ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Στο στόχαστρο της ρωσικής προπαγάνδας βρέθηκε ο Νίκος Δένδιας.
Ο λόγος, η αναφορά του υπουργού Εθνικής Άμυνας ότι οι Έλληνες της Μαριούπολης, της κυρίως ελληνικής πόλης λιμάνι της Αζοφικής, σήμερα ουκρανική πόλη υπό ρωσική κατοχή, υφίστανται διωγμό, ένα είδος εθνοκάθαρσης θα λέγαμε, από το κατοχικό καθεστώς του Βλάντιμιρ Πούτιν.
Το ιμπεριαλιστικό «ξανθό γένος», που τους τελευταίους αιώνες συστηματικά και στοχευμένα, εκμεταλλευόμενο το ομόδοξο, με μυθεύματα και ψευδοπροφητείες αποσκοπεί στην εργαλειοποίηση των Ελλήνων για τα συμφέροντά του, επιστράτευσε τα εναπομείναντα, αλλά πιστά και αφοσιωμένα, ελληνόφωνα «παπαγαλάκια» του για να δοθεί μέσω αυτών απάντηση/διάψευση στον Νίκο Δένδια, υποστηρίζοντας ότι οι Έλληνες της Μαριούπολης όχι μόνο δεν εκδιώχθηκαν ή εκδιώκονται από τους Ρώσους κατακτητές, αλλά αντιθέτως απολαμβάνουν προστασίας και σχετικής ευημερίας υπό ρωσική κατοχή.
Και σε αυτή την τρομερά άθλια προπαγάνδα συμμετέχουν πρόθυμα ιστοσελίδες που αναπαράγουν τα ρωσικά χυδαία αλλοπρόσαλλα ψεύδη.
Το Tribune επί μία δεκαετία έχει σθεναρά αντισταθεί στη ρωσική προπαγάνδα, έχει αποκαλύψει τον ανθελληνικό ρόλο της Ρωσίας σε Βαλκάνια και Λεβάντε (Ανατολική Μεσόγειο), έχει αποκαλύψει τον βρώμικο ρόλο της Ρωσίας στο «μακεδονικό ζήτημα», το οποίο η Ρωσία δημιούργησε αλλά και την ισχυρή συνεργασία των Ρώσων με τους Τούρκους.
Το Tribune έχει επανειλημμένα γράψει για τις προσπάθειες της Ρωσίας να υπονομεύσει το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας δημιουργώντας φιλορωσικές εκκλησίες στην Αφρική, να καταλάβει και να θέσει υπό τον έλεγχό της το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, να καταστρέψει το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Διαβάστε για την ανθελληνική ρωσική Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Ένωση πατώντας ΕΔΩ
Ο «Ρωσικός Κόσμος» είναι δύναμη επεκτατική και ιμπεριαλιστική που έχει εξαπολύσει επίθεση κατά του «Ελληνικού Κόσμου» πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ: Κατάφορη αντικανονική εισπήδηση της Μόσχας στο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας – Η Εκκλησία της Ρωσίας κήρυξε πόλεμο στο Οικ. Πατριαρχείο
Το Tribune δεν περίμενε κανέναν πόλεμο στην Ουκρανία για να σταθεί απέναντι στους Ρώσους και την εγχώρια φιλορωσική φράξια που λυσσαλέα «μολύνει» με «ψεκασμένες» δεισιδαιμονίες την ελληνικότητά μας και τον δυτικό μας πολιτισμό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ: 10 Αυγούστου 2018 ΥΠΕΞ στη Μόσχα: Πολεμάτε «ως σύντροφος εν όπλοις της Τουρκίας» – «Απαιτούμε σεβασμό»
Ο δημοσιογράφος Θανάσης Αυγερινός, που δεν έκρυψε ποτέ τον φιλορωσισμό του, σε «ζωνταντή» σύνδεσή του από το Άγιο Όρος, όπου μάλλον βρέθηκε για να «επικοινωνήσει» με τον Ύψιστο, συμμετείχε σε τηλεδιάσκεψη «ενημέρωση» Τύπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών και ρώτησε την εντυπωσιακή (ομολογουμένως) εκπρόσωπο Μαρία Ζαχάροβα για το εάν αληθεύει ο διωγμός των Ελλήνων της Μαριούπολης από τους Ρώσους κατακτητές.
