Το παιχνίδι «όλα στο ίδιο καλάθι» παίζει ξεκάθαρα ο κατοχικός ηγέτης.
«Δεν συζητάς την Επιτροπή για το Φυσικό Αέριο; Δεν συζητώ την Επιτροπή για την Αμμόχωστο!». Ο Μουσταφά Ακιντζί ήταν ξεκάθαρος.
Λόγω της προσέγγισης της ελληνοκυπριακής πλευράς στο ζήτημα των υδρογονανθράκων, δεν μπορεί να συζητήσει μια πρωτοβουλία για την Αμμόχωστο.
«Εάν στο θέμα των υδρογονανθράκων βλέπαμε μια σοβαρή προσέγγιση, θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε διαφορετικές σκέψεις», υποστήριξε χαρακτηριστικά.
Η συγκεκριμένη τοποθέτηση δείχνει και το πώς σκέφτεται το κατοχικό καθεστώς και, κατ’ επέκτασιν, η Άγκυρα.
Η διασύνδεση του φυσικού αερίου με το Κυπριακό αποτελεί πλέον την προμετωπίδα της τουρκικής ατζέντας.
Και όλα δείχνουν ότι για κάθε θέμα που η πλευρά μας θα «θέτει», δεν θα διστάζουν να το θέτουν επιτακτικά ως αντάλλαγμα.
Με αυτήν την εικόνα, πλέον, μπροστά μας, οποιαδήποτε και αν είναι η αντιπρόταση ή οι αντιπροτάσεις που θα υποβάλει η πλευρά μας, είναι πολύ δύσκολο να βρει «κόκκινο χαλί» για να «περπατήσει».
Την Παρασκευή είχαμε τις αντιπροτάσεις Αναστασιάδη. Και το αποτέλεσμα ήταν να δεσμευόμαστε ότι θα τις παραδώσουμε γραπτώς.
Αναστασιάδης: «Είμαι διατεθειμένος να ενημερώνω τον Τουρκοκύπριο ηγέτη σε σχέση με τα θέματα του φυσικού αερίου και να δοθούν από την ε/κ πλευρά πρόσθετες διασφαλίσεις, προκειμένου να καθησυχαστούν ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων».
Ακιντζί: «Θέλω μια πρόταση που να έχει περιεχόμενο, να μην είναι διακοσμητική, δεν θεωρούμε ότι μια πρόταση για ανταλλαγή πληροφοριών μόνο θα λύσει το θέμα».
Οδικός χάρτης, φυσικό χρονοδιάγραμμα και τριμερής
Το επικοινωνιακό παιχνίδι το παίζουν πολύ καλά πάντα οι Τούρκοι.
Προχθές, ημέρα της συνάντησης, μετά από πάρα πολύν καιρό υπήρξε σιγή ιχθύος από άποψη προκλήσεων.
Καμία δήλωση από κανέναν Τούρκο αξιωματούχο.
Φυσικά, θα δούμε τις κινήσεις της Άγκυρας και κυρίως τα όσα λέει δημόσια (άλλωστε, ό,τι λέγει, το εννοεί) για να κατανοήσουμε πού πηγαίνει η διαδικασία.
Πλέον, το τελευταίο τετράμηνο του 2019 είναι, ίσως, το κρισιμότερο σε ό,τι αφορά το μέλλον του Κυπριακού.
Οι Τούρκοι ολοκληρώνουν τις γεωτρήσεις τους, από τη μια, και, από την άλλην, η επόμενη γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ είναι από την Τotal, αρχές του 2020.
Πάμε, λοιπόν, σε ένα πολιτικό μπρα-ντε-φερ, με το ερώτημα που πλανιέται στον ορίζοντα να είναι ένα: Ποιο πλαίσιο λύσης θέλει η Άγκυρα;
Οι ηγέτες μπορεί να συμφώνησαν για ΔΔΟ, αλλά η Τουρκία, που δεν κρύβεται, είναι ξεκάθαρο ότι μιλά για άλλες καταστάσεις.
Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο και λέγεται ενεργειακό.
Η οποιαδήποτε λύση, που οδηγεί σε μία ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία, αυτόματα επιβεβαιώνει τα πραγματικά όρια της ΑΟΖ.
Η Άγκυρα θα τα δεχθεί; Αν τα δεχθεί, τότε αυτόματα πέφτει ως χάρτινος πύργος ολόκληρη η πολιτική της στο ζήτημα των υφαλοκρηπίδων και της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Πάνω, άλλωστε, στο πώς διαβάζει το Διεθνές Δίκαιο, ενεργεί πειρατικά και γκριζάρει περιοχές.
Γι’ αυτό και ουσιαστικά οι δύο ηγέτες μίλησαν την Παρασκευή μέχρι εκεί που μπορούσαν.
Δηλαδή, μέχρι την Τριμερή με τον κ. Γκουτέρες.
