Επτά προτάσεις για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης κάνει ο Τζορτζ Σόρος, σε άρθρο του στην Handelsblatt.
Ο επενδυτής τονίζει ότι η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας έχει σοβαρά ελαττώματα και έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε de facto φυλακή με ανεπαρκείς υποδομές. Για αυτό προτείνει επτά βήματα για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, καταλήγοντας ότι με αυτόν τον τρόπο η Ευρώπη θα χειριστεί πιο εύκολα άλλα σοβαρά προβλήματα, όπως η κρίση χρέους της Ελλάδας.
«Αν σώσουμε τους πρόσφυγες θα σώσουμε την Ευρώπη», είναι ο τίτλος του άρθρου του. Η προσφυγική κρίση ήδη οδηγεί την ΕΕ προς τη διάλυση, γράφει ο Σόρος, κάνοντας αναφορά στην απόφαση των Βρετανών για Brexit, ενώ τονίζει ότι έχει ενισχύσει ξενοφοβικά και εθνικιστικά κινήματα που προσδοκούν σε νίκες στις επερχόμενες εκλογές σε Αυστρία, Γαλλία, Ολλανδία, Γερμανία και το δημοψήφισμα στην Ουγγαρία.
Αντί να συνεργαστούν απέναντι σε αυτή την απειλή, τα μέλη της ΕΕ έγιναν ολοένα και πιο απρόθυμα να συνεργαστούν μεταξύ τους, στρεφόμενα σε πολιτικές όπως το χτίσιμο φραχτών που τεμαχίζουν περαιτέρω την Ενωση, γράφει ο Σόρος.
Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, τονίζει ότι δεν είναι πραγματικά ευρωπαϊκή, καθώς τη διαπραγματεύτηκε και την επέβαλε στην Ευρώπη η Ανγκελα Μέρκελ, υποχρηματοδοτείται, έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε de facto φυλακή με ανεπαρκείς υποδομές και κυρίως, σημειώνει, η αντίδραση δεν είναι εθελοντική, καθώς η ΕΕ προσπαθεί να επιβάλει τις ποσοστώσεις στις οποίες αντιδρούν πολλές χώρες, αναγκάζοντας τους πρόσφυγες να καταλήξουν σε κράτη όπου δεν είναι καλοδεχούμενοι και οι ίδιοι δεν θέλουν να πάνε.
Σύμφωνα με τον επενδυτή, η αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης πρέπει να βασιστεί σε επτά πυλώνες.
Συγκεκριμένα:
– Η ΕΕ πρέπει να απορροφήσει ένα σημαντικό αριθμό προσφύγων απευθείας από τις χώρες της «πρώτης γραμμής», με ασφαλή και οργανωμένο τρόπο. Αυτό θα είναι πιο αποδεκτό από τον κόσμο από τη σημερινή αταξία. Αν η ΕΕ δεσμευθεί να παίρνει ακόμη και μόνο 300.000 πρόσφυγες ετησίως, οι περισσότεροι πρόσφυγες δεν θα επιχειρούν να φτάσουν στην Ευρώπη παράνομα.
– Η ΕΕ πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων της. Τίποτα δεν αποξενώνει και δεν φοβίζει περισσότερο τα πλήθη από τις σκηνές χάους.
– Η ΕΕ πρέπει να βρει επαρκεί κεφάλαια για να χρηματοδοτήσει μία συνολική προσφυγική πολιτική. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 30 δισ. ευρώ το χρόνο θα χρειαστούν για αρκετά χρόνια και είναι τεράστια τα οφέλη της δαπάνης μεγάλων ποσών προκαταβολικά, από τη δαπάνη των ίδιων ποσών για αρκετά χρόνια.
– Η ΕΕ πρέπει να δημιουργήσει κοινούς μηχανισμούς προστασίας των συνόρων, εξέτασης των αιτήσεων ασύλου και μετεγκατάστασης προσφύγων. Αυτό θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη ανάμεσα στις χώρες μέλη.
– Χρειάζεται ένας εθελοντικός μηχανισμός μεταγκατάστασης προσφύγων. Η ΕΕ δεν μπορεί να εξαναγκάσει χώρες να πάρουν πρόσφυγες που δεν τους θέλουν, ή τους πρόσφυγες να πάνε εκεί όπου δεν θέλουν. Ενα σχέδιο σαν εκείνο που χρησιμοποιείται από τον Καναδά θα μπορούσε να ταιριάξει τις προτιμήσεις προσφύγων και κοινοτήτων υποδοχής.
– Η ΕΕ πρέπει να προσφέρει μακράν μεγαλύτερη υποστήριξη στις χώρες που φιλοξενούν πρόσφυγες και πρέπει να είναι πιο γενναιόδωρη στην προσέγγισή της στην Αφρική. Αντί να χρησιμοποιεί αναπτυξιακά κονδύλια για να εξυπηρετήσει τις δικές της ανάγκες, θα πρέπει να προσφέρει μία μεγάλη συμφωνία επικεντρωμένη στις ανάγκες των δικαιούχων χωρών. Αυτό σημαίνει δημιουργία θέσεων εργασίας στις πατρίδες των προσφύγων, που θα μπορούσε να περιορίσει την ανάγκη για μετανάστευση στην Ευρώπη.
– Πρέπει να δημιουργηθεί ένα φιλόξενο περιβάλλον για τους οικονομικούς μετανάστες. Με δεδομένη τη γήρανση του πληθυσμού της Ευρώπης, τα οφέλη της μετανάστευσης ξεπερνούν τα κόστη ενσωμάτωσης των προσφύγων. Οι μετανάστες μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην ανάπτυξη αν τους δοθεί η ευκαιρία.
«Η προσφυγική κρίση δεν είναι η μόνη που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη, αλλά είναι η πιο πιεστική. Κι αν γίνει σημαντική πρόοδος σε αυτό το θέμα, θα κάνει άλλα ζητήματα- από τη συνεχιζόμενη κρίση χρέους της Ελλάδας μέχρι τις συνέπειες του Brexit και την απειλή της Ρωσίας-ευκολότερα αντιμετωπίσιμα», καταλήγει ο Σόρος.