ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο Σωτήρης Βαλντέν, της εκσυγχρονιστικής «διανόησης», αποθεώνει με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» τη δήλωση Γεραπετρίτη για τα 6 μ.μ. και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για ανευθυνότητα και δημαγωγία. Να σημειωθεί ότι ο κ. Βαντέν έχει κάποια… αλλεργία στον πατριωτισμό, όταν είναι βεβαίως ελληνικός ο πατριωτισμός, θέλει να ζήσουμε αγαπημένοι με τους Τούρκους. Βεβαίως, όπως όλη η παρέα των σημιτάνθρωπων, εάν είναι για την «αγάπη» του σουλτάνου να δώσουμε και… προίκα, να τη δώσουμε.
Ο κ. Βαλντέν ξεκινά τη βαθυστόχαστη θέση του με τη ρήση Γεραπετρίτη εντός εισαγωγικών. Τόσος θαυμασμός.
«Η κόκκινη γραμμή είναι η εθνική κυριαρχία, και όταν λέμε εθνική κυριαρχία εννοούμε αυτονοήτως τα εθνικά χωρικά ύδατα τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια […]. Οι εύκολοι λεονταρισμοί για την επέκταση μονομερώς στα 12 μίλια που αποτελεί ένα δικαίωμα της ελληνικής Πολιτείας και το οποίο θα ασκήσει σε χρόνο τον οποίο η ίδια θα επιλέξει, δεν είναι ένα θέμα το οποίο μπορεί να τεθεί εν θερμώ» (Γιώργος Γεραπετρίτης, Alpha 14/10) και από κάτω ο κ. Βαλντέν σχολιάζει με ευφορία:
«Επιτέλους μια σαφής τοποθέτηση της κυβέρνησης που αποκλείει τη στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία (αφού ουδέποτε ετέθη ζήτημα παραβίασης των έξι μιλίων) και απαντά στην ανεύθυνη και δημαγωγική τοποθέτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Δεν του αρκεί όμως η δήλωση αυτή του κ. Βαλντέν.
Δεν θέλει «πολεμικούς καβγάδες», δεν θέλει συμμάχους μας Γάλλους και Άραβες, κοστίζουν αυτά, γράφει:
«Αν όμως τα πράγματα έχουν όπως δηλώνει ο κ. Γεραπετρίτης –και ελπίζω η κυβέρνηση να παραμείνει σ’ αυτή τη γραμμή–, τίθεται το ερώτημα:
»Προς τι η επί μήνες κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεών μας που επέφερε την αντίστοιχη κινητοποίηση των Τούρκων; Προς τι οι “επακουμβήσεις”;
»Προς τι τα συνεχή στρατιωτικά γυμνάσια, οι ασκήσεις με Γάλλους και Αραβες που μας στοιχίζουν εκατομμύρια;
»Προς τι η εξαγγελία με τυμπανοκρουσίες τεράστιων εξοπλιστικών δαπανών;
»Προς τι η συστηματική καλλιέργεια πολεμικού κλίματος από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και τους ενσωματωμένους σ’ αυτά τουρκοφάγους σχολιαστές;
»Είναι προφανές πως “πατάμε σε δύο βάρκες”. Ή τότε θα πρέπει να ρωτήσουμε ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο».
Μα τι λέει; Ούτε ξέρει τι λέει.
Ή μήπως ο στόχος του είναι να υπονομεύσει τον Νίκο Δένδια;
Οι φιλότουρκοι – φιλογερμανοί εκσυγχρονιστές πιέζουν για την αποπομπή του Νίκου Δένδια, όπως η ίδια κλίκα παλαιότερα ζητούσε την αποπομπή Νίκου Κοτζιά.
Οι ίδιοι που πολεμούσαν τον Κοτζιά, τώρα πολεμάνε τον Δένδια.
Αυτό δεν σημαίνει ότι Κοτζιάς και Δένδιας συμφωνούν. Αλλά αμφότεροι είναι κόκκινο πανί για το εκσυγχρονιστάν.
Διαβάστε τι γράφει παρακάτω ο κ. Βαλντέν στοχοποιώντας τον Νίκο Δένδια:
«Κάποιοι στην κυβέρνηση και στη διπλωματία μας έκαναν το παν για να μην πάμε σε διάλογο με τη γείτονα και θα είναι ικανοποιημένοι που φαίνεται να το πετυχαίνουν.
