ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Όλο και περισσότερα ξένα δημοσιεύματα σε αντιεξουσιαστικά φόρουμ αναφέρονται σε Έλληνες αντιεξουσιαστές που πολεμούν στο πλευρό των Κούρδων μαχητών, για την απελευθέρωση της πόλης Ράκα στη Συρία από το Ισλαμικό Κράτος.
Η κουρδική εφημερίδα «Yeni Ozgur Politica» και ο δημοσιογράφος Ερέμ Κανσού δημοσίευσαν προ ημερών συνέντευξη με τον Έλληνα «Ιβάν», που, όπως αναφέρεται, γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σε οικογένεια σοσιαλιστών κομμουνιστών, ακούγοντας για τους αγώνες της Αριστεράς:
«Το να πυροβολώ κατά του φασισμού σε ένα πεδίο πολεμικής μάχης ήταν για μένα παιδικό όνειρο».
Η συνέντευξη αναδημοσιεύτηκε από το κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων ANF.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Ελευθερία του Τύπου”, οι ελληνικές Υπηρεσίες Ασφαλείας υποστηρίζουν ότι έχουν σαφή εικόνα των προσώπων που έχουν φύγει από την Ελλάδα και έχουν μεταβεί σε εμπόλεμες ζώνες κατά των τζιχαντιστών.
Ο «Ιβάν» αγαπά τους συντρόφους του. Έχει γίνει ειδήμων στη χρήση του Β7, συνδράμει στην παροχή ιατρικής βοήθειας σε τραυματίες και ανιχνεύει νάρκες που έχουν θάψει τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους» αναφέρεται στο δημοσίευμα.
Ο δημοσιογράφος τονίζει, μάλιστα, ότι «καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης το δάχτυλο του Ιβάν είναι προσεκτικά “καρφωμένο” στη σκανδάλη του όπλου του».
Το προηγούμενο διάστημα είδαν το φως της δημοσιότητας φωτογραφίες από την περιοχή, με οπλισμένους κουκουλοφόρους μπροστά σε τοίχο με ελληνικά συνθήματα.
Από την πλευρά του, ο «Έλληνας Ιβάν» αναφέρει στη συνέντευξή του ότι, φεύγοντας από την Ελλάδα, είπε σε Κούρδους φίλους του πως δεν θα γυρίσει, εάν δεν απελευθερωθεί η Ράκα.
Όπως αποκαλύπτει, όταν έφυγε από την Ελλάδα πριν από πέντε μήνες, με σκοπό να πάρει μέρος «στην επανάσταση στη Ροζάβα» και να πολεμήσει «κατά του φασισμού του ΑΚΡ και του Ισλαμικού Κράτους», η μεγαλύτερη στήριξη ήταν από την οικογένειά του.
Ο Ιβάν γεννήθηκε στην Αθήνα, παιδί μιας οικογένειας σοσιαλιστών-κομμουνιστών.
Πριν από πέντε μήνες και πιστός στα διδάγματα των γονιών του ξεκίνησε για τη Μέση Ανατολή:
«Όταν πήγα, σε σκοπό να πάρω μέρος στην επανάσταση στη Ροζάβα και να πολεμήσω κατά του φασισμού του ΑΚΡ (τουρκικού κυβερνώντος κόμματος) και του Ισλαμικού Κράτους, η μεγαλύτερη στήριξη που έλαβε ήταν αυτή από την οικογένειά μου».
Σήμερα, πολεμά στην πρώτη γραμμή στη Ράκα και δεν θέλει να απέχει από καμία μάχη.
Αγαπά τους συντρόφους του, έχει γίνει ειδήμων στη χρήση του Β7, συνδράμει στην παροχή ιατρικής βοήθειας σε τραυματίες, ανιχνεύει νάρκες που έχουν θάψει τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους κ.α.
Ο Ιβάν είναι γνωστός μεταξύ των συντρόφων του για τις πολλές ικανότητές του και την προθυμία του.
Όπως κατά τη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Yeni Özgür Politika, αυτές τις μέρες ο ίδιος και οι σύντροφοί του διενεργούν ελέγχους σε περιοχές που απελευθερώθηκαν πρόσφατα και βρίσκονται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το κέντρο της Ράκα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης, το δάκτυλο του Ιβάν είναι προσεκτικά «καρφωμένο» στη σκανδάλη του όπλου του.
Η πρώτη ερώτηση φυσικά ήταν για τους λόγους που τον οδήγησαν στη Συρία και συγκεκριμένα στη Ροζάβα και όπως λέει αυτοί ήταν πολλοί. Προσωπικοί και πολιτικοί.
«Μεγάλωσα σε μια οικογένεια σοσιαλιστών-κομμουνιστών και άκουγα πάντοτε αντάρτικα τραγούδια και για τους αγώνες της ελληνικής Αριστεράς. Τα ακούσματα μου και η κουλτούρα που διαμόρφωσα έχουν να κάνουν με τους προσωπικούς λόγους. Ήταν σε σημαντικά βαθμό το κίνητρο για να πολεμήσω εδώ. Το να πυροβολώ κατά του φασισμού σε ένα πεδίο πολεμικής μάχης ήταν για μένα παιδικό όνειρο».
