Ήταν 54 ετών Ελληνίδα, επιχειρηματίας και πέθανε από κορονοϊό στο Λος Άντζελες ύστερα περισσότερες από 20 ημέρες νοσηλείας.
Η είδηση του θανάτου της βύθισε στο πένθος τους κατοίκους της Ποταμιάς του Δήμου Αγιάς απ’ όπου καταγόταν όσο βέβαια και της ευρύτερης περιοχής, αφού η άτυχη γυναίκα, παρόλο που έλειπε πολλά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ήταν πολύ γνωστή στην τοπική κοινωνία και ιδιαιτέρως αγαπητή σε όλους όσοι είχαν τη χαρά να τη γνωρίσουν τις πολλές φορές που επισκεπτόταν τη γενέτειρά της.
Η θανούσα είχε φύγει για την Αμερική αναζητώντας το όνειρό της πριν 25 χρόνια.
Γρήγορα κατάφερε με πολλή δουλειά, θέληση και υπομονή, να στήσει στο Λος Άντζελες μια επιτυχημένη επιχείρηση δύο εστιατορίων, δημιούργησε μεγάλο κύκλο ανθρώπων που την χαίρονταν και την εκτιμούσαν για τον όμορφο, ζωντανό χαρακτήρα της και την εργατικότητά της, μα ποτέ δεν ξέχασε την Ελλάδα και το όμορφο χωριό της και ερχόταν σχεδόν κάθε καλοκαίρι για να ξεκουραστεί κοντά στα αγαπημένα της οικεία πρόσωπα.
Τις πρώτες μέρες του Μαρτίου, αν και ιδιαιτέρως δραστήρια στην εργασία της και χωρίς ποτέ να έχει κανένα άλλο πρόβλημα υγείας, κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, όπως αναφέρει σε σχετικό του ρεπορτάζ το onlarissa.gr.
Απευθύνθηκε τρεις φορές σε νοσοκομείο της πόλης της, αλλά δεν την κράτησαν για νοσηλεία θεωρώντας ότι μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα που εν τέλει ήταν η προσβολή του οργανισμού της από τον κορονοϊό.
Στις 18 Μαρτίου, και ενώ η κατάστασή της χειροτέρευε δραματικά μέρα με τη μέρα, εισήχθη σε κλινική με εξαιρετικά χαμηλό κορεσμό.
Διασωληνώθηκε αμέσως, πάλεψε γενναία να κρατηθεί στη ζωή για είκοσι μέρες στην εντατική, αλλά κατέληξε στις 9 Απριλίου.
Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί στις 21 Απριλίου.
Στις 7 Ιουνίου του 2000, μία μόλις μέρα πριν η οικογένεια μεταβεί αεροπορικώς στην Ελλάδα για να το βαφτίσει είχε φύγει από τη ζωή το παιδάκι της το οποίο ήταν νεογέννητο.
Η 54χρονη αφήνει πίσω της τον αγαπημένο της 25χρονο γιο και τον σύζυγό της, Έλληνας κι αυτός από τον Άγιο Γεώργιο Δομοκού.