Μάλιστα, ο Θανάσης Αυγερινός δεν παρέλειψε να καλησπερίσει στην αρχή της σύνδεσής του την εκπρόσωπο του «ξανθού γένους» από το Άγιο Όρος.
«Καλησπέρα από το Άγιο Όρος», είπε με κατάνυξη και σε άπταιστα ρωσικά, λες κι έβγαινε από κάποιο σημαντικό σημείο στον χάρτη.
«Γεια σας, από που;» του απάντησε «εντυπωσιασμένη» η Ζαχάροβα και συνέχισε:
«Βρίσκεστε στο Άγιο Όρος τώρα;» με τον Θανάση Αυγερινό να απαντά με ικανοποίηση και πάντα την ίδια κατάνυξη:
«Ναι από τον Άθω επικοινωνώ».
«Δηλαδή απευθείας, τώρα;» συνέχισε έκπληκτη να απορεί εμφατικά η Μαρία Ζαχάροβα, λες κι αν δεν ήταν «απευθείας» θα μπορούσε να της απευθύνεται «ζωντανά».
«Ναι, βρίσκομαι ως επισκέπτης εδώ», ενημέρωσε ο Θανάσης Αυγερινός, πάντα με την ίδια κατάνυξη.
«Μπράβο», του είπε η… γάτα Ζαχάροβα, που μάλλον μοιράστηκε με τη σειρά της την ίδια κατάνυξη.
«Γι’ αυτό επιτρέψτε μου να ευχηθώ…» προσπάθησε να πει ο Θανάσης Αυγερινός, ο… κατανυγμένος, αλλά η Ζαχάροβα δεν θέλησε να της ευχηθεί. Είχε απορία:
«Και είναι δυνατό να συνδέεστε από εκεί απευθείας;», απόρησε και καλά, σαν συνομιλούσε, η ξανθιά, με τον… μεσαίωνα.
«Ναι, φυσικά, εφόσον υπάρχει διαδίκτυο, υπάρχει δυνατότητα…» απάντησε ο Θανάσης Αυγερινός.
Αφού λοιπόν «ολοκληρώθηκε» εισαγωγικά το θέατρο του παραλόγου περί διαδικτυακής σύνδεσης και θρησκευτικής κατάνυξης, ο Θανάσης Αυγερινός ρώτησε την εκπρόσωπο του «ρωσικού κόσμου»:
«Πρόσφατα ο υπουργός Άμυνας της Ελλάδας Νίκος Δένδιας δήλωσε ότι στην τελευταία συνάντηση με τον Σεργκέι Βικτόροβιτς Λαβρόφ [σ.σ. μην χάσεις κάνα όνομα Αυγερινέ] τον Φεβρουάριο του 2022, τρεις ημέρες πριν από τις 24 του μηνός, ζήτησε από τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας να φροντίσει για την ελληνική διασπορά στη Μαριούπολη, “η οποία σήμερα έχει εξαφανιστεί”, έτσι είπε επιλέξει ο υπουργός μας. Τι γνωρίζετε εσείς; Συζήτησαν όντως Λαβρόφ και Δένδιας το θέμα της ελληνικής διασποράς στη Μαριούπολη το 2022; Είναι ενδιαφέρον σε ποια βάση έγινε αυτό; Είναι δυνατόν ο Λαβρόφ να ενημέρωσε για τα σχέδια της Ρωσίας; Φυσικά -συνέχισε ο Αυγερινός- εμείς μεταβαίνουμε στη Μαριούπολη και βλέπουμε ότι χιλιάδες πολίτες ελληνικής καταγωγής δεν έχουν εξαφανιστεί, συνεχίζουν να ζουν εκεί. Θα ήθελα να ακούσω το δικό σας σχόλιο».
Πριν περάσουμε στην απάντηση της Μαρίας Ζαχάροβα, δύο επισημάνσεις.
α) Οι Έλληνες της Μαριούπολης δεν είναι διασπορά αλλά ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ. Και, σε περίπτωση που το αγνοεί ο κ. Αυγερινός, προϋπήρχαν στην περιοχή αιώνες πριν τους Σλάβους, τους Τατάρους και τις άλλες ορδές.
