O υποθαλάσσιος αγωγός EastMed που συνδέει Ισραήλ, Κύπρο και Ελλάδα είναι ένα τεράστιο ενεργειακό πρότζεκτ.
Δεν είναι βέβαιο ότι συμφέρει οικονομικά, αλλά έχει γεωπολιτικά πλεονεκτήματα, γράφει η Deutsche Welle.
O υποθαλάσσιος αγωγός EastMed, αυτό το τεράστιο ενεργειακό πρότζεκτ, ενδιαφέρει ακόμα και τις ΗΠΑ.
Μέσω ενός αγωγού 2.100 χιλιομέτρων το Ισραήλ θέλει από το 2025 να προμηθεύει την Ευρώπη με φυσικό αέριο.
Την Τετάρτη, στη συνάντηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, συμμετείχε και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.
Η συμμετοχή του Μάικ Πομπέο δείχνει πως το πρότζεκτ, ύψους έξι δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι κάτι περισσότερο από ένα έργο μεγάλου οικονομικού ενδιαφέροντος.
Όπως τονίζουν οι συμμετέχοντες πρόκειται για μια «συμμαχία τριών δημοκρατικών χωρών στην ανατολική Μεσόγειο».
Είναι η μοναδική δυνατή συμμαχία σε μια περιοχή γεμάτη κινδύνους, αναφέρουν.
Φυσικά το γεγονός ότι η Κύπρος είναι διαιρεμένη αποτελεί αφορμή εντάσεων ανάμεσα στα δύο τμήματα.
Ο στρατηγικός άξονας Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ ενισχύθηκε τα τελευταία χρόνια από τότε που οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ χειροτέρευσαν.
Η Οντέτ Εράν από το Ινστιτούτο για την Εθνική Ασφάλεια στο Τελ Αβίβ αναφέρει κυρίως δύο λόγους για τις στενές σχέσεις των τριών χωρών:
«Το ένα στοιχείο είναι να αντιμετωπισθεί η τουρκική επιθετικότητα στην περιοχή και το άλλο είναι οι προοπτικές για μια οικονομική συνεργασία».
Επικριτικές φωνές για τον EastMed
Εδώ και καιρό ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί την Ελλάδα για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Για τους Ισραηλινούς ιδιαίτερα ενδιαφέροντες είναι οι πύραυλοι S 300, που διαθέτει και το Ιράν.
Εκτός αυτού οι Ισραηλινοί έχουν πολλά να μάθουν από τους Έλληνες στον ναυτικό τομέα.
Συχνά γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις σε Κρήτη και Λάρισα.
Μαζί με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Ελλάδα θέλουν να εγκαταστήσουν στην Κρήτη ένα ραντάρ, το οποίο θα καλύπτει την ανατολική Μεσόγειο και κατ´ επέκταση τις δραστηριότητες των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων σε αέρα και θάλασσα.
H συνεργασία με το Ισραήλ είναι επωφελής για την Ελλάδα και την Κύπρο, όχι μόνο σε θέματα ασφάλειας αλλά και τουρισμού, τηλεπικοινωνιών και ενέργειας.
Ωστόσο υπάρχουν και επικριτικές φωνές όπως αυτή της Κλαούντια Κέμφερτ από το Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών, η οποία δηλώνει πως «είναι ένα πολύ ακριβό πρότζεκτ, το οποίο έχει περιορισμένες προοπτικές, για να μην πω πως είναι ανεδαφικό εξαιτίας των γεωπολιτικών δυσκολιών».
Σύμφωνα με την Γερμανίδα ειδικό «όποιος θέλει να πάρει σοβαρά τους στόχους για το κλίμα, θα πρέπει να μειώσει δραστικά τις εκπομπές ρύπων στις επόμενες δεκαετίες και να εγκαταλείψει όλες τις μορφές ορυκτής ενέργειας, άρα και το φυσικό αέριο.
»Ένας τέτοιος αγωγός έχει νόημα οικονομικά μόνο εάν μπορείς να τον εκμεταλλευθείς για πολλές δεκαετίες».
Το TRIBUNE λέει:
Η άποψη της Γερμανίδας ειδικού πρόκειται περί ανοησίας.
Η Γερμανία δεν θέλει η Ελλάδα να αναδειχθεί μαζί με το Ισραήλ σε παραγωγό και πάροχο ενέργειας.
Η Γερμανία προτιμά να τροφοδοτείται με ενέργεια από τη Ρωσία, η Ελλάδα να βυθίζεται στο χρέος και στην εξαθλίωση -όπως το υλοποίησε επί μία δεκαετία σχεδόν- και στο τέλος, όταν οι συνθήκες θα ευνοούν τη Γερμανία, να έρθει και να πάρει τα κοιτάσματα της Ελλάδας.
Όπως αποπειράθηκε να το κάνει ήδη μια φορά -πριν την κυβέρνηση Τσίπρα- αλλά απέτυχε διότι άλλαξε η κυβέρνηση.
Η Γερμανία, αφού σέβεται τόσο πολύ το κλίμα, να μην κατασκευάσει τον υποθαλάσσιο αγωγό Nord Stream II με τη Ρωσία.
Αυτά, αν και θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά για τους Γερμανούς.