ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Για τον κίνδυνο «κατάρρευσης» της Ε.Ε. προειδοποιεί ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), επισημαίνοντας ότι εδώ και αρκετό καιρό η Ευρώπη βρίσκεται σε κατηφορικό δρόμο και η εμπιστοσύνη πολλών ανθρώπων στους θεσμούς, εθνικούς και ευρωπαϊκούς, έχει χαθεί.
«Εάν οι Βρεττανοί εγκαταλείψουν την Ε.Ε., θα υπάρξει απαίτηση και για άλλα δημοψηφίσματα για αποχώρηση», εκτιμά ο κ. Σουλτς, ενώ δεν αποκλείει την άνοδο στην εξουσία κρατών-μελών δεξιών ή αριστερών λαϊκιστών. «Βέβαια οι ευρωφοβικοί είναι ακόμα μειοψηφία και η σιωπηρή πλειοψηφία βασίζεται στην πλάνη ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά» επισημαίνει ο Σούλτς. Το αποτέλεσμα όμως του δημοψηφίσματος στην Ολλανδία για τη συμφωνία σύνδεσης με την Ουκρανία αποδεικνύει ότι δεν μπορεί κανείς να βασίζεται σε μια τέτοια πλάνη, προσθέτει.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθιστά τους αρχηγούς των κρατών-μελών της Ε.Ε. συνυπεύθυνους για την απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών προς αυτήν: «Κανένας αρχηγός κράτους δεν αγωνίζεται πραγματικά για να κατακτήσει την καρδιά των πολιτών», αναφέρει και προσθέτει πως στις απλουστευτικές απαντήσεις τις οποίες δίνουν οι εχθροί της Ευρώπης θα έπρεπε οι κυβερνώντες να απαντήσουν με μια καθαρή ομολογία πίστης προς την Ε.Ε. «Σε εποχές πόλωσης πρέπει να έχει κανείς το θάρρος να αποστασιοποιείται με σαφήνεια. Χρειαζόμαστε καθαρά μηνύματα, δεν επιτρέπεται να χανόμαστε σε λεπτομέρειες», δηλώνει στη γερμανική εφημερίδα.
Ο κ. Σούλτς ζητά επίσης στη συνέντευξή του μεταρρύθμιση των ευρωπαϊκών θεσμών ώστε να καταστήσουν την Ε.Ε. πιο λειτουργική. «Η Ε.Ε. δημιουργήθηκε ως εργαλείο για την επίλυση προβλημάτων, αλλά πολλοί έχουν την εντύπωση ότι είναι μάλλον μέρος του προβλήματος», σημειώνει.
Τέλος ασκεί κριτική στους αρχηγούς των κρατών-μελών, για το ότι μεταθέτουν σοβαρά θέματα σε διακυβερνητικό επίπεδο όπου υπάρχει η αρχή της ομοφωνίας, αλλά συχνά οι αρχηγοί δεν συμφωνούν. Γι’ αυτό, όπως λέει, και εγκλωβίζεται κανείς από σύνοδο κορυφής σε σύνοδο κορυφής.
