Την στήριξη της Ελλάδας στις αποφάσεις της κυπριακής κυβέρνησης , για αναστολή της συμμετοχή του Προέδρου Αναστασιάδη στις δικοινοτικές συνομιλίες, καθώς και την προσήλωση της Ελλάδας στην αρχή της συναντίληψης και συντονισμού των δύο χωρών , εξέφρασε ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς,στο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του ο Πρόεδρος της Κύπρου κ. Νίκος Αναστασιάδης .
Αναλυτικά την αντιφώνηση του ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς, τόνισε:
«Φίλε Νίκο, φίλε Νίκο Αναστασιάδη, Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μακαριότατε, φίλες και φίλοι και τη λέξη φίλες και φίλοι την εννοώ με την πραγματική έννοια της λέξης αυτής, γεμάτη από συμβολισμούς αγάπης και τιμής.
Θέλω να σας πω ότι είναι ιδιαίτερη η χαρά και η συγκίνηση μου απόψε, που βρισκόμαστε μαζί με τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο εδώ στην Κύπρο. Θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε αναλυτικά και να ανταλλάξουμε απόψεις για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Η αρχή της συναντίληψης και η αρχή του συντονισμού των δύο πλευρών μας ήταν και παραμένει αναλλοίωτη, σταθερός πυλώνας και παντός καιρού.
Η επίσκεψη αυτή έρχεται σε μία δύσκολη περίοδο, τόσο για την Κυπριακή Δημοκρατία όσο και ευρύτερα για την γειτονιά μας. Ειδικότερα, ως προς την Κύπρο, η Τουρκία για άλλη μια φορά, δυστυχώς, επέλεξε να ακολουθήσει πολιτική που δεν έχει σχέση με το διεθνές δίκαιο, που δεν έχει καμία σχέση με τα ήθη που διέπουν τις διακρατικές σχέσεις τον 21ο αιώνα. Παρακολουθούμε με σύνεση και νηφαλιότητα την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και στηρίζουμε, φίλε Πρόεδρε, πλήρως την απόφασή σας να αναστείλετε τη συμμετοχή σας στις δικοινοτικές συνομιλίες έως ότου συντρέξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Θέλω να πιστεύω ότι η τουρκική πλευρά θα εργασθεί προκειμένου να υπάρξουν οι προϋποθέσεις αυτές.
Επιτρέψτε μου και μία σύντομη, γενικότερη αναφορά. Η ευρύτερη περιοχή μας πράγματι δοκιμάζεται. Η ρευστότητα και η αστάθεια στη Μέση Ανατολή, για την οποία τεράστια ευθύνη φέρει το Ισλαμικό Κράτος, παρουσιάζεται σήμερα σαν μια δύναμη απίστευτης βαρβαρότητας, η δράση της οποίας αναδιατάσσει περιοχές και σύνορα, προκαλεί αλυσιδωτές επιπτώσεις και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Είναι ένας ακραίος ζηλωτισμός στο όνομα θρησκειών, ιδιοτελείς στοχεύσεις κρατών της περιοχής, κατάρρευση άλλων, καθημερινά δράματα ανθρώπων που ξεριζώνονται από τη γη τους και αναζητούν την τύχη τους αλλού, διογκώνοντας το ήδη τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα. Δημιουργεί λοιπόν αυτή η καινούρια δύναμη, με την έννοια του φαινομένου το λέω το «δύναμη», ένα μείγμα, η έκρηξη του οποίου απειλεί να λάβει σήμερα πια ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Και στο ίδιο ακριβώς κάδρο, Μακαριότατε, βρίσκεται η τραγική μοίρα των Χριστιανών της Ανατολής, οι οποίοι αναγκάζονται κάτω από αυτές τις συνθήκες να εγκαταλείπουν τις πανάρχαιες κοιτίδες τους.
Σήμερα, λοιπόν, που η ευρύτερη περιοχή μας δοκιμάζεται, είναι επιτακτική η ανάγκη και για ευρύτερη περιφερειακή συνεννόηση. Παράγοντες που την εμποδίζουν πρέπει να τεθούν στο περιθώριο. Ελλάδα και Κύπρος κινούνται σταθερά προς αυτή την κατεύθυνση. Μεθαύριο, το ίδιο σκηνικό συνεννόησης και συνεργασίας θα επαναληφθεί μαζί με τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως στο Κάιρο, τη φορά αυτή με τη συμμετοχή και της Αιγύπτου, ηγέτιδας δύναμης του αραβικού και του μουσουλμανικού κόσμου.
Για άλλη μία φορά, φίλε Πρόεδρε, θέλω και εγώ με ευγνωμοσύνη να σε ευχαριστήσω για την θερμότατη υποδοχή και την πραγματικά εξαίσια φιλοξενία».
Από την πλευρά του, στην προσφώνηση του ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τόνισε ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η χρονική στιγμή που η Τουρκία επεχείρησε να ακολουθήσει πρακτική κλιμάκωσης της έντασης. Η Τουρκία, είπε, επιλέγει αυτή την ώρα να δυναμιτίσει την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ειρήνη, που «Κύπρος και Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες εργάζονται για να οικοδομήσουν στην εύφλεκτη περιοχή μας».
Καλούμαστε σήμερα, επεσήμανε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά αυτή την πρόκληση και με πνεύμα συναίνεσης να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Ο Κύπριος Πρόεδρος επανέλαβε ότι δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί τις όποιες πιέσεις για επάνοδο σε ένα διάλογο, κάτω από απειλές και εκβιασμούς, προκειμένου να επιτευχθεί λύση που θα την υπαγορεύει η στρατιωτική ισχύς.