ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Στην ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών και φυσικά στην απόφαση για την αύξηση του κατώτατου μισθού επικέντρωσε την ομιλία του σε εκδήλωση της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Μιλώντας σε εκδήλωση υπό τον τίτλο «Προοδευτική συμμαχία για δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη – Όχι στον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά οπισθοδρόμηση – Η πρόκληση των Ευρωεκλογών», ο κ. Τσίπρας τόνισε και την ανάγκη για επικράτηση των δημοκρατικών δυνάμεων στις επικείμενες Ευρωεκλογές τον Μάιο του 2019.
Αναφερόμενος στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών το χαρακτήρισε, εκ νέου, ως μία ιστορική απόφαση, μέσω της οποίας ενισχύεται η θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή και ταυτόχρονα δίνεται τέλος σε μία υπόθεση που βρέθηκε σε τέλμα για 27 χρόνια.
«Η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών απέδειξε στην πράξη ότι όταν δύο χώρες και οι κυβερνήσεις τους δεν δειλιάσουν μπροστά στην ιστορική ευθύνη, τότε, ναι, μπορούν να γίνουν θετικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Σε καιρούς αποσταθεροποίησης και μαινόμενων συρράξεων στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, αλλά και ανάδυσης του εφιάλτη του ακροδεξιού σωβινισμού σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα και η Βόρεια Μακεδονία επικυρώσαμε μια ιστορική συμφωνία», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
Απαρίθμησε για μία ακόμη φορά τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του, ενώ επικεντρώνοντας σημαντικό μέρος της ομιλίας του στις Ευρωεκλογές, τόνισε ότι η Ευρώπη θα πρέπει να θωρακιστεί έναντι των ακραίων δυνάμεων και κυρίως αυτών που προάγουν τον εθνικισμό.
Όλη η ομιλία του πρωθυπουργού
Η συγκυρία της αποψινής εκδήλωσης είναι πραγματικά ξεχωριστή.Γιατί, μόλις πριν από τρεις ημέρες, την 25η του Γενάρη, συνέπεσαν δύο γεγονότα, που το καθένα καταλαμβάνει ξεχωριστή θέση στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της πατρίδας μας.
Συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια, από τότε που ο ελληνικός λαός έκανε το ιστορικό βήμα, να δώσει εντολή διακυβέρνησης στο ΣΥΡΙΖΑ.
Και ταυτόχρονα, η Βουλή των Ελλήνων επισφράγισε τον τερματισμό ενός τέλματος που κράτησε για 27 ολόκληρα χρόνια, οδηγώντας τη χώρα μας σε αλλεπάλληλες διπλωματικές ήττες και στην οπισθοχώρηση των εθνικών μας συμφερόντων.
Η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών απέδειξε στην πράξη ότι όταν δύο χώρες και οι κυβερνήσεις τους δεν δειλιάσουν μπροστά στην ιστορική ευθύνη, τότε, ναι, μπορούν να γίνουν θετικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Σε καιρούς αποσταθεροποίησης και μαινόμενων συρράξεων στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, αλλά και ανάδυσης του εφιάλτη του ακροδεξιού σωβινισμού σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα και η Βόρεια Μακεδονία επικυρώσαμε μια ιστορική συμφωνία.
Μια συμφωνία που σέβεται τις ευαισθησίες των δύο λαών και συγχρόνως ανοίγει το δρόμο για ένα μέλλον ειρήνης, συναδέλφωσης των λαών, σταθεροποίησης αλλά και οικονομικής συνανάπτυξης στη Βαλκανική.
Σε μια περιοχή χιλιοτυρρανισμένη από τις εθνοτικές συγκρούσεις, το εθνικιστικό μίσος και τις αιματοβαμμένες αλλαγές συνόρων.
Το σώμα των Βαλκανίων είναι γεμάτο από τέτοιες ουλές της ιστορίας.
Κι εμείς ερχόμαστε σήμερα, να αποδείξουμε έμπρακτα, ότι οι ουλές αυτές μπορούν να κλείσουν.
Κι ότι πρέπει να σχεδιάσουμε μαζί ένα διαφορετικό μέλλον για την περιοχή μας.
Με ειρηνική και βιώσιμη επίλυση των άλλων, σοβαρών, ανοικτών κρίσεων και ζητημάτων της περιοχής μας.
Ένα μέλλον που βεβαίως περιλαμβάνει και την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων.
Δεν είναι τυχαίο που όλες οι δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης χαιρέτισαν την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, ως υπόδειγμα διπλωματικής επίλυσης διαφορών.
Η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη και το ΚΙΝΑΛ της κ. Γεννηματά, προτίμησαν να μην συνταχθούν με τις πολιτικές τους οικογένειες, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές αντίστοιχα, αλλά να χρησιμοποιήσουν αντεστραμμένη την ίδια ακριβώς ρητορική με τους εθνικιστές του VMRO.
