ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα η κυβέρνηση θα δεσμεύσει το ποσό των 3 δισ. ευρώ για στοχευμένες φοροελαφρύνσεις, τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Γιάννης Δραγασάκης, από το βήμα του 11ου περιφερειακού αναπτυξιακού συνεδρίου Κεντρικής Μακεδονίας.
Διαβεβαίωσε ότι «όσο αυξάνεται η εισπραξιμότητα ΦΠΑ και μειώνεται η φοροδιαφυγή, τόσο θα αυξάνεται η δυνατότητα για πρόσθετες, στοχευμένες και πάλι, δράσεις στη φορολογία», ενώ παρατήρησε: «Προ κρίσης, τα φορολογικά έσοδα ήταν διαχρονικά πολύ χαμηλά. Φόρους πλήρωνε “όποιος ήθελε” και λιγότερο απ’ όλους οι πλούσιοι. Αυτό μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Πρέπει, πλέον, να διατηρούμε ένα ορισμένο επίπεδο φορολογικών εσόδων. Μπορούμε όμως να δράσουμε στοχευμένα».
«Δεύτερη ευκαιρία για τη Βαλκανική Συνανάπτυξη»
Παράλληλα υπογράμμισε την ανάγκη να συζητηθεί διεξοδικά την ιδέα της Βαλκανικής Συνανάπτυξης, που θα στηρίζεται στην αμοιβαία και ισότιμη συνεργασία και στην οποία η Ελλάδα μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Όπως είπε, «στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 υπήρξε μια ευκαιρία που χάθηκε. Σήμερα δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία” για τη Βαλκανική Συνανάπτυξη. Τότε η ιδέα της συνανάπτυξης και ισότιμης συνεργασίας ήταν εξαιρετικά μειοψηφική. Την υποστήριξε κυρίως ο Συνασπισμός και κάποιες κοινωνικές δυνάμεις.
Ήδη, από το 1995, ο Συνασπισμός διοργάνωσε το Βαλκανικό Φόρουμ Αριστερών και Προοδευτικών Δυνάμεων, με συμμετοχή 15 κομμάτων από την περιοχή και σκιαγράφησε ένα σχέδιο Βαλκανικής Συνανάπτυξης».
Όμως επικράτησε η λογική της ελληνικής “διείσδυσης” στα Βαλκάνια, πρόσθεσε ο κ. Δραγασάκης και συνέχισε: «Δυστυχώς τα πράγματα πήραν διαφορετική τροχιά.
Η ένταξη της χώρα μας στο ευρώ, το φθηνό χρήμα δημιούργησαν συνθήκες αλαζονείας και αντί μιας σχεδιασμένης συνανάπτυξης είχαμε μια άναρχη χρηματοπιστωτική επέκταση και όταν η κρίση ξέσπασε στην Ελλάδα κατέρρευσε. Επίσης, η Ελλάδα αντί να γίνει παράγοντας λύσης των προβλημάτων, δυστυχώς, γίναμε μέρος του προβλήματος».
Σήμερα, όπως είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησς, υπάρχουν περισσότερες δυσκολίες, σε σύγκριση με το 1990, καθώς η Ελλάδα που ήταν βασικός πρωταγωνιστής έχασε σε αξιοπιστία και κύρος, έχουμε αναζωπύρωση εθνικισμών, ανταγωνισμών, έχουν αναπτυχθεί νέες ανισότητες στα Βαλκάνια (άλλες χώρες έχουν γίνει μέλη της Ε.Ε. και άλλες έχουν μείνει εκτός) και δεν υπάρχει ηγέτης στην περιοχή για να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας. Η κάθε χώρα και κυβέρνηση προσπαθεί να αποκτήσει το δικό της προβάδισμα.
