«Θα ζήσουμε μια νέα εποχή. Η τυραννία του αυταρχικού λαϊκισμού έχει παρέλθει», σχολίασε πρόσφατα ο νέος υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής Αλφόνσο Πρατ-Γκέι.
Πρόκειται για τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη της χώρας που γνωρίζει άριστα τα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και δη του αμερικανικού, έχοντας διατελέσει διευθυντικό στέλεχος και στην J. P. Morgan.
Η εμπειρία του αυτή και κυρίως οι διασυνδέσεις του νέου υπουργού Οικονομικών μπορούν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες στα συμφραζόμενα της ανοιχτής ακόμη διαμάχης της Αργεντινής με αμερικανικά hedge funds.
Η κατάσταση που παραλαμβάνει όμως ο Μάκρι είναι εν μέρει τραγική και σίγουρα δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την προαναγγελθείσα «νέα εποχή».
Το βάρος της οικονομικής κληρονομιάς από την εποχή Κίρχνερ είναι δυσβάσταχτο: ο ετήσιος πληθωρισμός ξεπερνά το 20%, το χρέος αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς και η οικονομία έχει περιέλθει σε φάση μόνιμης στασιμότητας.
Ο νέος πρόεδρος ανάθεσε την δύσκολη αποστολή της οικονομικής ανασύνταξης της χώρας σε έξι συνολικά υπουργούς, και συγκεκριμένα, στους υπουργούς Οικονομικών, Ενέργειας, Εκσυγχρονισμού, Αγροτικής Οικονομίας, Συγκοινωνιών και Παραγωγικότητας.
Τα χαρτοφυλάκια ανέλαβαν ηγετικά στελέχη της οικονομίας και έμπιστοι του Μαουρίτσιο Μάκρι. Η νέα κυβέρνηση ορκίζεται σήμερα Πέμπτη.
Αυτές ακριβώς οι επιλογές όμως φοβίζουν πολλούς Αργεντίνους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκφράζουν φόβους για πιθανή επιστροφή της χώρας σε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική, όπως εκείνη που οδήγησε την Αργεντινή το 2001 στα βράχια και τη χρεοκοπία.
Όπως σημειώνει η Deutsche Welle, η στάση της Κίρχνερ απέναντι στο hedge fund NML Capital του αμερικανού δισεκατομμυριούχου Πολ Σίνγκερ και των υπόλοιπων κερδοσκόπων ήταν ανένδοτη.
Ο Σίνγκερ και οι λοιποί επενδυτές είχαν αρνηθεί να συμμετάσχουν στην αναδιάρθρωση χρέους, ζητώντας την πλήρη αποζημίωσή τους, συμπεριλαμβανομένων και των τοκοχρεολυσίων, παρά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής το 2001, που προκλήθηκε εξαιτίας της κακοδιαχείρισης από όλες τις κυβερνήσεις, από τη σπάταλη της στρατιωτικής χούντας ως τους σύγχρονους γκουρού της νεοφιλελεύθερης αγοράς.
Όπλο τους σε αυτή τη διαμάχη ήταν πως τότε τα ομόλογα της Αργεντινής, λίγο πριν τη χρεοκοπία, είχαν εκδοθεί στη βάση του αμερικανικού δικαίου, προκειμένου να γίνουν ελκυστικότερα για τους διεθνείς επενδυτές.
Ωστόσο η νίκη του νεοφιλελεύθερου Μαουρίτσιο Μάκρι στην Αργεντινή γέννησε προσδοκίες στα επιθετικά hedge funds, που εδώ και πάνω από μια δεκαετία βρίσκονταν σε σύγκρουση με την κυβέρνηση Κίρχνερ. Οι γύπες των αγορών περιμένουν πλέον να εισπράξουν το παλαιότερο χρέος που μέχρι σήμερα η Αργεντινή είχε αρνηθεί να τους καταβάλει μετά τη χρεοκοπία του 2001.