ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η πρώτη ημέρα της άνοιξης ξεκινά την Τετάρτη 20 Μαρτίου. Στην Εαρινή Ισημερία είναι αφιερωμένο και το doodle της Google.
Η Εαρινή Ισημερία θα συμβεί τα μεσάνυχτα της Τετάρτης (στις 23.58 ώρα Ελλάδας), ενώ λίγο αργότερα, στις 03.43 ώρα Ελλάδας της Πέμπτης, θα λάβει χώρα η υπερπανσέληνος.
Κατά την Ισημερία, η οποία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, ο Ήλιος λάμπει κάθετα πάνω από τον Ισημερινό της Γης και η διάρκεια της μέρας και της νύχτας είναι περίπου ίδια.
Μετά από τις 20 Μαρτίου, στο βόρειο ημισφαίριο η μέρα μεγαλώνει συνεχώς έως το θερινό ηλιοστάσιο, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει στο νότιο ημισφαίριο.
Η άνοιξη για το βόρειο ημισφαίριο δεν έχει σταθερή ημερομηνία έναρξης και η πρώτη μέρα της ποικίλει ανάμεσα στις 19 (πιο σπάνια), στις 20 (συνήθως) και στις 21 Μαρτίου, ανάλογα με το έτος.
Συρρικνώνεται η Άνοιξη
Πάντως, για μια ακόμη χρονιά φέτος, θα συνεχιστεί η ανεπαίσθητη συρρίκνωση της διάρκειας της άνοιξης, η οποία θα είναι πιο σύντομη κατά σχεδόν ένα λεπτό της ώρας σε σχέση με πέρυσι.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια, η άνοιξη μικραίνει στο βόρειο ημισφαίριο και ό,τι χάνει, το κερδίζει σε διάρκεια το καλοκαίρι.
Η διάρκεια της άνοιξης μειώνεται περίπου ένα λεπτό της ώρας κάθε χρόνο, ενώ ο χειμώνας μειώνεται σχεδόν κατά μισό λεπτό ετησίως.
Αντίστροφα, η διάρκεια του καλοκαιριού μεγαλώνει με ετήσιο ρυθμό ενός λεπτού (που χάνει η άνοιξη), ενώ του φθινοπώρου αυξάνει κατά μισό λεπτό (που χάνει ο χειμώνας).
Από την άλλη, ενώ από αστρονομική άποψη η άνοιξη αρχίζει με την εαρινή ισημερία, στην πραγματικότητα -όπως έχουν διαπιστώσει οι επιστήμονες που μελετούν το περιβάλλον- εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής η φύση εισέρχεται όλο και πιο πρόωρα στον ανοιξιάτικο κύκλο της.
Εορτάζεται σε όλο τον πλανήτη
Η Εαρινή Ισημερία γιορτάζεται σε αρκετές γωνιές του πλανήτη.
Κάθε χρόνο στην Πυραμίδα του Ήλιου στο Μεξικό, εκατοντάδες επισκέπτες -πολλοί από τους οποίους φορούν λευκά ρούχα- σηκώνουν τα χέρια ψηλά απευθύνοντας χαιρετισμό στον ήλιο στα χνάρια των Αζτέκων, οι οποίοι εκτιμούσαν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να συγκεντρώσουν την ενέργεια από τις ακτίνες του.
Οι Κούρδοι γιορτάζουν το «νεβρόζ», την αρχή του Νέου Έτους, με μεγάλες φωτιές που ανάβουν.
Οι αρχαίοι Έλληνες επίσης γιόρταζαν αυτή την μέρα την αρχή του χρόνου, όπως και λαοί της νοτιανατολικής Ασίας και της Aπω Ανατολής.
Επίσης, την Πρωτοχρονιά τους γιορτάζουν κι οι πιστοί μιας σύγχρονης περσικής θρησκείας, της Κοινότητας Μπαχάι.
Μάλιστα, οι σχετικοί εορτασμοί τους πραγματοποιούνται τη νύχτα της 20ης προς την 21η Μαρτίου κι αυτό γιατί οι λαοί αυτοί πιστεύουν ότι η μέρα αλλάζει το ξημέρωμα κι όχι τα μεσάνυχτα.
Η μέρα γι’ αυτούς τους λαούς αλλάζει με την ανατολή του ήλιου, κάτι το οποίο πίστευαν και οι Μάγια.
Οι Ιάπωνες, επίσης, γιορτάζουν την αρχή του χρόνου με την Εαρινή Ισημερία.
Έτσι, λοιπόν, η πρώτη μέρα της άνοιξης είναι γι’ αυτούς και η πρώτη μέρα του χρόνου.
Αλλά και για την χριστιανική θρησκεία, οι μέρες αυτές έχουν μια ιδιαίτερη σημασία.
Την 25η Μαρτίου, γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την αναγγελία της γέννησης του Ιησού Χριστού.
Συμβολική κι αυτή η γιορτή, σχετιζόμενη κι αυτή με μια γέννηση.
Το φαινόμενο της ισημερίας παρουσιάζεται σε όλους τους πλανήτες κάθε ηλιακού συστήματος οι οποίοι παρουσιάζουν κλίση του άξονα περιστροφής ως προς το επίπεδο περιφοράς.
Εαρινή Ισημερία και υπερπανσέληνος
Φέτος, η Εαρινή Ισημερία συμπίπτει με την τρίτη και τελευταία υπερπανσέληνο του 2019.
Η «υπερ-Σελήνη» συμβαίνει όταν υπάρχει πανσέληνος και ταυτόχρονα η τροχιά του φεγγαριού το φέρνει πιο κοντά στη Γη (περίγειο), με αποτέλεσμα ο δορυφόρος του πλανήτη μας να φαίνεται μεγαλύτερος και πιο φωτεινός από ό,τι συνήθως.
Η Σελήνη ακολουθεί ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή.
Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης είναι περίπου 384.400 χιλιόμετρα, αλλά αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.
Χάρη στην ιδιαίτερη λάμψη της όταν απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης, η πανσέληνος που συμπίπτει με το περίγειο χαρακτηρίζεται «υπερ-Σελήνη» ή «supermoon», μη επιστημονικός όρος που καθιέρωσε το 1979 ο αστρολόγος Ρίτσαρντ Νόλε.
