Στη Λιβύη ο τακτικός* στρατός της κυβέρνησης Αλ Σαράτζ ελέγχει την Τρίπολη, ενώ οι δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ φαίνεται να υποχωρούν.
Για την ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung (NZZ) ο λόγος είναι προφανής: η παροχή οπλισμού από την Τουρκία.
Όπως επισημαίνει «τον Νοέμβριο η κυβέρνηση Αλ Σαράτζ συνήψε συμφωνία με την Τουρκία, στην οποία αναγνώριζε ότι τα τουρκικά κυριαρχικά δικαιώματα έφταναν μέχρι τα θαλάσσια σύνορα της Λιβύης.
»Σε αντάλλαγμα η Άγκυρα την προμήθευσε με γενναιόδωρες ποσότητες οπλισμού, ενώ απέστειλε και 4.000 Σύρους μισθοφόρους**.
»Αποφασιστικής σημασίας ήταν και η υποστήριξη με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που εξάλειψαν την υπεροχή του Χαφτάρ στους αιθέρες.
»Τα αντιαεροπορικά συστήματα Pantsir S1 που κατασκευάστηκαν στη Ρωσία και χρηματοδοτήθηκαν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αποδείχθηκαν ελάχιστα αποτελεσματικά απέναντι στα τουρκικά drones».
Η ελβετική εφημερίδα επισημαίνει ότι «οι ΗΠΑ και η ΕΕ στέκονται αμήχανοι και διχασμένοι απέναντι σε αυτή την κατάσταση.
»Ενώ η Ουάσιγκτον θεωρητικά στηρίζει την Τρίπολη, λέγεται ότι ο Τζον Μπόλτον, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Τραμπ, είχε δώσει πράσινο φως στον Χαφτάρ να επιτεθεί στην πρωτεύουσα, λέγοντάς του σε τηλεφωνική επικοινωνία: αν είναι να επιτεθείτε, κάντε το γρήγορα!
»Έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, που διέρρευσε πρόσφατα στη δημοσιότητα, αποδεικνύει πόσο επινοητικά μπορεί να είναι τα εμπόλεμα μέρη, προκειμένου να παρακάμψουν το διεθνές εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη: ο Κρίστιαν Ντούραντ, πρώην πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, είχε οργανώσει για τον Χαφτάρ την αγορά έξι ελικοπτέρων από τη Νότιο Αφρική μέσω εταιριών με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
»Επιπλέον, τον περασμένο Ιούνιο μεταφέρθηκαν δύο ταχύπλοα από τη Μάλτα στο λιμάνι της Βεγγάζης, στην ανατολική Λιβύη, το προπύργιο του Χαφτάρ…».
Πηγή: Deutsche Welle
*Δεν υπάρχει «τακτικός στρατός» του Σαράτζ, παρά μόνο πολιτοφυλακές τζιχαντιστών.
**Δεν είναι απλά «Σύροι μισθοφόροι», είναι Σύροι τζιχαντιστές.