ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η αντιτρομοκρατική υπηρεσία στην Γαλλία φοβόταν και περίμενε χτύπημα , σύμφωνα με δηλώσεις του πρώην επικεφαλής της γαλλικής αντικατασκοπίας Μπερνάρ Σκαρσινί, στην εφημερίδα Le Figaro.
«Αυτό που συνέβη στο Παρίσι ήταν το απόλυτο σενάριο που φοβόνταν οι γαλλικές υπηρεσίες Πληροφοριών», δήλωσε ο κ. Σκαρσινί και πρόσθεσε ότι «Με δεδομένη την εμπειρία και των άλλων χωρών, η Γαλλία προετοιμαζόταν».
Δεν ήταν όμως ο μόνος , καθώς πριν περίπου ενάμιση μήνα και ο πρώην δικαστής της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας Μαρκ Τρεβεντίς, κατά την αποχώρησή του από την ενεργό υπηρεσία, είχε προειδοποιήσει ότι «οι πιο σκοτεινές μέρες είναι μπροστά. Ο πραγματικός πόλεμος που σκοπεύει να εξαπολύσει στο έδαφος μας το Ισλαμικό Κράτος δεν έχει αρχίσει ακόμη».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο πρώην επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας Υβ Τριτινιόν είχε πει πρόσφατα ότι «ο κίνδυνος προέρχεται από μικρές ή μεγάλες ομάδες τζιχαντιστών που έχουν επιστρέψει στη Γαλλία από τα θέατρα των επιχειρήσεων στη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη και δεν θα διστάσουν να αναλάβουν δράση».
Σύμφωνα με τις γαλλικές Αρχές περισσότεροι από 571 Γάλλοι τζιχαντιστές έχουν μεταβεί για να πολεμήσουν στη Συρία. «Όλοι τους είναι κατά την επιστροφή τους εν δυνάμει ωρολογιακές βόμβες έτοιμες να εκραγούν».
Οι γαλλικές υπηρεσίες ασφαλείας υποτίθεται ότι είχαν λάβει στα σοβαρά αυτές τις προειδοποιήσεις. Τον Ιούνιο του 2011, η ηγεσία της Αστυνομίας διοργάνωσε μια μεγάλη άσκηση για την αντιμετώπιση πιθανών πολλαπλών βομβιστικών επιθέσεων στο Παρίσι, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Το σενάριο προέβλεπε δύο-τρεις ταυτόχρονες επιθέσεις και σύλληψη ομήρων. Η γαλλική αντιτρομοκρατική υπηρεσία (GIGN) είχε μάλιστα αντλήσει διδάγματα και είχε βάλει στο μικροσκόπιο την τραγωδία του σχολείου στο Μπεσλάν στη Βόρεια Οσετία, τον Σεπτέμβριο 2004 (331 νεκροί) και την τρομοκρατική επίθεση στο θέατρο της Μόσχας τον Οκτώβριο του 2002 (117 νεκροί).
Η GIGN είχε εκπονήσει και ένα σχέδιο με την κωδική ονομασία «Διαρκής πόλεμος». Το σχέδιο προέβλεπε την αντιμετώπιση επιθέσεων σε πάνω από 200 δημόσιους χώρους, ανάμεσα στους οποίους το προεδρικό μέγαρο, το πρωθυπουργικό, η Εθνοσυνέλευση και μεγάλες αίθουσες του Παρισιού.
