Μπορεί το αντάρτικο να είναι εκείνη η μορφή πολέμου που επιλέγει διαχρονικά ο αδύναμος για να αντιπαρατεθεί στον ισχυρό και υπό αυτή την έννοια είναι αποδεκτός και τίμιος ως πόλεμος, ωστόσο, κανένας ανταρτοπόλεμος δεν εμπλέκει αμάχους στις πολεμικές του επιχειρήσεις, νοσοκομειακές εγκαταστάσεις, σχολεία και ιερά ιδρύματα.
Ο ανταρτοπόλεμος, ή αλλιώς “ελληνική τακτική”, δεν αποτελεί πρόφαση δειλίας, αλλά “εξισορρόπηση” της υπεροπλίας του ισχυρού μέσω ανορθόδοξων τακτικών. Στη Γάζα, όμως, η ισλαμοφασιστική τουρκόφιλη οργάνωση της Χαμάς, αντιλαμβάνεται τον ανταρτοπόλεμο ως “κρυφτούλι” που θυσιάζει αθώους στο βωμό της επικοινωνιακής νίκης.
Πράγματι, η Χαμάς δεν διεξάγει ούτε αντάρτικο, ούτε αντίσταση. Εκτοξεύει συνεχώς ρουκέτες προς το Ισραήλ, τις οποίες γνωρίζει ότι το Ισραήλ θα αναχαιτίσει, άρα δεν του κάνουν ζημιά, όπως και γνωρίζει ότι το Ισραήλ ακολουθώντας τους κανόνες του πολέμου θα απαντήσει χτυπώντας πίσω τις εστίες εκτόξευσης των ρουκετών. Και η Χαμάς επιλέγει να τοποθετεί τους εκτοξευτήρες της ανάμεσα σε αμάχους, ή πολλές φορές και στις ταράτσες των αμάχων, ώστε οι νεκροί στη συνέχεια να γίνουν αναρτήσεις στο twitter και στο Facebook για να κερδίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη με το μέρος της.
Η Χαμάς διεξάγει έναν επικοινωνιακό πόλεμο θυσιάζοντας χιλιάδες άμαχους Παλαιστίνιους για να τον κερδίσει. Κι όποιος στη Γάζα τολμήσει να διαμαρτυρηθεί, συλλαμβάνεται και εκτελείται κατηγορούμενος ως “συνεργάτης του Ισραήλ”.
Τελευταίο ντοκουμέντο, του πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται η Χαμάς την “αντίσταση”, το βίντεο που ακολουθεί, στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα να εκτοξεύονται ρουκέτες μέσα από νοσοκομείο στη Γάζα. Η απάντηση του Ισραήλ θα γίνει το… γνωστό πρωτοσέλιδο, ότι δηλαδή το Ισραήλ βομβάρδισε νοσοκομείο.
Εμείς στην Ελλάδα, που γνωρίζουμε από αντάρτικα από την ιστορία μας, μπορούμε να διακρίνουμε καλύτερα από όλους, ότι ο πόλεμος της Χαμάς είναι ένας βρώμικος πόλεμος, “τουρκικής έμπνευσης”, που θυσιάζει αβέρτα αθώους, τους αποκαλούν… “μάρτυρες”, που διεξάγεται από δειλούς ισλαμοφασίστες που χρησιμοποιούν νοσοκομεία και αμάχους ως ασπίδες της ανανδρίας τους.