ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Αν και ο πρόεδρος Ερντογάν πρόσφατα επανέλαβε την θέληση της Τουρκίας να αναλάβει την διαχείριση του αεροδρομίου της Καμπούλ και με δεδομένο ότι επί του παρόντος η ασφάλειά του είναι μια Αμερικανοβρετανική υπόθεση που βεβιασμένα αναλήφθηκε, μετά τα απαράδεκτα γεγονότα που συνέβηκαν εκεί, ίσως αυτά να αποτελούν και μια ένδειξη της ικανότητας (ή ανεπάρκειας) της Τουρκίας να ανταποκριθεί στις σχετικές απαιτήσεις, γράφει σε άρθρο του στο Law and Order ο Δημήτρης Παντελάτος, Υπτχος (Ι) ε.α., πρώην διοικητής του Διεθνή Αερολιμένα της Καμπούλ το 2010, όταν η χώρα μας ήταν το επικεφαλής έθνος στην αποστολή της ISAF που ανέλαβε το ΝΑΤΟ σύμφωνα με σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ.
Είκοσι βρέθηκαν να είναι οι νεκροί Αφγανοί πολίτες της περασμένης Κυριακής 15 του μήνα στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, συνεχίζει ο κ. Παντελάτος, αντί των πέντε αρχικά αναφερθέντων.
Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται οι δύο άνδρες που βρήκαν έναν αδιανόητο θάνατο πέφτοντας από το C17 της Αμερικάνικης Πολεμικής αεροπορίας, μετά την απογείωσή του.
Το πιο πιθανό είναι ότι κάποιοι από αυτούς ποδοπατήθηκαν από συμπολίτες τους στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από την χώρα και άλλοι «εξουδετερώθηκαν» από σκοπευτές, ως επικίνδυνοι για την γενικότερη ασφάλεια του χώρου του αεροδρομίου και της λειτουργίας του.
Ο θάνατός τους θα περάσει στα ψιλά σαν παράπλευρες απώλειες μιας γενικευμένης και χαοτικής λαϊκής αντίδρασης στην ανέλπιστα αιφνίδια κατάληψη της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν.
Οι τελευταίοι ενδεχομένως έβλεπαν με απορία και ίσως κάποια χαιρεκακία τις απερίγραπτες σκηνές ενός πλήθους που κινιόταν σαν ανθρώπινο κύμα στους χώρους ασφαλείας του «διεθνή αερολιμένα της Καμπούλ Χαμίντ Καρζάι».
Xωρίς προετοιμασία
Οι θάνατοι αυτοί σύντομα θα ξεχαστούν καθότι αποτελούν το επιστέγασμα της έλλειψης προετοιμασίας των κυρίων συμμαχικών χωρών του ΝΑΤΟ, με επικεφαλής την Αμερική, στον σχεδιασμό όχι μόνο της εκκένωσης των πολιτών τους, αλλά και της αντιμετώπισης του αναμενόμενου κύματος εγκατάλειψης της χώρας των, συνεργαζόμενων επί είκοσι χρόνια με αυτές, Αφγανών πολιτών.
Ίσως το τελευταίο δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει, καθότι τελευταία έχει αποδειχθεί ότι για τα κρατούντα έθνη, η τιμή της ύπαρξής σου σαν λαός ή σαν άτομο αυξομειώνεται ανάλογα με την τρέχουσα χρησιμότητά σου, βλέπε Κούρδους στο Βορειοδυτικό Ιράκ που διατηρούσαν υψηλή την «χρηματιστηριακή» τους αξία, όσο πολεμούσαν τον ISIS, για να την απολέσουν αργότερα και τελικά να αφεθούν στην τύχη τους από τους Αμερικάνους συμμάχους και υποστηρικτές τους.
Ίσως για τον λόγο αυτό, στην Ελλάδα φροντίζουμε να επιβεβαιώνουμε τακτικά την «προβλέψιμη» υποτακτικότητά μας στον Αμερικάνικο παράγοντα παραχωρώντας γη και ύδωρ, Σούδα, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, Καβάλα, Σύρος, για να αναφερθούμε σε μερικά και σύντομα θα βρεθούμε και στη Σαουδική Αραβία για να «ματώσουμε» μαζί τους (βλέπε Σημεία των καιρών: Άραγε «θα ματώσουμε δίπλα στους Αμερικάνους» στη Σαουδική Αραβία; | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr) ).
Η ασφάλεια του αεροδρομίου
Αλλά ας επανέλθουμε στους θανάτους της 15 του μήνα στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, θα μπορούσαν κάποιοι από αυτούς να είχαν αποφευχθεί;
Την απάντηση θα δώσει το σύστημα ασφάλειας του αεροδρομίου που είχε υιοθετηθεί από αυτούς που είχαν την ευθύνη του.
Την εποχή της Ελληνικής διοίκησής του το 2010, υπήρχαν τρεις ζώνες ευθύνης σχετικές με την ασφάλεια, ο χώρος εντός του αεροδρομίου που περιλάμβανε μεταξύ άλλων και τον πολιτικό τομέα, η εγγύς εξωτερική περιφέρειά του, που οριοθετούταν από μια σχετική περιφερειακή οδό και η ευρύτερη περιοχή ευθύνης με κέντρο το αεροδρόμιο, έκτασης πλέον των διακοσίων πενήντα τετραγωνικών χιλιομέτρων και πληθυσμού ενός εκατομμυρίου τριακοσίων χιλιάδων ατόμων περίπου.
