονότητα των γειτόνων της και πολλούς συμμάχους της.
Χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες βρίσκονται στη βόρεια Συρία, όπου χρησιμοποιείται η τουρκική λίρα ως νόμισμα, ενώ τα τουρκικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν υποτιθέμενες θέσεις της κουρδικής τρομοκρατικής οργάνωσης ΡΚΚ στο Ιράκ.
Οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, Γαλλία και Ελλάδα, ανέφεραν τις προηγούμενες ημέρες ότι το τουρκικό πολεμικό ναυτικό δεν επέτρεψε τον έλεγχο τουρκικού φορτηγού πλοίου, το οποίο προφανώς μετέφερε όπλα στη Λιβύη.
Δεν λείπει, ωστόσο, η υποκρισία από τους επικριτές της Τουρκίας, γράφει η δημοσιογράφος.
Η Γαλλία υποστηρίζει τον αντάρτη στρατηγό Χαφτάρ στον πόλεμο της Λιβύης, ο οποίος μάχεται κατά της κυβέρνησης ενότητας στη Λιβύη και έχει υποστεί σοβαρές ήττες πρόσφατα λόγω της τουρκικής στρατιωτικής βοήθειας προς την άλλη πλευρά.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που καταδικάζουν την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στο βόρειο Ιράκ ως παραβίαση της κυριαρχίας έναντι άλλου κράτους, δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν όπλα και μισθοφόρους από το Σουδάν για τον Χαφτάρ. Συνεπώς, δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς την τουρκική κυβέρνηση για δύο μέτρα και σταθμά.
Ωστόσο, το ουσιαστικό πρόβλημα της Τουρκίας είναι η πολιτική απομόνωση λόγω των συνεχώς νέων μονομερών ενεργειών.
Η χώρα δεν έχει κανένα σύμμαχο στη Μέση Ανατολή εκτός από το Κατάρ.
Στην Ευρώπη, η Άγκυρα επίσης είναι μόνη μετά το άνοιγμα των συνόρων τον Μάρτιο.
Η Τουρκία χρειάζεται ανοιχτές αγορές και καλές σχέσεις με όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες, εξαιτίας της οικονομίας της που εξαρτάται από τις εξαγωγές και τον τουρισμό.
Η Άγκυρα, για παράδειγμα, ζητά επέκταση της τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ, αλλά την ίδια στιγμή προσβάλει χώρες της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Γαλλία.