β) Όταν ένας δημοσιογράφος θέτει ένα ερώτημα συνηθίζεται, αν είναι δημοσιογράφος κι όχι προπαγανδιστής, να μην δίνει και την απάντηση.
Δηλαδή, στο ερώτημα προς την κα. Ζαχάροβα εάν έχουν διωχθεί οι Έλληνες της Μαριούπολης, ο Θανάσης Αυγερινός δεν είχε καμία δουλειά να προκαταλαμβάνει την απάντηση δηλώνοντας ότι εκείνος έχει δει χιλιάδες Έλληνες στην κατεχόμενη Μαριούπολη. Βασικοί κανόνες δεοντολογίας που ισχύουν για δημοσιογράφους κι όχι «παπαγαλάκια».
Αλήθεια, τόση αγωνία -συνεπικουρούμενη από κατάνυξη- για να διαμορφωθεί η απάντηση εκ των προτέρων; Ανασφάλεια; Πολύ πιθανό.
Η Μαρία Ζαχάροβα απάντησε ότι δεν θα προσπαθήσει καν να θυμηθεί τι συνέβη στη συνάντηση Δένδια-Λαβρόφ και παρέπεμψε στις ανακοινώσεις του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών εκείνων των ημερών.
Ωστόσο, φανερά εριστική, ενοχλημένη και απαξιωτική, δήλωσε ότι ο Νίκος Δένδιας «για να πεισθεί για τον παραλογισμό των λόγων του αρκεί να έρθει στη Μαριούπολη».
Και συνέχισε, με ειρωνικό «πνιχτό» γελάκι, δείγμα αμηχανίας και ψεύδους, «ποιο είναι το πρόβλημα; Μήπως απαιτούνται χρήματα για το εισιτήριο; Θα του τα βρω. Ας αγοράσει ένα εισιτήριο».
Συνέχισε η ίδια, με τη γνωστή αλαζονεία που χαρακτηρίζει τα τυραννικά καθεστώτα, ότι ακόμα κι εάν είναι δύσκολο να φτάσει ο Νίκος Δένδιας στη Μαριούπολη, λόγω των κυρώσεων της ΕΕ, «…με κάποιο τρόπο και τη διαδρομή θα του δείξουμε και χρήματα για το εισιτήριο θα συγκεντρώσουμε».
Θα κάνουν έρανο οι Ρώσοι για το εισιτήριο; Προφανώς τα είχε χάσει η «ξανθιά» κι απαντούσε εμφανώς ταραγμένη, θαρρώντας ότι έλεγε «εξυπνάδες» ή ότι απευθυνόταν στο απλοϊκό εσωτερικό κοινό της.
«Ας έρθει να δει», συνέχισε, «πριν ανοίξεις το στόμα σου, αφηγούμενος παραμύθια ότι ο ελληνικός πληθυσμός “εξαφανίστηκε” από τις νέες περιοχές της Ρωσίας θα άξιζε να το εξακριβώσεις και να το κάνεις αυτοπροσώπως.
»Νομίζω ότι ένας άνθρωπος που κατέχει ένα τέτοιο αξίωμα, θα πρέπει να έχει ορισμένο θάρρος και υπευθυνότητα.
»Συνδυάζοντας θάρρος και υπευθυνότητα ας έρθει να δει».
Η Μαρία Ζαχάροβα ήθελε όμως κι άλλα να πει για τους ελληνικούς πληθυσμούς σ’τα κατεχόμενα από τη Ρωσία ουκρανικά εδάφη αλλά και να πλέξει το εγκώμιο στον Θανάση Αυγερινό από το Άγιο Όρος.
«Εσείς, όπως απολύτως σωστά επισημάνατε, έχετε ο ίδιος τεκμηριωμένη πληροφόρηση, γιατί έχετε βρεθεί εκεί επανειλημμένως. Το γνωρίζω αυτό γιατί διαβάζω τα ρεπορτάζ σας».
Η Ζαχάροβα είναι αναγνώστρια του Θανάση Αυγερινού; Μα, τι καταπληκτικές αβρότητες είναι αυτές;
Εντυπωσιασμένοι και οι καλόγεροι που φιλοξενούσαν τον Θανάση Αυγερινό στο Άγιο Όρος, σίγουρα, η κατάνυξη έγινε ευφορία.
