ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου εξύμνησε σε ομιλία του την Κυριακή τους χριστιανούς στρατιώτες που υπηρετούν στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις.
«Είμαστε υπερήφανοι για εσάς. Ολόκληρο το έθνος είναι υπερήφανο για εσάς», είπε ο κ. Νετανιάχου μιλώντας σε εκδήλωση στο Μουσείο Παλμάχ στο Τελ Αβίβ.
«Ανήκετε στον πιο ηθικό στρατό του κόσμου», τόνισε.
Οι Ισραηλινοί πολίτες χριστιανοί στο θρήσκευμα αριθμούν 169.000.
Οι χριστιανοί αυτοί εσφαλμένα θεωρούνται στην πλειονότητά τους, 133.000 άνθρωποι περίπου, Άραβες χριστιανοί. Δεν είναι Άραβες.
Οι περισσότεροι, το 60% των χριστιανών, είναι Μελχίτες, δηλαδή ανήκουν στη λεγόμενη Μελχίτικη Ελληνική Καθολική Εκκλησία.
Οι Μελχίτες είναι ουνίτες Ορθόδοξοι, δηλαδή αν και έχουν το Ορθόδοξο τυπικό αναγνωρίζουν ως προκαθήμενο τον Πάπα της Ρώμης και διασπάστηκαν από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας to 1724.
Οι Μελχίτες, όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες Αντιοχείς ή αλλιώς Ρωμηοί της Αντιόχειας, είναι απόγονοι ελληνορωμαϊκών πληθυσμών, κυρίως αποίκων των ελληνιστικών χρόνων και αργότερα επί ρωμαϊκής περιόδου.
Ονομάζονται «Μελχίτες» που σημαίνει «βασιλόφρονες», δηλαδή πιστοί στον αυτοκρατορικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης (Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας).
Μετά το σχίσμα με τους μονοφυσίτες στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, οι ντόπιοι πληθυσμοί (Ασσύριοι, Αρμένιοι, Κόπτες) προσεχώρησαν στην «αίρεση», επιδιώκοντας έτσι και πολιτική ανεξαρτησία από το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος (Βυζαντινή Αυτοκρατορία), ενώ οι Ελληνορωμαίοι παρέμειναν πιστοί στην αυτοκρατορική ορθοδοξία και έτσι τους είπαν «Μελχίτες», δηλαδή «βασιλικούς» ή «βασιλόφρονες».
Όταν οι ρωμαϊκές επαρχίες της Μέσης Ανατολής καταλήφθηκαν από τους Άραβες (636 μ.Χ.), όλοι οι Ελληνορωμαίοι «Μελχίτες» μετονομάστηκαν σε «Ρουμ», δηλαδή Ρωμαίοι – Ρωμηοί, επειδή παρέμεναν πιστοί στην αυτοκρατορική θρησκεία και τότε η εθνική ταυτότητα οριζόταν βάση θρησκεύματος.
Να σημειωθεί ότι άπαντες ήταν ελληνόφωνοι και η λειτουργία της Εκκλησίας γινόταν στα ελληνικά.
Το 1724 ένα σημαντικό μέρος του ποιμνίου της Αντιόχειας «διασπάστηκε». Όχι για δογματικούς λόγους αλλά επειδή ο τότε Πατριάρχης Αντιόχειας Κύριλλος ΣΤ΄ συγκρούστηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμία Γ΄, με αποτέλεσμα ο Κύριλλος να καθαιρεθεί. Αρνούμενος να παραδώσει τον θρόνο του, ζήτησε αναγνώριση από τον Πάπα, που του την έδωσε.
Οι οπαδοί του Κύριλλου έγιναν ουνίτες και υιοθέτησαν, για να διαφοροποιηθούν από τους άλλους ρωμηούς, την παλαιότερη ονομασία «Μελχίτες».
Αυτοί λοιπόν οι Μελχίτες, που αριθμούν σήμερα 1,5 εκ. παγκοσμίως και ανήκουν στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, είναι απόγονοι Ελλήνων και Ρωμαίων, όπως και οι υπόλοιποι Ελληνορθόδοξοι της Μέσης Ανατολής και ουδεμία σχέση έχουν με τους Άραβες, αν και μιλούν οι περισσότεροι αραβικά, αφού είτε εξαιτίας της Καθολικής Εκκλησίας που υποστήριξε τον αφελληνισμό των ουνιτών, είτε των αραβικών καθεστώτων που ήθελαν να αραβοποιήσουν τους Ελληνορθόδοξους, η ελληνική γλώσσα σε μεγάλο βαθμό έσβησε.
Στο Ισραήλ υπάρχουν επίσης Ελληνορθόδοξοι, δηλαδή οι γνήσιοι Παλαιστίνιοι Ελληνορωμαίοι, με τους οποίους πράγματι είμαστε «αδέλφια» -για αυτό και η Εκκλησία τους αποκαλεί «αραβόφωνους» και όχι Άραβες- και οι οποίοι δεν έχουν σχέση με τους μουσουλμάνους Άραβες της Παλαιστίνης που κατάγονται από φυλές της Υεμένης, υπάρχουν επίσης Μαρωνίτες του Λιβάνου (επίσης Ουνίτες λιβανέζικης εκδοχής), Ρωμαιοκαθολικοί κανονικοί που ξέμειναν από τις Σταυροφορίες, Αραμαίοι (Ασσύριοι Μονοφυσίτες), Προτεστάντες και 25.000 Ρώσοι Ορθόδοξοι (αυτοί βρέθηκαν εκεί επειδή η Μόσχα εποφθαλμιά εδώ και 150 χρόνια το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων) και Αρμένιοι (επίσης μονοφυσίτες).
Ωστόσο, ο κύριος όγκος των χριστιανών του Ισραήλ είναι «Μελχίτες» και «Ρωμηοί», αμφότεροι απόγονοι Ελληνορωμαίων.
