ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Θετική είναι η πρώτη αντίδραση της Ιταλίας στην αναφορά της καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, κατά την Σύνοδο Κορυφής της Μάλτας, σε μια Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση στο Rai Tre, o υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, αρμόδιος για ευρωπαϊκά θέματα Σάντρο Γκότζι, τόνισε ότι «είναι πολύ σημαντικό το ότι η καγκελάριος υιοθέτησε θέσεις που έχουν επεξεργασθεί η Ιταλία και άλλες χώρες μέλη», διότι «η κυβέρνηση της Ρώμης, εδώ και πολλές εβδομάδες, εργάζεται ακριβώς για την επίτευξη του στόχου αυτού».
«Είναι απατηλό να πιστεύει κανείς ότι σε μια Ένωση με 27 χώρες – μέλη, μπορούν να προχωρήσουν όλοι μαζί, με την ίδια ταχύτητα και με στόχο περισσότερη ανάπτυξη, ασφάλεια, επενδύσεις, και κοινωνική πολιτική», εξήγησε ο κ. Γκότζι.
Θεωρεί, δε, όπως είπε, ότι «οι χώρες που θέλουν να προχωρήσουν με ταχύτερο ρυθμό, θα πρέπει να μπορούν να το κάνουν, με την γενικότερη συναίνεση» και ότι «είναι σίγουρα θετικό το ότι η καγκελάριος Μέρκελ ξεπέρασε την μέχρι τώρα διστακτικότητά της».
Ο Ιταλός υφυπουργός κατέστησε σαφές ότι η ιταλική κυβέρνηση θα εργασθεί ώστε στην σύνοδο της Ρώμης, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 25 του ερχόμενου Μαρτίου (για τον εορτασμό των 60 χρόνων από τις πρώτες ευρωπαϊκές συνθήκες) να μπορέσει να πραγματοποιηθεί μια διακήρυξη προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση.
«Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με 27 μέλη, σήμερα, είναι ότι πρόκειται για ένα ένδυμα το οποίο για κάποιους είναι πολύ φαρδύ, ενώ για κάποιους άλλους είναι πολύ στενό. Πρέπει να το ξαναφτιάξουμε, ραμμένο ακριβώς στα μέτρα των αναγκών των Ευρωπαίων πολιτών», τόνισε.
Τι είχε “προβλέψει” το Ινστιτούτο Stratfor πριν δύο χρόνια
Το αμερικανικό ινστιτούτο Stratfor προσπάθησε πριν από δύο και πλέον χρόνια να κάνει μια προβολή του κόσμου μας στο μέλλον -δηλαδή, στο 2025.
Μια εκτίμηση η οποία κάνει λόγο για την ύπαρξη όχι μιας Ευρώπης, αλλά… τεσσάρων: της δυτικής, της ανατολικής, των σκανδιναβικών χωρών και των βρετανικών νήσων!
Πρόκειται, πάντα σύμφωνα με τους συντάκτες του Stratfor, για οικονομικές και πολιτικές ζώνες οι οποίες ναι μεν θα διατηρούν δεσμούς μεταξύ τους, ωστόσο αυτοί θα είναι πολύ πιο χαλαροί από ό,τι σήμερα, στο πλαίσιο της Ε.Ε. και της ζώνης του ευρώ.
Κι όλα αυτά, στο πλαίσιο ενός κόσμου ο οποίος, «σε δέκα χρόνια από σήμερα θα είναι ένα πολύ πιο επικίνδυνο μέρος για να ζει κανείς, με την αμερικανική ισχύ να εξασθενεί και άλλες χώρες με εξέχουσα θέση να αντιμετωπίζουν μια περίοδο χάους και αποδυνάμωσης».
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενδέχεται να επιβιώσει, με κάποιο τρόπο, όμως σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο θα κυριαρχούν, πρωτίστως, οι διμερείς ή οι περιορισμένης έκτασης πολυμερείς σχέσεις, οι οποίες δεν θα καλύπτουν ευρύ φάσμα, ενώ δεν θα είναι δεσμευτικές (…) Ορισμένες χώρες είναι πιθανό να διατηρήσουν μια κάποια ιδιότητα μέλους σε μια ριζικά αλλαγμένη Ε.Ε., όμως δεν θα είναι αυτό που θα σφραγίζει την ταυτότητα της Ευρώπης».
Αυτά αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα, το Stratfor στην πρόγνωσή του για την επόμενη δεκαετία, σημειώνοντας παράλληλα ότι «δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η ευρωπαϊκή ενότητα έμοιαζε να αντιπροσωπεύει μια ιστορική δύναμη την οποία δεν μπορούσε κανείς να ανακόψει».
Φαίνεται, όμως, ότι η κρίση που ξέσπασε το 2008 στον πλανήτη, με την κατάρρευση της αμερικανικής Lehman Brothers, για να συνεχιστεί φτάνοντας να πλήξει τους ίδιους τους πυλώνες της «ευρωπαϊκής ενοποίησης», έχει αλλάξει ριζικά τις ισορροπίες και έχει καταρρίψει μύθους και θέσφατα πολλών δεκαετιών. Η σημερινή εικόνα μοιάζει να είναι απολύτως προσωρινή και μεταβατική, προς ένα νέο σύστημα ισορροπιών, το οποίο κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει απολύτως πώς θα είναι. Ακόμη και οι ισχυροί και κυρίαρχοι δεν μπορούν να θεωρούν δεδομένη τη θέση τους -με πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία.
Όπως σημειώνει, άλλωστε, το αμερικανικό ινστιτούτο, «αναμένουμε ότι η Γερμανία θα αντιμετωπίσει σοβαρές οικονομικές αναταράξεις και ανατροπές μέσα στην επόμενη δεκαετία», καθώς η εξαρτώμενη από τις εξαγωγές οικονομία της είναι η περισσότερο ωφελημένη από την ενιαία αγορά της Ευρώπης, όμως θα είναι και ο μεγάλος χαμένος από την επιδείνωση της κρίσης στην Ευρωζώνη και το εντεινόμενο ρεύμα του Ευρωσκεπτικισμού.
Από την άλλη, οι αναλυτές χαρακτηρίζουν την Πολωνία ως την αναδυόμενη ευρωπαϊκή δύναμη, η οποία «θα βρεθεί στο επίκεντρο της οικονομικής ανάπτυξης, με παράλληλη διεύρυνση της πολιτικής της επιρροής».
Έτσι αιτιολογεί, μάλιστα, η έκθεση το αυξημένο ενδιαφέρον που δείχνουν οι ΗΠΑ όσον αφορά την εμβάθυνση των σχέσεών τους με την Πολωνία, με στόχο την οικοδόμηση μιας στρατηγικής συμμαχίας, ανάλογης με εκείνη η οποία υπάρχει ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Λονδίνο.