«Ορισμένοι εκπρόσωποι ελληνικών ΜΜΕ», συνέχισε η ξανθιά, «παρά τις οποιεσδήποτε πιέσεις από πλευράς κυβερνήσεων επίσης επισκέφθηκαν το Ντονμπάς, επίσης συνομίλησαν με τους ανθρώπους εκεί.
»Νομίζω ότι κατάφεραν να σπάσουν τον ενημερωτικό αποκλεισμό».
Η Ζαχάροβα, αναφερόμενη προφανώς σε κάποια ελληνόφωνα παπαγαλάκια, εξωνημένους ρωσόψυχους, είπε ότι αυτοί, προσπαθούν να ενημερώσουν «για τις προσπάθειες της Ρωσίας να αποκαταστήσει την ειρηνική ζωή» στα κατεχόμενα και για την ανάπτυξη της εκεί ελληνικής κοινότητας.
Κατηγόρησε επίσης την ελληνική ηγεσία ότι αγνοεί τους Έλληνες της Ρωσίας και των κατεχόμενων ουκρανικών εδαφών γιατί θέλει να τους «τιμωρήσει» επειδή δεν στρέφονται κατά της Ρωσίας.
Η Ζαχάροβα επέμενε ότι οι Έλληνες της Αζοφικής, όπου κι εάν κατοικούν εκτός της Μαριούπολης, έχουν την δυνατότητα να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα και είναι ελεύθεροι να αγαπούν τη «μικρή τους πατρίδα», είπε εννοώντας την Ελλάδα και παράλληλα αντιμετωπίζουν με σεβασμό «τη μεγάλη μας χώρα». Προσέξτε: «Μικρή» η Ελλάδα, «μεγάλη» η Ρωσία.
Κλείνοντας το παραλήρημά της, επέστρεψε στην κατάνυξη και είπε στον Θανάση Αυγερινό ότι τον ζηλεύει ειλικρινά που βρίσκεται στο Άγιο Όρος.
«Εμείς οι γυναίκες δεν πρόκειται ποτέ να μπούμε εκεί.
»Αλλά πάντα μαθαίνω πληροφορίες από εκεί με δέος».
Ο Θανάσης Αυγερινός παίρνοντας τον λόγο είπε ότι, «θα ήθελα εάν μου επιτρέπετε να ευχηθώ ότι δεν πρόλαβα στην αρχή, ότι η ορθόδοξη αγάπη, η συμπόνια και οι παραδόσεις θα νικήσουν όλους εκείνους που είναι υπέρ του σχίσματος και του πολέμου». Αλήθεια! Στους φίλους του τους Ρώσους αναφέρθηκε;
Πάντως η αναφορά του σε «αγάπη» σαν να «πυροδότησε» την ξανθιά:
«Καταλαβαίνετε ποιο είναι το πρόβλημα; Είναι αυτό για το οποίο μιλάτε, η Ορθοδοξία ακριβώς και η αγάπη, που εκφράζεται όχι μόνο στην Ορθοδοξία αλλά είναι κεντρικό θέμα όλων των παγκόσμιων θρησκειών».
Και θεομπαίχτες και θεοκάπηλοι. Στο όνομα της αγάπης άραγε οι Ρώσοι εισέβαλαν σε μία κυρίαρχη χώρα, έσφαξαν αμάχους, βίασαν γυναίκες και παιδιά;
Στο όνομα της αγάπης στέλνουν τζιχαντιστές μισθοφόρους και καταδικασμένους από τις φυλακές τους για να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή; Μα πόσο εμετικοί, πόσο αποτρόπαιοι.
Αξίζει να αναφερθεί ότι του Θανάση Αυγερινού είχε προηγηθεί ο επίσης φιλορωσικών συναισθημάτων δημοσιογράφος Δημήτρης Λιάτσος, ο οποίος σε συνέντευξη του στο militaire channel είχε πει:
«Οι άνθρωποι εκεί πέρα [σ.σ. οι Έλληνες της Μαριούπολης] είναι ήρωες σε αυτόν τον τομέα.