Και οι πολιτικοί λόγοι; «Γνωρίζω πως είναι καθήκον μου να κάνω ό,τι μπορώ για αυτήν την άνοιξη επανάστασης που ανθίζει σε Μέση Ανατολή και Μεσόγειο, αυτή την επανάσταση που την άρχισαν οι Κούρδοι.
»Βρίσκομαι σήμερα στα χαρακώματα στη Ράκα για χάρη της παγκόσμιας αδελφοσύνης των λαών και για να τερματιστεί ο φασισμός».
Ξεκινώντας αυτή την περιπέτεια έδωσε μια υπόσχεση, όπως λέει στον εαυτό του.
Όπως λέει, είχε πει σε φίλους του Κούρδους στην Ελλάδα, πως δεν θα γυρίσει πίσω εάν δεν ελευθερωθεί πρώτα η Ράκα και δεν τερματιστεί ο φασισμός του Ισλαμικού Κράτους.
Δηλώνει πως θα τηρήσει την υπόσχεσή του με όποιο κόστος, ακόμη και με αυτό της απώλειας της ζωή του.
«Η Ράκα είναι η πρωτεύουσα-σύμβολο του Ισλαμικού Κράτους. Και μόνο αυτό, έχει μεγάλη σημασία.
»Το να θέσουμε ένα τέλος στη αποτρόπαια δράση του Ισλαμικού Κράτους, σε αυτή την πόλη θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς όλο τον κόσμο.
»Ο φασισμός θα θαφτεί στην ίδια του την πρωτεύουσα. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τη ζωή μας για να δείξουμε πως τίποτε δεν είναι αδύνατο και για να βγουν ασπροπρόσωποι οι Κούρδοι.
»Εμείς είμαστε διεθνιστές, μαχόμαστε τον φασισμό σε όλο τον κόσμο. Το Ισλαμικό Κράτος είναι το σκοτεινό πρόσωπο αυτού του κόσμου.
»Οι Κούρδοι είναι που πολεμάνε ενάντια σε αυτό, για αυτό και η παρουσία μας εδώ συμβάλει και στο ηθικό των ίδιων των Κούρδων».
Ο ίδιος αναφέρεται και στην Τουρκία και στο ισλαμιστικό κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης:
«Το ΑΚΡ είναι ένα φασιστικό κόμμα. Τα μέλη του αποτελούν το κακό κομμάτι της ισλαμικής κουλτούρας.
»Μεταξύ ΑΚΡ και Ισλαμικού Κράτους είναι ένα και το αυτό. Και όταν η νοοτροπία και τα συμφέροντα τους είναι κοινά, τότε είναι λογικό να τροφοδοτεί το ένα το άλλο».
Όταν αναφέρεται στην μέχρι τώρα εμπειρία του, εξηγεί πως έχει γίνει μάρτυρας του πιο δύσκολου, πικρού, άσχημου προσώπου του πολέμου αλλά, προτιμά όπως λέει, να μην περιγράφει όσα έχει ζήσει.
Αντί όλων αυτών μιλά για τα θετικά, τα ωραία.
«Κοιτάξτε γύρω σας, υπάρχουν διεθνιστές από όλο τον κόσμο. Αυτό σημαίνει πολλά και είμαι και εγώ μέρος όλου αυτού.
»Ήταν ένα παιδικό μου όνειρο και τώρα έγινε μια πραγματικότητα που θα μπορέσω να περιγράψω στα παιδιά μου.
»Συναντιόμαστε στα ίδια χαρακώματα ενάντια στον φασισμό. Είναι σημαντικό και δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Και εμείς παίρνουμε μέρος στην συγγραφή αυτής της ιστορίας.
»Εάν δεν υπήρχαν οι Κούρδοι και το YPG, τότε δεν θα συγκεντρώνονταν εδώ Αριστεροί από διάφορα μέρη του κόσμου και με ποικίλες απόψεις».
Τέλος, ο Ιβάν στέλνει και ένα μήνυμα στους Κούρδους που ζουν στην Ευρώπη αλλά και σε άλλες κοινότητες στο εξωτερικό, προσπαθώντας να τους παρακινήσει να συνεισφέρουν στον αγώνα.
Αν και δεν μπορούν όλοι να πολεμήσουν, θυμίζει πως υπάρχουν πολλά ακόμη που μπορούν να κάνουν όπως να συμμετέχουν σε προσπάθειες ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τον αγώνα που δίνουν οι Κούρδοι, να είναι ενεργοί πολιτικά.
Πολιτικές εργασίες, ενημερώσεις, πρόκληση ευαισθησίας, ενημέρωση του κόσμου στην Ευρώπη και καταλήγει με ένα μήνυμα προς όλο τον κόσμο: «Νικητές σε αυτό τον πόλεμο είμαστε εμείς. Ναι, εμείς κερδίσαμε και το Ισλαμικό Κράτος ηττήθηκε».
