ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
“Ξεκαθάρισμα” θέσεων και προθέσεων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας μεταξύ άλλων με τον εκλογικό νόμο, μπαίνοντας ενεργά στο ρόλο του ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων.
Η συζήτηση για τον νέο εκλογικό νόμο ξεκινά σήμερα με το τετ α τετ που θα έχει ο Αλέξης Τσίπρας με τον κυβερνητικό εταίρο, Πάνο Καμμένο.
Στο κυβερνητικό επιτελείο τονίζουν πως οι εκλογές θα γίνουν κανονικά στο τέλος της τετραετίας, το 2019, υπογραμμίζοντας ότι η συζήτηση για τον εκλογικό νόμο έπρεπε να γίνει σε “νεκρό” πολιτικό χρόνο, όπερ και πράττει ο πρωθυπουργός.
Πέραν τούτου, αναφορικά με τις διαρροές “σπαγγέτι γουέστερν” περί “ίδιου ποτηριού που ήπιε δύο φορές η ΝΔ”, στο Μαξίμου κάνουν λόγο για πανικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Θέλω να πετύχω τη μάξιμουμ συναίνεση». Αυτό είναι το μήνυμα που έχει στείλει στους πολιτικούς αρχηγούς αλλά και συνεργάτες του ο Αλέξης Τσίπρας για τον εκλογικό νόμο και την επικείμενη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έχοντας αυτό στο μυαλό τους προσέρχονται στο τραπέζι των διαβουλεύσεων με τους πολιτικούς αρχηγούς.
Στόχος μπορεί να είναι για τον Αλέξη Τσίπρα να συγκεντρωθούν οι 200 βουλευτές που απαιτούνται για να τεθεί σε εφαρμογή ο νέος εκλογικός από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ωστόσο συνεργάτες του τονίζουν ότι η επιλογή για άνοιγμα του θέματος σε «νεκρό» πολιτικό χρόνο, καθιστά την όποια σπέκουλα διαρρέει η ΝΔ «ανοησίες».
Πέραν τούτου, στο Μαξίμου είναι πεπεισμένοι ότι μετά το πέρας της τετραετίας το πρόγραμμα θα έχει πετύχει και η οικονομία θα έχει αρχίσει να ανακάμπτει, με τα σημάδια θα είναι εμφανή στην καθημερινότητα των πολιτών, γεγονός που ενισχύει την πεποίθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές με όποιο εκλογικό σύστημα και αν διεξαχθούν.
Η πρόταση που θα ρίξει στο τραπέζι ο Αλέξης Τσίπρας για απλή αναλογική με κατάργηση του μπόνους των εδρών, ψήφο από τα 17, σπάσιμο των μεγάλων πολυεδρικών περιφερειών και μείωση του ορίου εισόδου στη Βουλή από το 3% στοχεύει de facto στα κόμματα της ήσσονος αντιπολίτευσης.
Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί ότι στο συρτάρι παραμένει και η πρόταση Κουρουμπλή για απλή αναλογική στις δύο πρώτες κατανομές και μειωμένο μπόνους κατά 30% στην τρίτη κατανομή σε κόμμα ή συνασπισμό κομμάτων που θα έχει συγκεντρώσει πάνω από 40% και θα έχουν προβεί σε προεκλογική προγραμματική σύγκλιση.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη τάσσεται επί της αρχής θετικά τόσο στην απλή αναλογική όσο και στην πρόταση Κουρουμπλή.
Το ΚΚΕ επιμένει εκτός από την απλή αναλογική και στην πλήρη κατάργηση του ορίου εισόδου στη Βουλή.
Ωστόσο, πηγές της κυβέρνησης τονίζουν ότι εάν ο Δημήτρης Κουτσούμπας απορρίψει την πρόταση για απλή αναλογική με πρόσχημα το όριο εισόδου στη Βουλή, θα πρέπει να εξηγήσει πειστικά στον κόσμο της Αριστεράς και του ΚΚΕ γιατί απέρριψε μία πρόταση που είναι τόσο κοντά στο πάγιο αίτημα του Περισσού.
Η Ένωση Κεντρώων ψηφίζει μόνο απλή αναλογική, την οποία όμως καταψηφίζει το Ποτάμι, ενώ η Χρυσή Αυγή δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της, με τις πληροφορίες να επιμένουν ότι βρίσκεται κοντά στην στήριξη ενός συστήματος απλής αναλογικής.
Οι… κρυφοί στόχοι του Τσίπρα με τον εκλογικό
Πέραν ωστόσο όλων των σημαντικών αλλαγών που θα φέρει στο πολιτικό σύστημα ο νέος εκλογικός νόμος και η αναθεώρηση του Συντάγματος, ο Αλέξης Τσίπρας με τις δύο θεσμικές αλλαγές και τους διαύλους επικοινωνίας που ανοίγει με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις του τόπου πετυχαίνει και άλλους στόχους.
Αρχικά καταφέρνει να διεμβολήσει το «μπλοκ» των κομμάτων της αντιπολίτευσης που εμμέσως πλην σαφώς έχουν συνασπιστεί στο μέτωπο της οικονομίας γύρω από τη ΝΔ, καθώς είναι εντελώς διαφορετικά τα συμφέροντα των κομμάτων της ήσσονος αντιπολίτευσης από αυτά της Συγγρού.
Πέραν τούτου, με τον αναλογικότερο εκλογικό νόμο ο Αλέξης Τσίπρας πετυχαίνει να ενισχύσει το imperium του ΣΥΡΙΖΑ ως τον έναν από τους δύο βασικούς πόλους έλξης πολιτικών δυνάμεων.
Η διαφαινόμενη πόλωση με τη ΝΔ θα εντείνει την όσμωση στους κόλπους της Κεντροαριστεράς, καθιστώντας ωστόσο αναγκαία την πολιτική γειτνίαση με την Κουμουνδούρου, καθώς με τον νέο δημοκρατικότερο εκλογικό νόμο προάγεται η κουλτούρα των συνεργασιών και των προγραμματικών συμφωνιών πολιτικών κομμάτων.
Παράλληλα, ο Αλέξης Τσίπρας αφήνει το «μεταρρυθμιστικό προφίλ» που χτίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να περιορίζεται στις νεοφιλελεύθερες παρεμβάσεις που ευαγγελίζεται η αξιωματική αντιπολίτευση και μερίδα των δανειστών, κυρίως το ΔΝΤ, και ο ίδιος εμφανίζεται μεταρρυθμιστής του ίδιου του πολιτικού συστήματος, τραβώντας μία διαχωριστική γραμμή από τις παθογένειες του παρελθόντος που οδήγησαν τη χώρα στο αδιέξοδο.