»Τους αναγνωρίζει ή όχι ο κύριος Δένδιας, ο κύριος Μητσοτάκης, δεν παίζει κανένα ρόλο.
»Οι άνθρωποι ζούνε εκεί και ξέρουν ότι η μάνα Ρωσία [σ.σ. η «μάνα Ρωσία»] είναι δίπλα τους, τους βοηθάει, παίρνουνε διαμερίσματα, όσων τα διαμερίσματα έχουν καταστραφεί, παίρνουνε επιδοτήσεις όσων τα σπίτια έπαθαν ζημιές (…) και δεν λέω ότι η ζωή εκεί πέρα είναι μέλι αλλά ουσιαστικά εγώ πιστεύω ότι μετά ένα το πολύ δύο χρόνια, θα δούμε την Άνοιξη καλοκαίρι του 2025, μπορούμε να πάμε εκεί πέρα και θα έχει μετατραπεί σε ένα είδος μικρής Ελβετίας η περιοχή της Μαριούπολης».
Στα ψέματα που ανερυθρίαστα εκτοξεύονται, από όλο το φιλορωσικό δίκτυο ιστοσελίδων, δημοσιογράφων και «αναλυτών», έχει απαντήσει εδώ και πολλούς αιώνες ένας Έλληνας μητροπολίτης που είχε αντισταθεί στη διεστραμμένη ρωσική προπαγάνδα:
«Ελπίζομεν κι εις τα ξανθά γένη να μας γλιτώσουν,
»να ‘ρθουν από τον Μόσκοβον να μας ελευθερώσουν·
»ελπίζομεν εις τους χρησμούς, στις ψευδοπροφητείες
»και τον καιρό μας χάνομεν στις ματαιολογίες».
Επίσκοπος Μύρων Ματθαίος (1550-1624).
Ιστορικά στοιχεία περί Μαριούπολης
Η Μαριούπολη είναι το σημαντικότερο λιμάνι της Αζοφικής Θάλασσας.
Η πόλη απέκτησε το σημερινό της όνομα το 1778, όταν το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων της Κριμαίας αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την περιοχή της Κριμαίας και να εγκατασταθούν στην τότε νοτιοδυτική Ρωσία.
Νωρίτερα στη περιοχή υπήρχε ένα κοζάκικο οχυρό του 16ου αιώνα, το οποίο ονομαζόταν Κάλμιους.
Το οχυρό έδωσε το όνομά του και στον ποταμό που περνά δίπλα από την πόλη (ποταμός Κάλμιους).
Μεταξύ του 1948 και του 1989 η πόλη ονομαζόταν Ζντάνοβ.
Η Μαριούπολη -μαζί με τα γειτονικά χωριά- αποτέλεσε ξεχωριστή ελληνική διοικητική περιφέρεια από το 1810 έως το 1873.
Μέχρι το 1859 απαγορευόταν να εγκατασταθούν στην ελληνική περιοχή της Μαριούπολης άτομα άλλης εθνικότητας.
Σταδιακά ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε, ιδίως προς τα τέλη του 19ου αιώνα, μετά και την σιδηροδρομική της σύνδεση με την Γιουζόφκα.
Τότε αναβαθμίστηκε σε σημαντικό εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής, ενώ το λιμάνι της έγινε το δεύτερο μεγαλύτερο στη νότια περιοχή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, μετά από αυτό της Οδησσού.
Αντίθετα, γνώρισε την ύφεση κατά τις περιόδους της Φεβρουαριανής Επανάστασης του 1917 και του Ρωσικού Εμφυλίου.
Σημαντικές καταστροφές γνώρισε την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν κατελήφθη από τους Γερμανούς (8 Οκτωβρίου 1941).
Στις 21 Απριλίου 2022 ανακοινώθηκε ότι η πόλη είναι υπό τον έλεγχο των Ρωσικών δυνάμεων.
Σήμερα, η πόλη θεωρείται από τη διεθνή κοινότητα ουκρανικό έδαφος, όμως η Ρωσία το κατέχει ως μέρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, η οποία προσαρτήθηκε στην επικράτεια της, στις 30 Σεπτεμβρίου 2022 με αμφιλεγόμενα δημοψηφίσματα.