Μια και σήμερα, όμως, συζητάμε για την κρισιμότατη μάχη στο ευρωπαϊκό πεδίο.
Να θυμηθώ ότι όταν πέντε χρόνια πριν, στις αρχές του 2014 προετοιμαζόμασταν για την επερχόμενη μάχη των Ευρωεκλογών, κανείς μας ή σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να μαντέψει με ακρίβεια αυτό που θα επακολουθούσε.
Στόχος μας τότε, όπως και σήμερα, ήταν η νίκη στις Ευρωεκλογές, για δύο βασικούς λόγους:
Πρώτον, για να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος της ελπίδας και της μεγάλης πολιτικής αλλαγής στην πατρίδα μας, που, όντως, συντελέστηκε λίγους μήνες αργότερα.
Όταν ο ελληνικός λαός ώθησε στην έξοδο τους πρωταγωνιστές του παλαιού πολιτικού καθεστώτος, που βύθισαν με τις πολιτικές τους τη χώρα μας σε μια πρωτοφανή κρίση, οδηγώντας στην απώλεια του 25% του ΑΕΠ μας.
Και μας έδωσε την εντολή να οδηγήσουμε τη χώρα έξω από την καταιγίδα των Μνημονίων. Στην έξοδο από την κρίση.
Στην οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη. Σε μια νέα φάση με ελπιδοφόρα προοπτική.Αυτή την εντολή, παρά τον επώδυνο συμβιβασμό και τις συνεχείς, ασφυκτικές πιέσεις της τριετίας 2015-2018, καταφέραμε να την τιμήσουμε.
Καταφέραμε να βγούμε από τα Μνημόνια, να νοικοκυρέψουμε τα δημόσια οικονομικά της χώρας και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε το αναγκαίο δίχτυ προστασίας για την κοινωνική πλειοψηφία.
Και σήμερα να προχωράμε, για να νιώσει ο λαός μας, κάθε μέρα που περνά, τα θετικά αποτελέσματα αυτής της κερδισμένης μάχης.
Με την αύξηση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του αίσχους του υποκατώτατου μισθού. Με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.
Με τη μείωση του ΕΝΦΙΑ. Με την αποφασιστική ρύθμιση των χρεών του. Με την προστασία της σύνταξής του. Με την προστασία της πρώτης κατοικίας. Με το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης και το ετήσιο κοινωνικό μέρισμα.
Με την καθολική πρόσβαση στη δημόσια υγεία και την παιδεία. Με την προαγωγή της επιστημονικής έρευνας και την αναβάθμιση των πανεπιστημίων μας.
Με τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, γιατρών και άλλων απαραίτητων δημόσιων λειτουργών σε νευραλγικές υπηρεσίες.
Γιατί για μας, αυτό σημαίνει διέξοδος από την κρίση.
Να βλέπει ο πολίτης τη ζωή του να βελτιώνεται μέρα με τη μέρα.Να ξανακερδίζει χαμένα δικαιώματα ο εργαζόμενος.Να μην αναγκάζεται ο νέος να μεταναστεύσει για ένα καλύτερο μέλλον. Να ανακτά την αξιοπρέπειά του ο ταλαιπωρημένος συνταξιούχος.
Να ξαναστέκεται στα πόδια του ο γονατισμένος μικρομεσαίος και ελεύθερος επαγγελματίας.
Να δικαιώνεται βήμα το βήμα η κοινωνική πλειοψηφία, που σήκωσε όλο το βάρος της καταστροφικής λιτότητας.Ο δεύτερός μας στόχος ήταν, κερδίζοντας τις Ευρωεκλογές, να στείλουμε ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Ότι η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού δεν είναι μονόδρομος.
Δεν είναι ακλόνητη. Ότι η Ευρώπη χρειάζεται επειγόντως μια βαθιά αναγεννητική διαδικασία, για να βγει από τη βαθιά, υπαρξιακή της κρίση.
Κι ότι η Αριστερά μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική λύση.Αρκεί να πάψει να αναπαύεται στο πολιτικό περιθώριο και να αποφασίσει ότι θα ριχτεί με τα μούτρα στη μάχη, ακόμη κι αν αυτή η μάχη είναι άνιση.
Για να διεκδικήσει πρωταγωνιστική ευθύνη. Να τολμήσει να διεκδικήσει κυβερνητικά καθήκοντα.
Η σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα είναι κατά πολύ χειρότερη αυτής που περιγράφαμε στις αναλύσεις μας το 2014.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά, είχαμε προειδοποιήσει για την ανάδυση του ακροδεξιού εφιάλτη, πάνω στο έδαφος της κρίσης, της εκτόξευσης των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Σήμερα, που αυτή μας η ανάλυση επιβεβαιώνεται με τον χειρότερο τρόπο, δεν αισθανόμαστε δικαιωμένοι, αλλά εξαιρετικά ανήσυχοι.
