ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο σημαιοφόρος της αποστολής την Τελετή Έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων, Γρηγόρης Πολυχρονίδης, χάρισε στην Ελλάδα το 13ο μετάλλιο στη διοργάνωση του Ρίο.
Ο Έλληνας πρωταθλητής πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο ατομικό BC3 μετά την ήττα 8-1 από τον Κορέατη Χο Βον Γεόνγκ και πανηγύρισε το 4ο σε Παραολυμπιακούς Αγώνες μετά το 2008 στο Πεκίνο ( δεύτερος), στο Λονδίνο το 2012 όταν κατάκτησε το χρυσό στα ζευγάρια BC3, ενώ πριν από μερικές ημέρες ήταν τρίτος στα ζευγάρια BC3.
Ο πρωταθλητής του μπότσια ηττήθηκε στις τρεις πρώτες περιόδους με 0-1, 0-2 και 0-5 αντίστοιχα, ενώ κέρδισε την τέταρτη και τελευταία με 1-0.
Πως παίζεται το “μπότσια”
Το μπότσια (Boccia) είναι άθλημα για αθλητές με αναπηρία. Είναι διασκευασμένη μορφή του ιταλικού αθλήματος μπότσε και έχει σχεδιαστεί ώστε να να παίζεται από άτομα με εγκεφαλική παράλυση ή άλλη κινητική αναπηρία που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο.
Αποτελεί Παραολυμπιακό άθλημα, και παίζεται σε περισσότερες από 40 χώρες. Διοικητική αρχή για το άθλημα αποτελεί η Διεθνής Ένωση Άθλησης και Ψυχαγωγίας Ατόμων με Εγκεφαλική Παράλυση. Στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων μπήκε για πρώτη φορά το 1984 στην Παραολυμπιάδα της Νέας Υόρκης. Είναι ένα από τα τρία αθλήματα των Παραολυμπιακών Αγώνων που δεν έχουν αντίστοιχο Ολυμπιακό άθλημα.
Το παιχνίδι
Το μπότσια παίζεται ατομικά, σε ζευγάρια ή σε ομάδες των τριών. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να ρίξουν οι παίκτες την πλαστική μπάλα τους (χρώματος κόκκινου ή μπλε) όσο πιο κοντά μπορούν στη λευκή μπάλα – στόχο που καλείται “jack”. Η λευκή μπάλα ρίχνεται πρώτη, ενώ στη συνέχεια οι ομάδες ρίχνουν εναλλάξ τις μπάλες τους. Οι μπάλες προωθούνται με τα χέρια, τα πόδια, ή -εάν η αναπηρία του συμμετέχοντα είναι σοβαρή- με μία βοηθητική συσκευή.
Στο τέλος του κάθε γύρου, ο διαιτητής μετράει την απόσταση που έχουν οι μπάλες των ομάδων από τη μπάλα – στόχο και δίνει ένα βαθμό για κάθε μπάλα που είναι πιο κοντά στη μπάλα στόχο από τη κοντινότερη μπάλα του αντιπάλου. Η ομάδα ή παίκτης με την υψηλότερη βαθμολογία είναι νικητής στο τέλος του αγώνα.
Ο αριθμός των γύρων και οι μπάλες έχει στη διάθεσή της κάθε ομάδα εξαρτώνται από των αριθμό των συμμετεχόντων. Στο ατομικό παιχνίδι υπάρχουν 4 γύροι, και ο κάθε παίκτης έχει στη διάθεσή του 6 μπάλες. Στο παιχνίδι με ζευγάρια, οι γύροι παραμένουν τέσσερις ενώ ο κάθε παίκτης έχει στη διάθεσή του 3 μπάλες ανά γύρο. Όταν αγωνίζονται ομάδες των τριών, το παιχνίδι αποτελείται από έξι γύρους, ενώ κάθε παίκτης έχει στη διάθεσή του 2 μπάλες.
Για να μπορούν να αγωνιστούν στο μπότσια, οι αθλητές πρέπει να είναι ανάπηροι ως αποτέλεσμα εγκεφαλικής παράλυσης, ή άλλης νευρολογικής διαταραχής με παρόμοια αποτελέσματα, όπως η μυϊκή δυστροφία ή ο τραυματικός τραυματισμός εγκεφάλου (ΤΒΙ). Οι παίκτες εξετάζονται ώστε να διαπιστωθεί το μέγεθος της αναπηρίας τους και να καταταγούν στην αντίστοιχη τάξη που θα τους επιτρέψει να αγωνιστούν απέναντι σε αθλητές με παρόμοιες φυσικές λειτουργίες.
Οι αθλητές του Μπότσια κατατάσσονται σε μία από τις παρακάτων τέσσερις κατηγορίες:
BC1 – Οι παίκτες αυτής της τάξης ρίχνουν τη μπάλα με το χέρι ή το πόδι. Ένας βοηθός είναι δυνατό να μετακινεί και να σταθεροποιεί το αμαξίδιο ή να τους δίνει τη μπάλα.
BC2 – Οι παίκτες αυτής της τάξης ρίχνουν τη μπάλα με το χέρι. Δεν έχουν βοηθό.
BC3 – Οι παίκτες αυτής της τάξης έχουν σημαντική φυσική αναπηρία. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν μία βοηθητική συσκευή για να ρίξουν τη μπάλα. Μπορούν να έχουν βοηθό. Ο βοηθός πρέπει να έχει την πλάτη στραμμένη στο γήπεδο, ενώ απαγορεύεται η οπτική του επαφή με το παιχνίδι.
BC4 – Οι παίκτες αυτής της τάξης έχουν άλλες σημαντικές φυσικές αναπηρίες. Δεν έχουν βοηθό.