»Γι’ αυτό σαμποτάραμε τον διάλογο τον Αύγουστο υπογράφοντας μία μέρα πριν από την εξαγγελία του τη Συμφωνία με την Αίγυπτο.
»Γι’ αυτό αντισταθήκαμε όσο μπορούσαμε στη μεσολάβηση Στόλτενμπεργκ.
»Γι’ αυτό διαφημίσαμε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όσο γίνεται πιο προσβλητικά για τους Τούρκους».
(σ.σ. Προσέξτε: Για τον κ. Βαλντέν δεν φταίνε οι Τούρκοι, ευθύνεται η Ελλάδα. Μηδισμός σε συσκευασία Αριστεράς).
Και μετά επικαλείται τον άλλο αγαπημένο εσχατόγερο σημιτάνθρωπο, τον Χρ. Ροζάκη:
«Γι’ αυτό πολλαπλασιάσαμε τα στρατιωτικά γυμνάσια και εξαγγείλαμε άσκηση για την ημέρα της εθνικής γιορτής της Τουρκίας, παραβαίνοντας τα συμφωνημένα και υποστηρίζοντας ψευδώς πως αυτή ήρξατο χειρών αδίκων. Γι’ αυτό, τέλος, διακηρύσσουμε urbi et orbi πως δεν συζητάμε παρά μόνο οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, υπαναχωρώντας από το «κεκτημένο» των διερευνητικών συνομιλιών του παρελθόντος (Χρ. Ροζάκης, «Τα Νέα», 12/10)».
Ο κ. Βαλντέν διαφωνεί να δώσουμε ένα «μάθημα» στον Ερντογάν.
Μάλλον προτιμά να μάς το δώσει εκείνος:
«Η στιγμή είναι κατάλληλη, μας λένε κάποιοι, για ένα «μάθημα» στον Ερντογάν.
»Ο Τούρκος ηγέτης έχει ξεσαλώσει και ανοίγει όλα τα μέτωπα: Συρία, Λιβύη, S-400, Καύκασος, Κύπρος.
»Η οικονομία του είναι εύθραυστη. Η Γαλλία και μερικοί ακόμη τον στοχοποιούν για δικούς τους λόγους (ηγεμονία στη Μεσόγειο, ισλαμοφοβία).
»Το Ισραήλ επίσης. Οι ΗΠΑ λόγω Ρωσίας και ελληνικού λόμπι προεκλογικά. Και η Μόσχα αμφιταλαντεύεται.
»Ποιο μπορεί να είναι όμως αυτό το “μάθημα” και πόσο μας συμφέρει;
»Φαίνεται πως υπάρχουν και τρελοί που προκρίνουν τη στρατιωτική σύγκρουση.
»Ηδη επεξεργάζονται σχέδια για το πώς θα χρεώσουμε την έναρξή της στην άλλη πλευρά.
»Διαβάζουμε και εκτιμήσεις για το ποιος έχει τα καλύτερα όπλα ή και λεονταρισμούς πως “θα τους συντρίψουμε”».
Μηδισμός σε συσκευασία Αριστεράς. Και συνεχίζει τασσόμενος και κατά των κυρώσεων στην Τουρκία:
«Αν απορρίψουμε τον πόλεμο, ποια είναι τότε η στρατηγική μας;
»Ακούγαμε μέχρι πρόσφατα πως είναι οι ευρωπαϊκές κυρώσεις, και μάλιστα πως η επιβολή τους θα διευκολυνόταν από ένα κλίμα έντασης.
»Ομως, όπως διαφαίνεται και από την τελευταία συνάντηση κορυφής, ούτε και με την ένταση αποφασίζονται.
»Αν τελικά επιβληθούν, θα είναι το πιθανότερο συμβολικές.
»Αλλά και αν ακόμη «δαγκώνουν», πράγμα ακόμη πιο απίθανο, οι επιπτώσεις τους στην Τουρκία δεν θα φανούν βραχυπρόθεσμα.
»Ως Ελλάδα, τι ακριβώς επιδιώκουμε με τις κυρώσεις;
»Φαντασιώνεται κανείς ότι το αποτέλεσμα κυρώσεων (συμβολικών ή μη) θα ήταν η Αγκυρα να βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια και να υποχωρήσει;
»Πως θα έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους δικούς μας όρους;
»Το πιθανότερο είναι να αντιδράσει με σκλήρυνση των πολιτικών της».
