ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Είναι καιρός να σταματήσουμε την καταστροφολαγνεία και να δούμε την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση της Ευρώπης από μια εύλογη προοπτική αναφέρουν, μεταξύ άλλων, σε δημοσίευμα τους οι Financial Times.
Σημειώνουν επίσης ότι σε ολόκληρη την Ε.Ε., ορισμένοι δημαγωγοί πολιτικοί και υστερικά μέσα ενημέρωσης προκαλούν πανικό για ανεξέλεγκτα κύματα μεταναστών από μη λευκές, συχνά μουσουλμανικές χώρες που πλημμυρίζουν την Ευρώπη.
Οι μετανάστες αυτοί παρουσιάζονται συχνά ως υποκινητές ή δράστες τρομοκρατικών πράξεων, σεξουαλικών εγκλημάτων, δολοφονιών και ληστειών.
«Ας παραθέσω κάποια δεδομένα από μια επίσημη έκθεση της Ε.Ε. που φωτίζουν από διαφορετική σκοπιά το ζήτημα της μετανάστευσης στην Ευρώπη.
Τα δεδομένα αφορούν τις άδειες παραμονής στην Ε.Ε. που χορηγήθηκαν σε μη Ευρωπαίους. Ομολογώ ότι όταν είδα τα δεδομένα για πρώτη φορά έμεινα και εγώ έκπληκτος», γράφει χαρακτηριστικά ο Tony Barber.
Και προσθέτει: «Οι πολίτες ποιας χώρας πιστεύετε ότι έλαβαν τις περισσότερες άδειες παραμονής στην Ε.Ε. το 2014; Της ρημαγμένης από τον πόλεμο Συρίας ή του Ιράκ; Όχι. Του σπαρασσόμενου από τις συγκρούσεις Αφγανιστάν ή της Ερυθραίας, με το έλλειμμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Όχι.
Ήταν τελικά οι Ουκρανοί εκείνοι που έλαβαν τις περισσότερες άδειες παραμονής, για την ακρίβεια 302.772. Αμέσως μετά ακολουθούν οι Αμερικανοί. Έλαβαν 199.244 άδειες.
Στην τρίτη θέση είναι οι Κινέζοι, που εξασφάλισαν 169.657 άδειες. Στην τέταρτη θέση είναι οι Ινδοί, με 134.881 άδειες.
Οι επόμενες έξι χώρες στην λίστα είναι το Μαρόκο, η Συρία, η Λευκορωσία, η Βραζιλία και η Τουρκία. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία των αδειών παραμονής για μη Ευρωπαίους το 2014 πήγαν σε ανθρώπους από χώρες – με την εξαίρεση του Μαρόκου και της Συρίας – που δεν είναι στην Μέση Ανατολή ή στην Βόρεια Αφρική.
Όλες αυτές οι πληροφορίες περιλαμβάνονται σε έκθεση που δημοσίευσε τον Νοέμβριο η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της Ε.Ε.
Eίμαι υπόχρεος στην Elspeth Guild του Centre for European Policy Studies, μιας δεξαμενής σκέψης με έδρα τις Βρυξέλλες, που το ανέφερε στην έρευνα της «Επανεξετάζοντας την κατανομή μεταναστών στην Ε.Ε.: Να κοιτάξουμε τα στοιχεία;».
Τα δεδομένα αποκτούν εξαιρετικό ενδιαφέρον αν δει κανείς ποιες χώρες της Ε.Ε. έδωσαν τις περισσότερες άδειες παραμονής το 2014. Όπως περιμένει κανείς, ήταν η Πολωνία, γειτονική χώρα της Ουκρανίας, αυτή που έδωσε τις περισσότερες σε Ουκρανούς, σχεδόν σε 250.000.
Αυτό αντανακλά την πολιτική αναταραχή, τις στρατιωτικές συγκρούσεις, την οικονομική κατάρρευση και την αναγκαστική μετατόπιση πολιτών, που μετατράπηκαν το 2014 σε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα στην Ουκρανία.
Αλλά ποιος χορήγησε όλες αυτές τις άδειες σε Αμερικανούς, Κινέζους και Ινδούς; Με μεγάλη διαφορά ο πιο γενναιόδωρος εκδότης αδειών ήταν η Βρετανία (136.000 σε πολίτες των ΗΠΑ και πάνω από 70.000 σε Κινέζους και Ινδούς).
Συνολικά, η Βρετανία εξέδωσε 568.000 άδειες παραμονής το 2014 – πολύ περισσότερες από την δεύτερη Πολωνία με 355.000, την τρίτη Γερμανία με 238.000 και την τέταρτη Γαλλία με 218.000.
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες ότι η βρετανική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει για λαϊκή κατανάλωση, μια ιδιαίτερα σκληρή γραμμή στην μετανάστευση και αρέσκεται να κατηγορεί τους εταίρους της στην Ε.Ε. για το λεγόμενο πρόβλημα. Όπως βλέπουμε, τα στοιχεία δείχνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα.
Ακόμα ένα ενδιαφέρον σημείο προκύπτει από την έκθεση της Eurostat. Από το 2008 ως το 2014 οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν εκδώσει έναν εντυπωσιακά σταθερό αριθμό αδειών παραμονής, σχεδόν πάντοτε μεταξύ 2 και 2,5 εκατομμυρίων την χρονιά.
Να έχετε κατά νου ότι οι κρίσεις του τραπεζικού τομέα και του δημόσιου χρέους βρίσκονταν στο απόγειο τους εκείνα τα χρόνια, προκαλώντας μια από τις βαθύτερες υφέσεις των τελευταίων 100 ετών.
Ωστόσο εκατομμύρια μετανάστες συνέχιζαν να λαμβάνουν άδεια για να ζήσουν στην Ευρώπη. Διαταράχθηκε κάπου η κοινωνική τάξη; Όχι.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η διαχείριση της τρέχουσας προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης στην Ανατολική Μεσόγειο από την Ευρώπη ήταν ήρεμη, αρμονική και αποτελεσματική. Ήταν μια θλιβερή, διχαστική και αδέξια διαχείριση της κατάστασης.
Αλλά αυτό που κάνει την κρίση να φαίνεται ανεξέλεγκτη δεν είναι ο τεράστιος αριθμός των προσφύγων. Όπως δείχνει και η έκθεση της Eurostat, η Ευρώπη έχει την δυνατότητα να απορροφήσει μεγάλο αριθμό νεοεισερχόμενων.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η δημαγωγία και οι στενόμυαλες πολιτικές που διαμορφώνουν την απάντηση της Ευρώπης».
