ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του στη Βουλή, σημείωσε απευθυνόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι τον αποφασιστικό λόγο στον χειρισμό των εθνικών θεμάτων τον έχει ο πρωθυπουργός.
«Λόγος της ανησυχίας μας είναι πρώτα-πρώτα το ιστορικό του κυρίου Μητσοτάκη…
»Θυμάστε, αλήθεια, κύριε Μητσοτάκη;
»Με τι ευκολία και εθνική επιπολαιότητα μας λέγατε σ’ αυτή την αίθουσα ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί “εθνική ήττα που έχει ήδη ακυρωθεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και ένα εθνικό λάθος που προσβάλλει και την αλήθεια και την Ιστορία της πατρίδας μας”;
»Με τι ευκολία χειροκροτούσατε από αυτά εδώ τα έδρανα στις 25 Ιανουαρίου του 2019 τον κ. Βορίδη, όταν αποκαλούσε τον ΣΥΡΙΖΑ “κυβέρνηση εθνικής μειοδοσίας”;.
»Για μια συμφωνία που τώρα τηρείτε και τιμάτε…».
Ο κ. Τσίπρας «θύμισε» ότι στις τότε διαδηλώσεις, που στήριζε η ΝΔ, ομάδα ακροδεξιών της Χρυσής Αυγής προσπάθησε να εισβάλει στο Κοινοβούλιο, όπως έγινε πρόσφατα με τους οπαδους του Τραμπ.
Ανέφερε ότι λόγος ανησυχίας είναι ο τρόπος με τον οποίο ο πρωθυπουργός έχει χειριστεί μέχρι τώρα τα ελληνοτουρκικά ζητώντας του «να ξεφύγει από την ασάφεια και από την τακτική τού “βλέποντας και κάνοντας”» και καταλογίζοντάς του «αμήχανη στρατηγική, ταλαντεύσεις, σπασμωδικές κινήσεις, εσωτερικές κυβερνητικές ασυνεννοησίες, και σπατάλη επικοινωνίας για εσωτερική κατανάλωση».
Συνεχίζοντας την κριτική είπε ότι «λόγος της ανησυχίας μας είναι, τέλος, η ασάφεια γύρω από τις διερευνητικές» και ρώτησε:
«Με ποια ατζέντα; Ποιους στόχους; Ποιες επιδιώξεις, θα πάμε σ’ αυτές;».
Παρέθεσε «αντιφάσεις και ανακολουθίες της κυβέρνησης στον μέχρι τώρα χειρισμό των ελληνοτουρκικών» αφού πρώτα διευκρίνισε:
«Δεν έχω κανένα δισταγμό να επαναλάβω εδώ, ότι παραμένουμε έτοιμοι να συμβάλλουμε στην αναγκαία συναίνεση…
»Περάσαμε όλο το 2020 με τις χειρότερες τουρκικές προκλήσεις από την εποχή των Ιμίων.
»Αντί να πείτε την αλήθεια στον λαό για το τι μπορούσαμε και τι δεν μπορούσαμε να κάνουμε, βυθιστήκατε στις αντιφάσεις, ενώ περάσατε όλο τον χρόνο λέγοντας, πότε ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη και είμαστε η “ασπίδα της Ευρώπης”, πότε ότι η Τουρκία θα λάβει μια αποφασιστική απάντηση από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία ή την ΕΕ στο σύνολό της, πότε ικανοποιούμενος με ανέξοδες και άσφαιρες “δηλώσεις στήριξης”, των εταίρων μας».
