Ο Παναγιώτης Καυκαρής , ο μακροβιότερος ισοβίτης, ο οποίος είχε καταδικαστεί για φόνο εκ προ μελέτης του Παναγιώτη Μιχαήλ και των δύο ανήλικων παιδιών του και ήταν έγκλειστος για τριάντα χρόνια στις Κεντρικές Φυλακές στην Κύπρο, αποφυλακίστηκε σήμερα το απόγευμα.
Η απόφαση για αποφυλάκιση του λήφθηκε από το Συμβούλιο Αποφυλακίσεως Κρατουμένων.
Ο Καυκαρής είχε αιτηθεί δύο φορές στο παρελθόν να αποφυλακιστεί, ωστόσο τα αιτήματα του είχαν απορριφθεί. Στις 10 Μαρτίου 1989 το Κακουργιοδικείο Λεμεσού ανακοίνωσε ποινή ισόβιας φυλάκισης για κάθε μια από τις τρεις κατηγορίες φόνου εκ προμελέτης, που διαπράχθηκε στις 10 Ιουλίου 1987 στη Λεμεσό.
Ο Παναγιώτης Καυκαρής τοποθέτησε εκρηκτικό μηχανισμό κάτω από το αυτοκίνητο του επιχειρηματία Πανίκου Μιχαήλ. Όταν το θύμα του μπήκε στο αυτοκίνητο μαζί τα δυο του παιδιά, ηλικίας 11 και 13 ετών, ο Καυκαρής πυροδότησε τον μηχανισμό και τους σκότωσε.
Ο Καυκαρής δεν αποκάλυψε ποτέ τον ηθικό αυτουργό της εγκληματικής ενέργειας, ο οποίος φέρεται να του είχε υποσχεθεί 10.000 λίρες.
Όπως είχε προκύψει πριν λίγα χρόνια από τα πρακτικά και τις αποφάσεις του Συμβουλίου επ’ αδεία αποφυλάκισης, ο Παναγιώτης Καυκαρής τον Φεβρουάριο του 1991 μεταφέρθηκε από τον τότε διευθυντή φυλακών Άντρο Καπαρδή στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας Γιώργου Βασιλείου. Στη συνάντηση εκτός από τον Γιώργο Βασιλείου, τον Άντρο Καπαρδή και τον Παναγιώτη Καυκαρή ήταν και ο τότε γενικός εισαγγελέας Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης και η χήρα του Πανίκου Μιχαήλ και μητέρα των δύο δολοφονημένων παιδιών Γαλάτεια Μιχαήλ.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Π. Καυκαρή ο Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης τον προέτρεψε να αποκαλύψει στον Πρόεδρο Βασιλείου τα ονόματα των ηθικών αυτουργών και να δώσει κατάθεση ώστε να μπορέσουν να τους συλλάβουν.
Μάλιστα του προσφέρθηκε το ποσόν των 100.000 λιρών και δέσμευση για αποφυλάκισή του και μεταφορά του στο εξωτερικό σε χώρα που διαθέτει πρεσβεία η Κύπρος ώστε να εργοδοτηθεί στη διπλωματική αποστολή. Μάλιστα σύμφωνα με τη μαρτυρία φέρεται να προσφέρθηκε να συνεισφέρει σε οικονομικό επίπεδο και η χήρα του Πανίκου Μιχαήλ.
Ο Παναγιώτης Καυκαρής ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε να καταθέσει για τους ηθικούς αυτουργούς, αν και η ταυτότητά τους ήταν γνωστή, γιατί δεν είχε καμία εγγύηση για την ασφάλεια του ίδιου και της οικογένειάς του. Εκείνη την περίοδο δεν λειτουργούσε θεσμός των υπό προστασία μαρτύρων. Έτσι εκείνη η συνάντηση απέβη άκαρπη και επέστρεψε στη φυλακή.
Ο ισοβίτης ανέφερε πως οι ηθικοί αυτουργοί που του πρόσφεραν τις 10.000 λίρες για να σκοτώσει τον Πανίκο Μιχαήλ «ανήκουν σε μεγάλη οικογένεια και είναι συγγενείς του».
Τα ονόματά τους τα είχε αναφέρει το 1987 αλλά όταν ζήτησε εγγυήσεις και δεν του δόθηκαν, τότε απέσυρε την αναφορά του και μέχρι σήμερα αν και όλοι γνωρίζουν για ποιους πρόκειται, επισήμως δεν υπάρχει καμία καταγραφή.
Το 2008 ο ισοβίτης κέρδισε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), με αίτημα τον καθορισμό των ισοβίων, που τότε σήμαιναν φυλάκιση μέχρι το βιολογικό τέλος.
Το αίτημά του στάθηκε αφορμή για να τροποποιηθεί η νομοθεσία, ώστε στα δώδεκα χρόνια οι κατάδικοι να έχουν δικαίωμα υποβολής αιτήματος αποφυλάκισης. Ο νόμος ψηφίστηκε το 2009.