Τι ακριβώς σημαίνει το ασφαλιστικό Πινοσέτ και γιατί εγκαταλείφθηκε από τις χώρες που είχε εφαρμοστεί στην Ευρώπη εξήγησε ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης χθες βράδυ Τρίτης στην ΕΡΤ.
Ο κ. Ρομπόλης εξήγησε ότι “με τη δικτατορία του Πινοσέτ η κύρια και η επικουρική δημόσια ασφάλιση πήγαν στις ασφαλιστικές εταιρείες. Μέχρι το 2008 υπήρχαν διάφορα προβλήματα που τα κάλυπτε ο κρατικός προϋπολογισμός.
»Όλος ο πληθυσμός πήγε στην ιδιωτική ασφάλιση εκτός από την αστυνομία και το στρατό που έμεινε στο διανεμητικό”.
“Το 2008 έγινε μία επιτροπή στην Χιλή από συναδέρφους οι οποίοι είπαν ότι το σύστημα που εφαρμόσαμε δημιούργησε μεγάλο κόστος, σπατάλη, ανισότητες κ.α. και επανήλθαν στο προηγούμενο σύστημα”.
“Τη δεκαετία του 1990 λόγω της θέσης μου στο Ινστιτούτο, στηρίζαμε τα συνδικάτα όλων των χωρών αυτών να αρνηθούν την πρόταση αυτή της Παγκόσμιας Τράπεζας.”
Και πιο συγκεκριμένα ο καθηγητής ανέφερε μία προς μία τις χώρες που εφαρμόστηκε το περιβόητο “σύστημα Πινοσέτ”.
“Στην Ευρώπη αυτό το πείραμα το έχουμε στην Ουγγαρία το 1998, στην Πολωνία το 1999, στην Λετονία το 2001, στην Βουλγαρία το 2002, στην Εσθονία το 2002, στην Λιθουανία το 2004, στην Σλοβακία το 2005, στη Ρουμανία το 2008.
»Στις χώρες αυτές εφαρμόστηκε η μετάβαση ενός τμήματος της δημόσιας ασφάλισης, της επικουρικής στις ασφαλιστικές εταιρείες”.
“Το 2008 όμως κατέρρευσε όλο αυτό το σύστημα των ιδιωτικών ασφαλιστικών και όλοι έτρεξαν στο καταφύγιο του αναδιανεμητικού συστήματος και πλήρωσαν οι κρατικοί προϋπολογισμοί, δημιούργησαν εθνικές συντάξεις… Σουηδία, Ιταλία, Πολωνία, Νορβηγία έφυγαν από το κεφαλαιοποιητικό και πήγαν στο σύστημα της νοητής κεφαλοποιησης.”
Οπισθοδρόμηση όσα λέγονται για το ασφαλιστικό Πινοσέτ
“Μετά από όλα αυτά, σήμερα στην Ευρώπη έχουμε το λεγόμενο τριφασικό σύστημα: ο πρώτος πυλώνας ο δημόσιος, η κύρια και επικουρική σύνταξη, ο δεύτερος πυλώνας τα ασφαλιστικά ταμεία και ο τρίτος πυλώνας οι ασφαλιστικές εταιρείες.
»Το σύστημα στην Ευρώπη π.χ. στην Γερμανία και Γαλλία είναι 70% διανεμητικό και 30% κεφαλοποιητικό. Δοκίμασαν οι άλλες χώρες να αντιστραφεί αυτό σε 30% διανεμητικό και 70% κεφαλαιοποιητικό και κατέρρευσαν τα συστήματα”.
“Είναι οπισθοδρόμηση αυτό που προτείνουν οπισθοδρόμηση και χρονική και ουσιαστική στο 1990 και αυτό που λένε «ότι συμβαίνει στην Ευρώπη» δεν ισχύει.
»Η πρόταση αυτή της Ν.Δ. σημαίνει ότι θέλει να πάρει την επικουρική ασφάλιση και να την πάει στις ιδιωτικές εταιρείες. Προαιρετική εφαρμογή δεν υπάρχει. Είναι υπονομευτικό και επικίνδυνο, γιατί αν φύγουν κάποιοι δεν θα μπορεί να στηριχθεί το δημόσιο σύστημα.
»Με 723 μεικτή κύρια, 138 μεικτή επικουρική και 4 εκατομμύρια κάτω από το όριο της φτώχειας δεν έχει περιθώρια κανείς σε αυτή τη χώρα να παίζει με το βιοτικό επίπεδο των συμπολιτών μας, ούτε πολιτικός, ούτε αναλυτής, κανείς».
Βιώσιμο το ασφαλιστικό που έχουμε, η μη περικοπή των συντάξεων δεν υπονομεύει το μέλλον του
Αυτό που αναφέρει ο κ. Καραγκούνης έχει να κάνει με το βασικό πρόβλημα της επόμενης δεκαετίας που περιγράφουν φιλόσοφοι και επιστήμονες εξήγησε ο κ. Ρομπόλης.
“Την επόμενη δεκαετία το σοβαρότερο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα είναι ο γάμος ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού και η πιο ριζοσπαστική πρόταση την επόμενη δεκαετία θα είναι η αποκατάσταση των δικαιωμάτων της αστικής δημοκρατίας.
»Αν πραγματικά έχουμε τέτοιους ορίζοντες μπροστά μας πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν αναφερόμαστε στο βιοτικό επίπεδο των συμπολιτών μας. 980 μήνες ζούμε με βάση το προσδόκιμο ζωής και πρέπει να διαχειριζόμαστε σαν κόρη οφθαλμού τους 980 μήνες που ζούμε.”
«Το σημερινό σύστημα με βάση τις αναλογιστικές μελέτες που κάνουμε με προβολές ως το 2070 είναι βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα χωρίς να γίνουν οι περικοπές στις συντάξεις. Μέχρι το 2070 η ασφαλιστική δαπάνη θα πάει στο 10,6% όταν το πλαφόν είναι 16».