Για όσους μπορούσαν και ήθελαν να δουν μακριά, η σημερινή εικόνα διάλυσης της ΔΗΜΑΡ ήταν στο DNA της από την ημέρα της γέννησής της.
Ένα κόμμα φτιαγμένο από οπαδούς του Κύρκου (αριστερός νεοφιλελευθερισμός) και… ελαστικούς πρώην ΠΑΣΟΚους, φαινόταν ότι ήταν μιας “ειδικής” χρήσης.
Η “χρήση” έγινε, μνημονιακό δεκανίκι, και στην πρώτη εκλογική κρίση ο χάρτινος πύργος κατέρρευσε, αφού το ίδιο το σύστημα που εξέθρεψε τη ΔΗΜΑΡ βρήκε νέο παιχνίδι, Το Ποτάμι.
Και είναι πρωτοφανές στα χρονικά, βεβαίως πρόκειται για σημείο των καιρών, κόμμα ανύπαρκτο στην κοινωνία, του 1,2%, να έχει σεβαστή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Αλήθεια, το σκέφτηκε άραγε κανείς “δημοκράτης”, ποιον εκπροσωπούν οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ;
Οι μισοί ΔΗΜΑΡίτες βουλευτές, μπροστά στην πραγματικότητα, αναζητούν νομιμοποίηση της ύπαρξής τους επιστρέφοντας στον ΣΥΡΙΖΑ, οι άλλοι μισοί θα πάνε στην Ελιά. Αυτό λέει το ρεπορτάζ όχι σε μία, αλλά σε πολλές εφημερίδες.
Γιάννης Πανούσης, Δημήτρης Αναγνωστάκης, Γιώργος Κυρίτσης και Ασημίνα Ξηροτύρη ετοιμάζονται για την κυβερνώσα Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η σοβαρή Αριστερά του Κουβέλη απέθανε.
Ο Γρηγόρης Ψαριανός κι ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, ως άνθρωποι δεξιοί και δεν το έκρυψαν ποτέ (η μόνη απορία είναι γιατί παρίσταναν τόσο καιρό τους Αριστερούς), θα στηρίξουν την κυβέρνηση Σαμαρά μέσω της Ελιάς ή μιας αντίστοιχης “ερμαφρόδιτης” κατάστασης, κι από κοντά ακολουθούν ο Σπ. Λυκούδης, ο Β. Οικονόμου, ο Ν. Τσούκαλης, η Ν. Φούντα, η Κ. Μάρκου και ο Θ. Ψύρρας.
Κάποιοι θα μείνουν να κάνουν παρέα στον Φώτη Κουβέλη. Σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι που εκλέχτηκαν με τη ΔΗΜΑΡ, τουλάχιστον οι περισσότεροι, θα συνεχίσουν να “υπηρετούν” την “ειδική χρήση” για την οποία εξαρχής μπήκαν στη Βουλή. Στυλοβάτες της μνημονιακής συγκυβέρνησης, στο όνομα της “σταθερότητας” και της “σωτηρίας” της χώρας, με δέκα δισ. νέα μέτρα να έρχονται, τα οποία πρέπει κάποιος να τα ψηφίσει!