ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η Βουχάν, η κινεζική πόλη – φάντασμα που έχει θρηνήσει τα περισσότερα θύματα. Ενώ οι νεκροί έχουν ξεπεράσει πλέον τους 1.800, συγκλονίζει η μαρτυρία 21χρονου φοιτητή ο οποίος νόσησε, βγήκε όμως νικητής από την περιπέτεια και άφησε πίσω του τον κοροναϊό.
Δεν ξεχνά, ωστόσο, τον εφιάλτη που πέρασε από τη στιγμή που εμφάνισε πυρετό, πονούσε το σώμα του και επειδή δεν ήταν ακόμη γνωστά όλα τα συμπτώματα του κοροναϊού δεν μπορούσε να καταλάβει τι συμβαίνει.
Η διαδρομή από τη μόλυνση με τον κοροναϊό μέχρι την ανάρρωση ήταν για έναν κάτοικο της Βουχάν –επίκεντρου της επιδημίας– ένα εφιαλτικό σενάριο με συμπτώματα τόσο σοβαρά που νόμισε ότι θα πεθάνει, διαδοχικές επισκέψεις σε νοσοκομεία και καραντίνα υπό αστυνομική φρούρηση.
Μίλησε με ψευδώνυμο
Ο 21χρονος φοιτητής Τάιγκερ Γιε -δεν είναι το πραγματικό του όνομα, καθώς μίλησε με ψευδώνυμο φοβούμενος την κοινωνική απομόνωση, όπως αναφέρει το Bloomberg, υποψιάστηκε για πρώτη φορά ότι κόλλησε τον κορωνοϊό στις 21 Ιανουαρίου, όταν αισθάνθηκε αδυναμία την ώρα του δείπνου.
Έβαλε θερμόμετρο και διαπίστωσε ότι είχε πυρετό.
Εκείνο το διάστημα ελάχιστα ήταν γνωστά για τον κοροναϊό, που έχει προκαλέσει μέχρι στιγμής τον θάνατο άνω των 2.000 ανθρώπων, αλλά στη Βουχάν επικρατούσε ήδη παράνοια, καθώς οι Αρχές είχαν επιβεβαιώσει τη μετάδοση του φονικού παθογόνου μεταξύ ανθρώπων στην πόλη των 11 εκατομμυρίων κατοίκων στην κεντρική Κίνα.
Γύρω στα μεσάνυχτα ο Γιε έφθασε στο νοσοκομείο Τονγκζί, για να αντικρίσει μια αίθουσα αναμονής κατάμεστη από ανθρώπους σαν κι αυτόν, με συμπτώματα πυρετού, που περίμεναν ώρες ολόκληρες για να υποβληθούν σε εξετάσεις.
«Φοβήθηκα», λέει.
«Αναρίθμητοι φάκελοι ασθενών στοιβάζονταν στα γραφεία και όλοι οι γιατροί φορούσαν προστατευτικές στολές, κάτι που δεν είχα ξαναδεί στο παρελθόν».
Αυτό που ακολούθησε ήταν δύο εβδομάδες απόγνωσης και απελπισίας, καθώς ο φοιτητής προσπαθούσε να διαπιστώσει αν είχε νοσήσει από τον κοροναϊό και να λάβει τη σχετική θεραπεία.
Στάθηκε πάντως τυχερός και νίκησε τη νόσο εν μέρει επειδή ο πατέρας του, που εργάζεται στις υπηρεσίες υγείας, γνώριζε τους κινδύνους της επιδημίας νωρίτερα από τους περισσότερους κατοίκους της Βουχάν.
Πολιορκούμενη από την επιδημία του κοροναϊού, η Βουχάν αντιμετωπίζει τεράστιες ελλείψεις σε νοσοκομειακές κλίνες, απαραίτητα υλικά για τη διενέργεια των εξετάσεων και άλλα βασικά είδη ιατρικού εξοπλισμού, την ώρα που κάτοικοι περιμένουν με τις ώρες στην ουρά για μια διάγνωση και ορισμένοι πεθαίνουν προτού προλάβουν καν να δουν κάποιον γιατρό.
Τη νύχτα που ο Γιε πρωτοπήγε σε νοσοκομείο, κατάφερε να προμηθευτεί κάποια φάρμακα από κάποια μικρότερη, κοντινή κλινική, αφού εγκατέλειψε την ουρά αναμονής στο Τονγκζί.
Λόγω του ότι τα συμπτώματα που παρουσίασε δεν ήταν τόσο σοβαρά όσο άλλων ασθενών, οι γιατροί τού συνέστησαν να επιστρέψει στο σπίτι του και να μπει σε καραντίνα.
Οι πρώτες τέσσερις μέρες αφότου κόλλησε τον κοροναϊό ήταν εφιαλτικές.
«Υπέφερα από υψηλό πυρετό και πόνους σε όλο μου το κορμί», θυμάται ο Γιε, που θαυμάζει τη γιαπωνέζικη κουλτούρα και θέλει να γίνει ηθοποιός.
