ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Τις περιπτώσεις φυγάδευσης, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το ποιον εξυπηρετούν, αυτό είναι που πρέπει να ερευνηθεί τώρα με προσοχή, εκτίμησε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος μιλώντας Στο Κόκκινο.
«Είναι συνηθισμένη αντιπολιτευτική στάση να γίνεται προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης όλων των αντιφάσεων ή νέων δεδομένων που προκύπτουν», σχολίασε ο κ. Παρασκευόπουλος αναφερόμενος σε όλα ακολούθησαν την παρεμπόδιση διαφυγής του Ν. Μανιαδάκη, μέχρι πρότινος προστατευόμενου μάρτυρα στην υπόθεση της Novartis, από την χώρα.
Σε αυτές τις τοποθετήσεις ωστόσο, συνέχισε, «υπάρχει μία αντίφαση: από την ίδια πολιτική πλευρά προέρχεται και η κριτική «μην παρεμβαίνετε καθόλου στη Δικαιοσύνη» και οι πιο κραυγαλέες διαφωνίες με την Δικαιοσύνη και οι αντιδράσεις, οι αντιρρήσεις κατά των έργων της.
Πολλές φορές, οι ίδιοι άνθρωποι κατηγορούν την Δικαιοσύνη για αυτή ή την άλλη κίνηση και την ίδια ώρα διαμαρτύρονται, να μην γίνει παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, αν αυτός που διατυπώνει την άποψη προέρχεται από άλλη πολιτική πλευρά».
Όπως φαίνεται, συνέχισε, «ο καθένας «αυτοδικαιώνεται μετά μανίας» σε αυτή την υπόθεση, θεωρεί ότι έχει απόλυτο δίκιο ο ίδιος, ότι αυτό έχει φανεί εκ των υστέρων ή εκ των προτέρων, κτλ. Για να δούμε τα πράγματα λίγο πιο σοβαρά, η Βουλή την δικογραφία της Novartis την είδε μόνο μέχρι του σημείου που έπρεπε να κρίνει την δική της αρμοδιότητα ή της Δικαιοσύνης.
Έκρινε ότι αρμοδιότητα έχει η Δικαιοσύνη και δεν ασχολήθηκε καθόλου με τις αποδείξεις. Επομένως, ποιος βλέπει ποια δικαίωση;
Ποια δικαίωση μπορεί να προκύπτει από μία κρίση περί αρμοδιότητας, ως προς το αν οι μάρτυρες κατέθεσαν καλώς ή όχι;», αναρωτήθηκε ο κ. Παρασκευόπουλος.
Αναφερόμενος στην καθυστέρηση στην απομονή της ποινικής Δικαιοσύνης «και μάλιστα μεγάλη», όπως είπε, «είναι δεδομένο. Αυτό βάρυνε και την δική μου περίοδο ως υπουργός.
Σε μεγάλο βαθμό είναι και δομικές, έλλειψη προσωπικού, αιθουσών, συσσώρευση δικογραφιών κτλ., αλλά πάντοτε ένα μόνιμο ερευνητέο (σ.τ.σ. θέμα) είναι μήπως υπό την κάλυψη των κανονικών καθυστερήσεων υπάρχουν κάποιες ύποπτες … Υπάρχουν δύο προσπάθειες, μία ενόχων να θολώσουν τα νερά και μία διαλεύκανσης. Είναι αισιόδοξος ότι η προσπάθεια διαλεύκανσης κάπου θα οδηγήσει».
«Αν κάτι πρέπει να ερευνηθεί τώρα, είναι το ποιος είχε λόγο να στηρίξει μία απομάκρυνση του συγκεκριμένου μάρτυρα από την χώρα. Αυτό πρέπει να το δούμε με προσοχή.
Σε τέτοιες περιπτώσεις φυγαδεύσεων, η φυγάδευση εξυπηρετεί διάφορες σκοπιμότητες, όπως η σιωπή ενός μάρτυρα, η απομάκρυνση από τον χώρο των αντιθέσεων. Αυτά συνήθως συμβαίνουν, πρέπει να ληφθούν υπόψη ως παράγοντες και συνθήκες», κατέληξε ο κ. Παρασκευόπουλος.
