ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Για την πιο προβεβλημένη θέση στο γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επέλεξε έναν πίνακα από τη δεξαμενή της Εθνικής Πινακοθήκης αλλά κράτησε το έργο του Γιάννη Αδαμάκου από την σειρά «ΜΠΛΕ», σύμφωνα με ρεπορτάζ του One TV.
Με τη συνδρομή και το γούστο και της συζύγου του, Μαρέβα, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε επίσης τον πίνακα «Ανατολή» του Θόδωρου Στάμου.
Η «Ελλάς Ευγνωμονούσα» του Θεόδωρου Βρυζάκη δεν επιστρέφει στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο πίνακας έμεινε αμετακίνητος στο Μαξίμου από το 1982, όταν τον τοποθέτησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, έως το 2009 όταν ο Γιώργος Παπανδρέου τον επέστρεψε στην Εθνική Πινακοθήκη, επανήλθε επί Αντώνη Σαμαρά και αποκαθηλώθηκε εκ νέου από τον Αλέξη Τσίπρα, όταν τη θέση του πήρε η «Αντίθεση» του Δημοσθένη Κοκκινίδη.
Για πολλούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρατάει αποστάσεις από τον συγκεκριμένο πόλο της παράταξής του, όμως στέλνει μήνυμα σύνδεσης με την Ορθοδοξία και την παράδοση επιλέγοντας την Παναγία με τον Χριστό, του Κωνσταντίνου Παρθένη.
Η Ελλάς ευγνωμονούσα είναι πίνακας του Έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Βρυζάκη, που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1858. Ανήκει στο αρχείο της Εθνικής Πινακοθήκης. Πρόκειται για έργο με ιδιαίτερο συμβολισμό, αφού απεικονίζει την Ελλάδα με τη μορφή νέας στεφανωμένης γυναίκας, ενδεδυμένης αρχαιοπρεπώς, εν μέσω αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, να έχει σπάσει τις αλυσίδες της σκλαβιάς από τα πόδια της. Τον συμβολισμό αυτό εκτίμησε ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και από το 1982, όταν το Μέγαρο Μαξίμου ορίστηκε ως πρωθυπουργική έδρα, ο πίνακας κοσμούσε τον τοίχο πίσω ακριβώς από το γραφείο του πρωθυπουργού. Έτσι, ο πίνακας έγινε ιδιαίτερα γνωστός, μέσω τηλεοπτικών μεταδόσεων και φωτογραφιών από συναντήσεις του πρωθυπουργού. Μέχρι το 2009, όλοι οι πρωθυπουργοί μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου διατήρησαν τον πίνακα στη θέση του.
Μέγαρο Μαξίμου
Το Μέγαρο Μαξίμου είναι κτίριο στην Αθήνα στο οποίο στεγάζεται το γραφείο του εκάστοτε Πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Έγινε η πρωθυπουργική έδρα το 1982, με πρωτοβουλία του υπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως Μένιου Κουτσόγιωργα, και ο πρώτος Πρωθυπουργός που εγκαταστάθηκε εκεί ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Πριν από το 1982, το γραφείο του Πρωθυπουργού βρισκόταν μόνο μέσα στο κτίριο της Βουλής.
Οι Πρωθυπουργοί εξακολουθούν να έχουν γραφείο και στο Κοινοβούλιο, πέρα από το επίσημο στο Μέγαρο Μαξίμου.
Το κτίριο θεμελιώθηκε το 1912 στην οδό Ηρώδου Αττικού 19 για λογαριασμό του Χιώτη εφοπλιστή Αλέξανδρου Μιχαληνού.
Σχεδιάστηκε από τον Αναστάσιο Χέλμη.
Το 1916 η χήρα του Μιχαληνού, Ειρήνη, το γένος Μανούση, η οποία εν τω μεταξύ είχε παντρευτεί τον Δημήτριο Μάξιμο, πούλησε την οικία στον Λεωνίδα Εμπειρίκο.
Το 1921 ξαναγόρασε το ημιτελές έως τότε μέγαρο. Στη συνέχεια, και αφού ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο σπίτι, η οικογένεια Μαξίμου εγκαταστάθηκε σε αυτό.
Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής από τις γερμανικές Αρχές ως οικία του Γερμανού ναυάρχου των δυνάμεων του Αιγαίου.
Μετά την απελευθέρωση έμεινε για ένα διάστημα ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα.
Ο Μάξιμος, τραπεζίτης, διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας σε πολυκομματική κυβέρνηση συνασπισμού από τον Ιανουάριο του 1947 ως τον Αύγουστο του ίδιου έτους, υπήρξε δε ιδιαίτερα φιλότεχνος και για αυτό τον λόγο τους τοίχους του αρχοντικού του κοσμούσαν περίφημοι ζωγραφικοί πίνακες.
Το 1952 το ελληνικό Δημόσιο αγόρασε το μέγαρο από τον Μάξιμο στην τιμή των 5,5 δισ. δραχμών.
Κυβερνητική επιτροπή είχε εκτιμήσει την αξία του μεγάρου στα έντεκα δισεκατομμύρια, αλλά ο ιδιοκτήτης του όχι μόνο δέχτηκε να το παραχωρήσει με τα μισά χρήματα, αλλά προσέφερε και την επίπλωση της οικίας του μαζί με τους πίνακες που βρίσκονταν σε αυτήν.
Η κυβέρνηση, για να τιμήσει την προσφορά του Δημητρίου Μάξιμου, δήλωσε μέσω του προέδρου της ότι το κτίριο θα διατηρήσει το αρχικό του όνομα, δηλαδή Μέγαρο Μαξίμου.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μέχρι το 1982, το Μέγαρο χρησιμοποιήθηκε κάποιες φορές (όχι όμως σε σταθερή βάση) ως ξενώνας για πρωθυπουργούς και προέδρους άλλων χωρών που επισκέπτονταν την Αθήνα, όπως ο Γιουγκοσλάβος πρόεδρος Τίτο το 1955 και η Βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ το 1980.
Την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, στο Μέγαρο έμενε ο αντιβασιλέας (είχε οριστεί σε αυτή τη θέση από τον Παπαδόπουλο μετά το αποτυχημένο αντιπραξικόπημα του βασιλιά Κωνσταντίνου) Γεώργιος Ζωιτάκης με την σύζυγό του Σοφία.
Η χωριατοπούλα Σοφία (Βουρανζέρη) Ζωιτάκη δυσανασχετούσε με την τόσο κεντρική τοποθεσία του Μεγάρου, ενώ χαρακτηριστική έμεινε η φράση της «Τι τα θέλαμε τα μέγαρα; Δεν επιτρέπεται ούτε κοτέτσι να φτιάξεις».
Το 1982 παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως, κατόπιν απόφασης Κουτσόγιωργα, με σκοπό την στέγαση του γραφείου του εκάστοτε πρωθυπουργού.
Οι εργασίες ολικής αποκατάστασης καθώς και προσθήκης Α΄ ορόφου στο πίσω τμήμα του κτιρίου, έγιναν από τον ανάδοχο της αρχιτεκτονικής μελέτης, Αριστόδημο Μαντζουράνη με συνεργάτιδες την Γεωργία Ζώη και την Αγγελική Κοτρώνη – Μαντζουράνη.