Για να αντέξει το μαρτύριό του παρακολουθούσε γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια…
«Σκέφτηκα ότι χτυπούσα την πόρτα της κόλασης»
Όταν τέσσερα 24ωρα αργότερα ήρθε η ώρα για την προγραμματισμένη επανεξέτασή του στο νοσοκομείο, οι Αρχές της Βουχάν είχαν είδη σφραγίσει την πόλη, απαγορεύοντας την είσοδο και την έξοδο προκειμένου να εμποδίσουν την εξάπλωση του κοροναϊού.
Μέσα σε μια στιγμή όλα άλλαξαν, οι δρόμοι άδειασαν, οι τιμές φρούτων και λαχανικών εκτοξεύτηκαν στα ύψη και οι κάτοικοι αγνοούσαν αν επιτρεπόταν να βγουν από τα διαμερίσματά τους.
Την ίδια ώρα η κατάσταση της υγείας του φοιτητή είχε χειροτερέψει.
«Έβηχα λες και ήμουν ετοιμοθάνατος», λέει.
Στο νοσοκομείο οι αξονικές τομογραφίες και άλλες εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε έδειξαν ότι κατά πάσα πιθανότητα είχε κολλήσει τον νέο κοροναϊό που είχε εξαπλωθεί στους πνεύμονές του.
Ωστόσο, οι γιατροί έκριναν ότι η περίπτωσή του δεν ήταν τόσο κρίσιμη για να ξοδέψουν ένα από τα δυσεύρετα κιτ διάγνωσης του κοροναϊού, που θα ήταν προτιμότερο να τα φυλάξουν για κάποιους σε χειρότερη κατάσταση απ’ αυτόν.
Καθώς ο Γιε επέστρεφε στο σπίτι του μετά τη δεύτερη επίσκεψή του στο νοσοκομείο και χωρίς σαφή απάντηση αν είχε κολλήσει τον κοροναϊό, ο αδελφός και η γιαγιά του άρχισαν να εμφανίζουν συμπτώματα της νόσου.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας η κατάστασή του χειροτέρεψε τόσο πολύ, που νόμισε ότι είχε φθάσει το τέλος του.
«Σκέφτηκα ότι χτυπούσα την πόρτα της κόλασης», είπε.
Ο Γιε επέστρεψε στο νοσοκομείο όταν ο πυρετός έφθασε στους 39 βαθμούς Κελσίου.
Οι γιατροί τού έβαλαν ορό και του χορήγησαν Kaletra, μια συνδυαστική φαρμακευτική ουσία που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του HIV και έχει αποδειχθεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις ήταν δραστική και έναντι του κοροναϊού.
Μέχρι το τέλος της μέρας η θερμοκρασία του φοιτητή είχε πέσει στους 37 βαθμούς.
Μια εβδομάδα μετά τα πρώτα συμπτώματα ο 21χρονος έφθασε στο σημείο καμπής.
Η κατάσταση της υγείας του βελτιωνόταν σταθερά, όταν επιτέλους εξασφάλισε ένα από τα περιζήτητα κιτ διάγνωσης, το οποίο επιβεβαίωσε ότι είχε κολλήσει τον κοροναϊό, που έχει εξαπλωθεί σε περίπου 30 χώρες.
Ο γιατρός τού συνέστησε να πάρει επί πέντε μέρες ειδικό φάρμακο και ελλείψει κλινών στο νοσοκομείο τον έστειλε πίσω στο διαμέρισμα των τριών δωματίων του για να παραμείνει σε απομόνωση.
«Η κυβέρνηση απέκρυψε πληροφορίες»
Εννιά μέρες αργότερα, στις 7 Φεβρουαρίου, νέες εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε βγήκαν αρνητικές για τον κοροναϊό, αλλά η περιπέτεια του Γιε δεν είχε ακόμη τελειώσει.
Καθώς είχε διαπιστωθεί ότι θα μπορούσαν να επανακυλήσουν σε κρίσιμη κατάσταση ασθενείς με αρνητικά αποτελέσματα σε εξετάσεις, οι τοπικές Αρχές τον έβαλαν σε καραντίνα σε ένα αυτοσχέδιο νοσοκομείο με αστυνομικούς να φρουρούν την είσοδο.
Ο φοιτητής πήρε τελικά το ΟΚ να επιστρέψει στο σπίτι του μετά από πέντε 24ωρα και αφού η οδύσσειά του είχε κρατήσει πάνω από τρεις εβδομάδες.
Είναι ευγνώμων που επέζησε και ευχαριστεί τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που τον βοήθησαν.
Αλλά, όπως πολλοί συμπατριώτες του, είναι επικριτικός έναντι της κυβέρνησης της Κίνας για τον χειρισμό της κρίσης και την καθυστερημένη αρχική αντίδραση των τοπικών Αρχών, με αποτέλεσμα να χαθεί η ευκαιρία να σταματήσει η εξάπλωση του κοροναϊού σε πρώιμο στάδιο.
«Η Χουμπέι (σ.σ.: η επαρχία της οποίας πρωτεύουσα είναι η Βουχάν) έχασε τη μία μετά την άλλη τις ευκαιρίες, καθώς οι Αρχές προσπαθούσαν να καλύψουν αυτό που συνέβαινε.
»Τα πράγματα δεν θα είχαν φθάσει εδώ που είναι σήμερα αν η κυβέρνηση δεν είχε αποκρύψει πριν από έναν μήνα τις πληροφορίες».
