ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Αξίζει να το θυμηθούμε. Ήταν στις 9 Φεβρουαρίου 2015, η παρθενική του ομιλία στη Βουλή, ως βουλευτής των ΑΝΕΛ του νέου υφυπουργού παιδείας Κώστα Ζουράρι που επιβεβαιώσε ότι είναι ένας εξαιρετικός όσο και απολαυστικά ακατάληπτος αγορητής.
Ξεκίνησε με Ελύτη (Ιδιωτική Οδός): «Ερχομαι από μακριά. Οι συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας πορεύονται πλάι μου, κι από κοντά, παγεμένες με τον άνεμο το βόρειο, οι Μυροφόρες, ωραίες μες στα τριαντάφυλλιά τους και τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση».
Βούτηξε, ακολούθως, στα πατερικά κείμενα και τον «αρχέκακον όφι» [που στη Ζουράρειο εκδοχή δεν είναι το φίδι των Πρωτόπλαστων αλλά ο Αλεμανός (Γερμανός)].
Συνέχισε με κλασσική γραμματεία: Απόσπασμα από τον Θουκιδίδη (Περικλέους Επιτάφιος):
«Αλλα πάσαν μεν θάλασσαν και γην εσβατόν τη ημετέρα τόλμη καταναγκάσαντες γενέσθαι, πανταχού δη μνημεία κακών τε καγαθών ίδια ξυγκατοικίσαντες».
Στην νεοελληνική: Εξαναγκάσαμε με την τόλμη μας ολόκληρη τη θάλασσα και την ξηρά να γίνει προσιτή, ιδρύσαμε παντού αιώνια μνημεία και των συμφορών και των επιτυχιών μας.
Και κατέληξε με Ρίτσο: «Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει» κλπ.
Για την βραχεία παρέμβασή του στη χθεσινή κοινοβουλευτική διασικασία, ο Κ. Ζουράρις εισέπραξε αρκετά χειροκροτήματα, εκτεινόμενα ίσως πέραν της κοινοβουλευτικής δύναμης του κυβερνητικού συνασπισμού. Μέχρι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος χειροκρότησε…