Η ευθύνη παροχής ασφάλειας στις τρείς αυτές ζώνες είχε ανατεθεί στον Νατοϊκό Διοικητή του αεροδρομίου της Καμπούλ, δηλαδή στον υπογράφοντα.
Η ασφάλεια στην πρώτη ζώνη παρεχόταν από Βελγικά στρατεύματα, στη δεύτερη ζώνη από Βουλγάρικα με Βέλγικη υποστήριξη και στην τρίτη από συνεργαζόμενες δυνάμεις με πυρήνα τους Βούλγαρους και με πρόσθετη σύνθεση, κατά περίπτωση, από την Αφγανική αστυνομία πόλης, την Αφγανική αστυνομία συνόρων, την 111 Μεραρχία του Αφγανικού στρατού και την Αφγανική πολεμική αεροπορία.
Για να επιτευχθεί αυτό, με πρωτοβουλία και ευθύνη της διοίκησης του αεροδρομίου, είχαν εκπονηθεί προγράμματα εκπαίδευσης από του Βέλγους, που είχαν και την σχετική εμπειρία από παρόμοιες δραστηριότητες στο Κονγκό και αλλού και είχε συμφωνηθεί και θεσμοθετηθεί μεταξύ των εμπλεκομένων, η κοινή εκπαίδευση των Νατοϊκών και Αφγανικών δυνάμεων, που υλοποιούταν και αξιολογούταν σε κοινές περιπολίες, βάσει προγράμματος, ημέρα και νύκτα.
Επιπλέον είχε υπογραφεί συμφωνία κατανόησης μεταξύ των υπόλοιπων οργανισμών που δραστηριοποιούνταν στο αεροδρόμιο και διαχειρίζονταν τμήμα του, όπως οι πρεσβείες της Αμερικής και Βρετανίας, ο ΟΗΕ, η 111 Μεραρχία, η Αφγανική πολεμική αεροπορία, ο πολιτικός τομέας του αεροδρομίου, ο οργανισμός καταπολέμησης των ναρκωτικών και άλλοι.
Στόχος της συμφωνίας ήταν η άμεση ενημέρωση και ανταλλαγή πληροφοριών που αφορούσαν στην ασφάλεια του αεροδρομίου, με σκοπό την άμεση επέμβαση ανάλογα με τη ζώνη ευθύνης.
Οι πρωτοβουλίες αυτές έτυχαν ευνοϊκών σχολίων και λειτούργησαν αποτελεσματικά σε ορισμένες περιπτώσεις και μετά το πέρας της Ελληνικής διοίκησης, αποτελώντας εργαλείο και παρακαταθήκη για τις επόμενες διοικήσεις.
Τίποτα δεν λειτούργησε
Προφανώς την περασμένη Κυριακή τίποτε από όλα αυτά δε λειτούργησε και αυτό δικαιολογείται εν μέρει από το γεγονός ότι ορισμένοι από τους εμπλεκόμενους που προαναφέρθηκαν δεν υφίσταντο πλέον, καθότι ακολουθώντας την ανακοίνωση Μπάιντεν τον περασμένο Απρίλη για απόσυρση των Αμερικάνικων στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, που είχε σαν αποτέλεσμα και την απώλεια της αναγκαίας υποδομής, είχαν προλάβει να αποσυρθούν έγκαιρα.
Αυτό βέβαια δε στερεί από τη διοίκηση του αεροδρομίου τη δυνατότητα να βρει, το συντομότερο δυνατό, αντικαταστάτες.
Στην προκειμένη περίπτωση αυτή (αλλά και οι Υπηρεσίες πληροφοριών), είτε ήταν ανίκανη να αντιληφθεί τις συνέπειες της απόφασης Μπάιντεν και πάρει τα σχετικά μέτρα, είτε ήταν ανεπαρκής στην υλοποίηση του σχετικού σχεδιασμού, είτε τελικά αδιαφόρησε στο πλαίσιο της απαξίας, που προαναφέρθηκε.
Τουρκική ανεπάρκεια
Ενδιαφέρον έχουν οι εικόνες που μεταδόθηκαν από το BBC και άλλα ΜΜΕ όπου φαίνεται ότι στον τερματικό σταθμό επιβατών του Νατοϊκού τομέα στα Βόρεια του αεροδρόμιου, είχε αναρτηθεί μαζί με την Αφγανική σημαία και μία τεράστια Τούρκικη, που σημαίνει ότι η χώρα αυτή είχε την διαχείρισή του και συνεπώς και την ευθύνη της παροχής ασφάλειας.
Αν και ο πρόεδρος Ερντογάν πρόσφατα επανέλαβε την θέληση της Τουρκίας να αναλάβει την διαχείριση αυτού του αεροδρομίου και με δεδομένο ότι επί του παρόντος η ασφάλειά του είναι μια Αμερικανοβρετανική υπόθεση που βεβιασμένα αναλήφθηκε, μετά τα απαράδεκτα γεγονότα που συνέβηκαν εκεί, ίσως αυτά να αποτελούν και μια ένδειξη της ικανότητας (ή ανεπάρκειας) της Τουρκίας να ανταποκριθεί στις σχετικές απαιτήσεις.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν ευθύνες για τις σκηνές της απαξίας της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, που έκπληκτοι παρακολουθήσαμε στις οθόνες της τηλεόρασής μας την Κυριακή 15 του μήνα, που πρέπει αποδοθούν και όχι να αποσιωπηθούν.
