Οι δύο κορυφαίες επικοντίστριες της Ευρώπης είναι Ελληνίδες. Κι αν για την Κατερίνα Στεφανίδη το ξέραμε και δεν υπήρχε αμφιβολία, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βερολίνου σηματοδότησε τη μεγάλη επιστροφή και της Νικόλ Κυριακοπούλου!
Οι μεγάλες αθλήτριές μας έκαναν το «1-2» στο άλμα επί κοντώ, με τη «χρυσή» Ολυμπιονίκη του Ρίο ντε Τζανέιρο να υπερβαίνει τα 4,85 μέτρα κάνοντας ρεκόρ αγώνων και την Κυριακοπούλου να υπερβαίνει τα 4,80 κατακτώντας τη δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο.
Η Στεφανίδη υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο που είχε κατακτήσει το 2016 στο Άμστερνταμ κι έκανε τρία τα μετάλλιά της στη διοργάνωση, αφού είχε κερδίσει το ασημένιο το 2014, στη Ζυρίχη, ενώ η Κυριακοπούλου έφτασε στο δεύτερο μετάλλιό της σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, μετά το χάλκινο το 2012 στο Ελσίνκι.
Το χάλκινο μετάλλιο κατάκτησε η Βρετανίδα Χόλι Μπράντσοου με 4,75μ, ενώ η Ρωσίδα Αντζέλικα Σιντόροβα, με την κορυφαία μέχρι τώρα επίδοση φέτος στην Ευρώπη (4,85μ), κατετάγη τέταρτη με 4,70μ.
Το «χρυσό» κορίτσι του ελληνικού στίβου, που πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια στο αγώνισμα στις διεθνείς διοργανώσεις, μετά την εξασφάλιση της πρώτης θέσης τοποθέτησε τον πήχη στα 4,96μ, όπου είχε τρεις ανεπιτυχείς προσπάθειες.
Στον τελικό του αγωνίσματος συμμετείχε και τρίτη Ελληνίδα, η φέρελπις Ελένη Πόλακ, η οποία αποκόμισε εμπειρίες για το μέλλον, αφού δεν κατάφερε να υπερβεί τα 4,30 μέτρα.
«Είναι μεγάλη επιτυχία. Ετοιμαστήκαμε σωστά εφέτος και αυτό βγήκε σε όλη την ομάδα» δήλωσε η Κατερίνα Στεφανίδη.
«Ελπίζω να συνεχίσουμε μαζί με την Νικόλ» συμπλήρωσε η Ελληνίδα πρωταθλήτρια για την φίλη – αντίπαλό της.
«Ο αγώνας ήταν χρονικά πολύ κοντά στην τραγωδία στην Αττική. Αυτή η νίκη δεν μπορεί να φέρει πίσω ανθρώπους ή περιουσίες που χάθηκαν όμως είναι αυτό που μπορούμε να κάνουμε από την πλευράς μας για να δώσουμε έστω λίγη χαρά» είπε.
«Σας είχα πει ότι θα γίνει ένας τρομερός αγώνας. Τον ευχαριστήθηκα. Ελπίζω μόνο να δώσαμε λίγη χαρά στην χώρα μετά την τραγωδία που έζησε» δήλωσε μετά τον αγώνα η Νικόλ Κυριακοπούλου.
«Ενοιωθα πολύ καλά και ήμουν σίγουρη ότι θα πάρω ένα μετάλλιο» συμπλήρωσε αφιερώνοντάς το μεταξύ άλλων στους ανθρώπους που υπέφεραν στην Ανατολική Αττική.