Οι πρωτιές που σημείωσαν τα εθνικιστικά ευρωσκεπτικιστικά κόμματα στις ευρωεκλογές σε συνδυασμό με την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, έχουν φέρει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση την Άνγκελα Μέρκελ και τους νεοφιλελεύθερους φεντεραλιστές συμμάχους και υποτακτικούς της.
Η Γερμανίδα καγκελάριος, που με όπλα της το ευρώ και τη λιτότητα θεώρησε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει την Ευρώπη και να τη θέσει υπό γερμανική ηγεμονία, μετά το βράδυ της Κυριακής των ευρωεκλογών βρίσκεται μπροστά σε μια νέα πολιτική πραγματικότητα που της χαλάει τα σχέδια.
Η πρωτιά της Λεπέν στη Γαλλία ανάγκασε τον Ολάντ να επιλέξει να υψώσει ανάστημα ενάντια στη λιτότητα και στην ύφεση. Εάν δεν το κάνει αυτό ξέρει ότι η επόμενη κυβέρνηση της Γαλλίας θα είναι εθνικιστική.
Η πρωτιά του Φάρατζ στη Βρετανία ανάγκασε τον Κάμερον να θέσει βέτο στην εκλογή Γιούνκερ, αφοσιωμένου μερκελιστή, στη θέση του προέδρου της Κομισιόν.
Με τις δύο παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, Γαλλία και Αγγλία, να της εναντιώνονται ανοιχτά, η Γερμανία της Μέρκελ περνάει στην άμυνα ενώ δείχνει πρόθυμη να κάνει κάποιες υποχωρήσεις. Λέμε δείχνει και όχι ότι είναι όντως διατεθειμένη να τις κάνει, μιας και η Γερμανία, όπως μας έχει διδάξει πολλές φορές η ιστορία, μόνο ηττημένη κάνει το σωστό. Και η Γερμανία ακόμα δεν έχει ηττηθεί.
Όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη δεν πρέπει να θεωρούνται ασύνδετα με το άνοιγμα Παπανδρέου στον Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πιάσει ταβάνι στο εκλογικό σώμα και απ΄ ό,τι δείχνει στο μέλλον δεν θα μπορεί να βρει κοινοβουλευτικούς συμμάχους να συγκυβερνήσει, εάν αναδειχτεί στις εθνικές εκλογές πρώτο κόμμα, αφού οι ΑΝΕΛ περνάνε κρίση, η οποία κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η κατάληξή της, και άλλος πολιτικός φορέας που να μπορεί να του προσφέρει συμμαχία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μεγαλύτερη διεύρυνση προς τη δημοκρατική παράταξη για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αυτό μοιάζει μονόδρομος. Για να πετύχει αυτή τη διεύρυνση, χρειάζεται συμμαχίες και ο Γιώργος Παπανδρέου προσφέρεται… Από μόνος του; Στο πλαίσιο ευρύτερου γεωπολιτικού σχεδίου ανατροπής της γερμανικής ηγεμονίας; Αυτά ακόμα το ρεπορτάζ δεν τα ξεκαθαρίζει.
Σε κάθε περίπτωση οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και απαιτούν λεπτούς χειρισμούς, ψυχραιμία και μακριά από ιδεοληψίες.
Αυτά προς το παρόν, θα επανέλθουμε.