ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Τον Ιούνιο του 2019 ο Δημήτρης Λιγνάδης, σε συνέντευξή του, εξέθεσε τις απόψεις του για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Δεν ξαφνιάζουν ιδιαίτερα, αναπαράγει τα «κλισέ» της αποτυχημένης μεταπολίτευσης. Ενδιαφέρον όμως έχουν οι κρίσεις του για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον ΠΑΣΟΚάνθρωπο και τον Αλέξη Τσίπρα. Επικρίνει επίσης τον ελληνικό λαό, τον οποίο παρομοιάζει με χωριάτες γεμάτους «παθογένειες» που μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θαμπώθηκαν.
Για να δούμε λοιπόν τι δήλωνε το καθόλου μακρινό καλοκαίρι του 2019:
«Πρώτον, ο Ελληνας, φορώντας ακόμα τσαρούχια μετά τη χούντα, όταν τον έβαλε κάποιος στην Ευρώπη, αισθάνθηκε ότι το Νευροκόπι συνορεύει με την Κοπεγχάγη.
»Επομένως θέλησε να κρύψει το τσαρούχι και το μπαλωμένο του βρακί, έγινε Ευρωπαίος εξωτερικά.
»Γι’ αυτό φέρει τεράστια ευθύνη ο, κατ’ άλλα, εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής.
»Οι περισσότεροι από εμάς, έχοντας φάει τη χούντα, είτε ως παιδιά είτε ως γονείς, βρισκόμαστε σε μια θέση ευθύνης απέναντι σε αυτούς τους νέους για τους οποίους μιλάμε σήμερα.
»Ο άλλος λόγος είναι ότι επειδή προερχόμαστε από μια επτάχρονη χούντα -με ελάχιστη αντίσταση, μόνο στο τέλος υπήρξε, τότε με το Πολυτεχνείο-, θελήσαμε να πάμε το εκκρεμές κατευθείαν προς τη μία άκρη, προς μία ηττημένη στον εμφύλιο Αριστερά.
»Εκχώρησε η φερομένη ως Δεξιά -ανεξαρτήτως αν κυβερνούσε- την παιδεία και την τέχνη σε μια φερομένη Αριστερά και φτάσαμε στο “δεν υπάρχουν έθνη”, “δεν υπάρχουν σύνορα”, χωρίς βέβαια να μας αντιπροτείνεται κάτι.
»Νόμιζε τότε η Δεξιά ότι αυτό με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί είναι μόνο η οικονομο-λογιστική πλευρά, δεν ασχολήθηκε με κάτι άλλο.
»Είπε στον Ελληνα πώς οι 100 δραχμές θα σου γίνουν 200 ευρώ.
»Δεν τον έμαθε όμως τι σημαίνει πόλις, συλλογική προσπάθεια για συλλογική πρόοδο.
»Ήρθε μετά ο ΠΑΣΟΚάνθρωπος, που είπε ότι μπορείς στο μέτωπο να γράψεις σοσιαλιστής αλλά από τον λαιμό και κάτω θα λειτουργείς ως ο πρώην βλάχος που τώρα πίνει ουίσκι κι έχει μια γκόμενα με μεγάλα βυζιά.
»Η άλλη όχθη ήταν ένα ΚΚΕ – που τι να πει;», λέει και παρακάτω, σε άλλη ερώτηση, αναφέρεται στον Αλέξη Τσίπρα:
«Ο Τσίπρας είναι η συνισταμένη ενός λαού, η εικόνα του.
»Μπορεί να μη συμφωνώ με την πολιτική του, αλλά ο ίδιος είναι το άθροισμα ενός ολόκληρου λαού που μόλις περιέγραψα.
»Αυτός ο λαός, επειδή δεν πείστηκε, λόγω του αποκλεισμού του από την ιστορία και τις διάφορες ήττες που έφαγε, ότι κάτι σοβαρά δεν πάει καλά.
»Δεν βγήκε κάποιος να του πει ότι δεν πρέπει να ψηφίζει αυτό που είναι, αλλά αυτό που θέλει να γίνει κι έτσι εκείνος πάει και ψηφίζει τον καθρέφτη του.
»Συγγνώμη για τη σκληρότητα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
»Η ιστορία της Ελλάδας είναι μια ιστορία γεμάτη παθογένειες, πρέπει ο κόσμος να τη μάθει για να καταλάβει τι του γίνεται».
Αυτά υποστήριζε ο Δημήτρης Λιγνάδης.