Γιατί η Νέα Δεξιά της Ευρώπης, της Λεπέν, του Σαλβίνι, του Όρμπαν, του Κουρτς και άλλων, έχει πια πολύ υψηλές φιλοδοξίες εν όψει της 26ης Μαΐου.
Αναλαμβάνει κυβερνητικές ευθύνες και στοχεύει στην καθιέρωσή της ως πολιτικού ρυθμιστή στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ειδικά σε μια ευρωπαϊκή προεκλογική περίοδο που μοιραία χαρακτηρίζεται από ένα κορυφαίο αποσυνθετικό φαινόμενο, το επικείμενο Brexit, αλλά και την ανικανότητα της Ε.Ε. να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές των πολιτικών της για τον τερματισμό της στρατηγικής της λιτότητας, την τόνωση της κοινωνικής συνοχής, τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη συλλογική διαχείριση των μεταναστευτικών ρευμάτων.
Σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον, η κυρίαρχη δύναμη του Ευρωκοινοβουλίου, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αναμένεται να καταγράψει σημαντικές απώλειες.
Κι εδώ έγκειται το μεγάλο στοίχημα για τις προοδευτικές, φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.Την Ευρωπαϊκή Αριστερά, τους Ευρωπαίους Πράσινους και τις δυνάμεις των Σοσιαλιστών που εγκαταλείπουν την αυτοκαταστροφική πρόσδεση στο νεοφιλελευθερισμό και αναζητούν συμμάχους στα αριστερά τους.
Να προχωρήσουμε από κοινού, ως ο πόλος εκείνος που θα αναχαιτίσει την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού, αλλά και την επικίνδυνη άνοδο της Ακροδεξιάς.
Να συγκροτήσουμε το πολιτικό εκείνο μέτωπο, που θα διεκδικήσει ρυθμιστικό ρόλο στο νέο Ευρωκοινοβούλιο.Αν υπάρχει πραγματικά η κοινή πολιτική βούληση, τότε θα βρούμε και τον τρόπο για να το κάνουμε πράξη.Σίγουρα έχουμε κάνει κάποια πρώτα βήματα.
Με την “Προοδευτική Συμμαχία” στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και τα δύο Ευρωπαϊκά Φόρα Προοδευτικών Δυνάμεων στη Μασσαλία και το Μπιλμπάο.
Και η συμβολή του Δημήτρη Παπαδημούλη και όλης της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ έχει υπάρξει πολύ σημαντική, για να γίνουν πραγματικότητα αυτές οι πρωτοβουλίες.
Αλλά και για να προβληθούν οι ελληνικές θέσεις για όλα τα κρίσιμα ζητήματα, από τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, ως την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική.
Τα πέντε τελευταία χρόνια δώσαμε εξαιρετικά δείγματα γραφής μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο.
Και πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα αυτή τη προοδευτική συμμαχία που αναζητεί, διεκδικεί και παλεύει ο Δημήτρης και οι υπόλοιποι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να επιχειρήσει να την εκφράσει το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές.
Η Συμφωνία των Πρεσπών έχει ούτως ή άλλως διαδραματίσει ρόλο καταλυτικό στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητήσει και ενόψει των ευρωπαϊκών εκλογών τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας πλατιάς προοδευτικής συμμαχίας με δυνάμεις και πρόσωπα που αντιλαμβάνονται την ανάγκη μιας ευρύτερης συμπόρευσης.
Με ξεκάθαρο μέτωπο στον εθνικισμό και την ακροδεξιά.
Με ξεκάθαρο μέτωπο στον νεοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές που τρέφουν τον ακροδεξιό και αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό.
Και με ξεκάθαρη θέση υπέρ της Ευρώπης, υπέρ της Ευρώπης της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής και των δικαιωμάτων.
Επειδή δεν θέλουμε να βρεθούμε σε ένα νέο Ευρωκοινοβούλιο, μετά την 26η Μαΐου, που όχι μόνο δεν θα είναι ικανό να αντιστρέψει την αποσάθρωση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Αλλά, που, αντιθέτως, η νέα πολιτική σύνθεσή του, θα εντείνει αυτή την αποσάθρωση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και οι προοδευτικές, φιλοευρωπαϊκές και αντινεοφιλελευθερες δυνάμεις στην Ευρώπη πρέπει να βγουν ισχυρές από τις επερχόμενες Ευρωεκλογές.
Για να είναι ο βασικός πολιτικός πυλώνας της ενωτικής ανασύνθεσης όλων εκείνων των δυνάμεων, που θέλουν και μπορούν να πορευτούν μαζί, για μια ριζική αλλαγή πορείας της Ευρώπης.Σας ευχαριστώ.