Μας απειλεί κιόλας ο κ. Βαλντέν ότι εάν επιβάλλουμε κυρώσεις στην Τουρκία θα έρθει να μας δείρει.
Μηδισμός σε συσκευασία Αριστεράς.
Και μετά από αρκετές αράδες αερολογίας, από αυτές που κατέχει καλά η θολοκουλτούρα, μας προτρέπει και τις πρέπει να κάνουμε απέναντι στην Τουρκία.
Διαβάστε με προσοχή και μην σπάσετε την οθόνη του υπολογιστή σας:
Τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα;
«Να αποκλείσουμε την πολεμική αντιπαράθεση, τερματίζοντας τα στρατιωτικά μέτρα και τη ρητορική και τη δυναμική που οδηγεί σε αυτά.
»Να εγκαταλείψουμε τις κυρώσεις, εμμένοντας βέβαια στη διεθνή καταδίκη και τον τερματισμό μονομερών και προκλητικών ενεργειών (από τις οποίες θα πρέπει να απέχουμε και εμείς). Κυρίως όμως να στραφούμε στην προσπάθεια έναρξης και επιτυχίας ουσιαστικού διαλόγου και διαπραγματεύσεων με την ίδια την Τουρκία, εγκαταλείποντας τη νοοτροπία του μικρού που περιμένει να τον σώσει ο μεγάλος του αδελφός. Στο πλαίσιο αυτό, θα έπρεπε:
»■ Να δηλώσουμε πειστικά και με αντίστοιχες κινήσεις πως στόχος της πολιτικής μας δεν είναι ο αποκλεισμός της Τουρκίας από τη Μεσόγειο και το Αιγαίο και να αναγνωρίσουμε το προφανές: πως η έκταση της επήρειας των νησιών μας για τον καθορισμό της ΑΟΖ είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης ή διαιτησίας.
»■ Να σταματήσουμε τις προσπάθειες «περικύκλωσης» της Τουρκίας με ανούσιες και προκλητικές κινήσεις και συμμαχίες (Ισραήλ, Ιράκ, Αρμενία, Κούρδοι κ.λπ.).
»■ Να δείξουμε ευελιξία στο ζήτημα της ατζέντας του διαλόγου, διαχωρίζοντας τις διερευνητικές συνομιλίες, όπου προφανώς θα τεθούν οι θέσεις και των δύο πλευρών, όχι μόνο οι δικές μας, από τις καθαυτό διαπραγματεύσεις, όπου η ατζέντα θα πρέπει να συμφωνηθεί, και φυσικά όχι με υιοθέτηση των θέσεων της μιας μόνο πλευράς.
»■ Να τερματιστεί η πρακτική της καθοδήγησης των ΜΜΕ σε εθνικιστική κατεύθυνση και, αντίθετα, να ασκηθεί η επιρροή των αρχών υπέρ της μετριοπάθειας και της αντικειμενικής πληροφόρησης.
»■ Να στηρίξουμε την κυπριακή ηγεσία για την επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών, αλλά όχι για τη συνέχιση μιας απορριπτικής στάσης.
»Το δίλημμα “διάλογος ή πόλεμος” δεν μπορεί να παρακαμφθεί. Ολοι καταλαβαίνουν πως τα περιθώρια στενεύουν ασφυκτικά».
Μηδισμός σε συσκευασία Αριστεράς.
Πλήρως ικανοποιημένο το τουρκικό ΥΠΕΞ από τον κ. Βαλντέν;
«Ναι μπρεεε», ακούστηκε μια φωνή κάτω από μουστάκια.
Ποιος είναι ο κ. Βαντέν:
Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά είναι Σουηδός.
Επώνυμο: Βαλντέν (Walldén)
Όνομα: Άξελ (Axel), Σωτήριος
Έτος και τόπος γέννησης: 1949, Αθήνα
Ιθαγένεια: Ελληνική, σουηδική
Από το 2012 υποστηρίζει τη σύγκλιση της «Κεντροαριστεράς» με τον ΣΥΡΙΖΑ και συμμετέχει στην πρωτοβουλία «Γέφυρα».
Ήταν υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019.
Να τον χαίρεται ο κ. Τσίπρας, να μην ξεχάσει να τον κάνει και υπουργό εάν του δοθεί ποτέ η ευκαιρία.