Απ’ εκεί και πέρα, κανείς δεν ξέρει τι χαρτί θα ρίξει η Άγκυρα και φυσικά τι ανταλλάγματα θα επιζητήσει.
Η κατοχική κωλοτούμπα
Από τις ασάφειες που έβλεπε ο κ. Ακιντζί στην πρόταση του Προέδρου Αναστασιάδη για αποκέντρωση, περάσαμε στο άλλο άκρο.
Μάλλον πέντε μήνες μετά την τελευταία συνάντηση και βλέποντας τα δύσκολα στο εσωτερικό της τουρκοκυπριακής πολιτικής σκηνής, ο κατοχικός ηγέτης έκανε στροφή 180 μοιρών.
Αναστασιάδης: «Επιδιώκω αποκέντρωση, προκειμένου να δημιουργήσουμε μια λειτουργική Δημοκρατία, που να μην εξαρτάται από τη μια κοινότητα η άλλη κοινότητα. Η πολιτική ισότητα, δεν σημαίνει αριθμητική ισότητα».
Ακιντζί: «Εάν υπάρξει συμφωνία στις συγκλίσεις του παρελθόντος, στην 11η Φεβρουαρίου 2014, το πλαίσιο της 30ής Ιουνίου 2017, χωρίς αλλοιώσεις και παραποιήσεις, αυτό εύχομαι πρωτίστως, ναι, εμείς είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε ακόμα πιο λεπτομερώς το θέμα της αποκέντρωσης».
Τι είναι επείγον, τελικά;
Η πιο καίρια αναφορά που είχε η ανακοίνωση των Ηνωμένων Εθνών δεν ήταν άλλη από την «αίσθηση του επείγοντος», που πρέπει να έχει η διευθέτηση του Κυπριακού.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο ηγέτες διάβασαν διαφορετικά τη σημασία της.
Αναστασιάδης: «Η Τουρκία θα πρέπει να τερματίσει τις έκνομες ενέργειές της».
Ακιντζί: «Υπάρχει κι εδώ παρόμοια αναφορά σε μια διαδικασία που δεν θα είναι ανοικτού τέλους, όπως και στις αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ».
«Soft» οι Όροι Αναφοράς
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν ότι θα πρέπει να υπάρξει καλή προετοιμασία για να πάμε σε συνομιλίες, κάτι που θα διαφανεί μέσα από τους όρους αναφοράς που θα οριοθετηθούν.
Η έκφρασή του «κάποιοι όροι αναφοράς», πλέον δείχνει ότι και σε αυτήν την περίπτωση κάνουμε στροφή.
Άλλωστε και η πρόταση της πλευράς μας για τους όρους αναφοράς δείχνει ότι φύγαμε από το «ξεκινάμε από εκεί που μείναμε» και το ότι υπάρχει το πλαίσιο Γκουτέρες.
Αναστασιάδης: «Οι διαπραγματεύσεις μπορούν να ξεκινήσουν αμέσως στη βάση της Κοινής Δήλωσης της 11ης Φεβρουαρίου του 2014, των συγκλίσεων που έχουν επιτευχθεί και οι οποίες οδήγησαν στη διάσκεψη του Κραν Μοντανά, καθώς και στη βάση της συζήτησης επί των έξι παραμέτρων του ΓΓ του ΟΗΕ, όπως αυτή εξελίχθηκε κατά τη Διάσκεψη για την Κύπρο μέχρι το δείπνο της 6ης Ιουλίου 2017».
Ακιντζί: «Θα πρέπει να συνεχίσουμε να δεσμευόμαστε από τις συγκλίσεις του παρελθόντος και, εάν ισχύουν, και το κοινό ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014 και το πλαίσιο Γκουτέρες της 30ής Ιουνίου 2017, που αναφέρεται και στα ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, τότε μπορούν να προκύψουν οι όροι αναφοράς».
Ο καθένας τα δικά του ΜΟΕ
Η κ. Λουτ θα έχει πολλή δουλειά, ώστε να κλειδώσουν κάποια ΜΟΕ στη συνάντηση που έχει με τους δύο ηγέτες όταν θα έρθει στο νησί.
Άλλωστε, μια εξέλιξη με τα ΜΟΕ πάντα αποτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα για κάτι πιο επίσημο.
Τα σημαντικά για τον Αναστασιάδη: Επανέφερε την πρότασή του για κατάλογο με 21 ΜΟΕ και προέταξε το ζήτημα της Αμμοχώστου.
Τα σημαντικά για τον Ακιντζί: Η διέλευση φορτηγών, το θέμα της ασφάλειας αυτοκινήτων, μια κοινή επιτροπή για τον αθλητισμό, η ad hoc επιτροπή για θέματα ΕΕ, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τουριστικοί πράκτορες στο αεροδρόμιο Λάρνακας, το θέμα της διπλής φορολόγησης προϊόντων και το ΓΕΣΥ.