Το σενάριο δεν είναι καινούργιο ούτε πρωτοφανές. Μέσα στους δεκαπέντε τελευταίους μήνες διακυβέρνησης ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει ήδη καταφέρει τουλάχιστον μία φορά να ελιχθεί, αποφεύγοντας την πτώση της, την οποία απεργάζονταν κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας, μέσα από την ίδια τη λαϊκή βούληση.
Την ώρα που το θρίλερ της διαπραγμάτευσης κορυφώνεται και το ΔΝΤ πιέζει για πρόσθετα μέτρα εκτός της συμφωνίας σε βάρος μίας κοινωνίας εξουθενωμένης από την εξαετή αφαίμαξη, τα σχέδια για πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα και πολιτική αστάθεια επανέρχονται με μεγαλύτερη ένταση από ποτέ.
Το όλο σχέδιο τέθηκε σε τροχιά εφαρμογής κατά τη διάρκεια της εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, όταν το ΔΝΤ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έριξαν στο τραπέζι την ανάγκη του πακέτου προληπτικών μέτρων μακρυά από κάθε πρόβλεψη της ίδιας της συμφωνίας του Ιουλίου. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται να επιτευχθεί ο τριπλός στόχος:
Να τελειώσουν μία και καλή με τον Αλέξη Τσίπρα, να ολοκληρώσουν την οικονομική και πολιτική ασφυξία της Ελλάδας και τέλος να οδηγήσουν τη χώρα, εξουθενωμένη πλέον και αδυνατώντας να συνεχίσει εντός ευρώ, εκτός νομισματικής ένωσης, σενάριο το οποίο εξάλλου ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει ξακαθαρίσει ότι αποτελεί την πραγματική του ατζέντα.
Μόνο τυχαία δεν θα πρέπει να θεωρείται η στοχοποίηση του ΔΝΤ από το κυβερνητικό επιτελείο και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, αφού οι πληροφορίες για το εν εξελίξει σχέδιο είναι σε γνώση του Μεγάρου Μαξίμου. Στο πρωθυπουργικό επιτελείο τονίζουν σε αλλεπάλληλες συσκέψεις πως το μείζον ερώτημα μπροστά στα σχέδια αυτά είναι ποια στάση θα κρατήσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι.
Ως εκ τούτου, το ευρωπαϊκό τείχος που χτίζει μεθοδικά ο Αλέξης Τσίπρας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές δεν αποσκοπεί μονάχα στην προάσπιση των κεκτημένων της συμφωνίας του καλοκαιριού αλλά και τη θωράκιση της ίδιας της δημοκρατικής ομαλότητας της χώρας, την ώρα που ΔΝΤ και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με εκτελεστικούς βραχίονες εγχώριες πολιτικές δυνάμεις και τη διασυνδεδεμένη με αυτές διαπλοκή.
Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι η προσφυγική κρίση και το δημοψήφισμα για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν υπό προϋποθέσεις να αποτελέσουν αναχώματα στα σχέδια πολιτικής αποσταθεροποίησης, καθώς δεν είναι λίγοι οι Ευρωπαίοι που υπό το φόβο γενικότερης ανάφλεξης της Ευρώπης τάσσονται κατά τέτοιων σεναρίων.
Σύμφωνα με αυτούς τους σχεδιασμούς, στόχος είναι η επανάληψη της πρόσφατης ιστορίας των Καννών, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ταξίδεψε εκεί ως πρωθυπουργός και επέστρεψε… σπίτι του. Το Ταμείο, πλήρως εναρμονισμένο με την εγχώρια διαπλοκή (για τους δικούς της λόγους που φτάνουν μέχρι την Ευελπίδων) αλλά και πολιτικές δυνάμεις που αν και τάσσονται διαχρονικά υπέρ των σταθερών εκλογικών κύκλων, αίφνης ζητούν επιμόνως εκλογές και απομάκρυνση της κυβέρνησης, προωθούν πολιτική αστάθεια ώστε η χώρα να βρεθεί σε πολιτικό αδιέξοδο.
Σύμφωνα με το πλάνο αυτό, προωθείται η συγκρότηση μίας οικουμενικής κυβέρνησης με άλλον πρωθυπουργό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξάλλου τεχνηέντως έχει φροντίσει να υπογραμμίσει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μπαίνει σε οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα, αφήνοντας παράθυρο για συνεργασία με κάποιον άλλον επικεφαλής.
Στον ρόλο του Ευάγγελου Βενιζέλου στις Κάννες βρίσκονται δύο πρόσωπα, τα οποία ήδη προαλείφονται για το πρωθυπουργικό γραφείο, με τον έναν μάλιστα να παραμένει στο απυρόβλητο από όλα τα συστημικά μίντια και τη διαπλοκή, την ώρα που όλοι οι βουλευτές και τα κυβερνητικά στελέχη τρώνε το “ξύλο” της αρκούδας από τα τηλεπαράθυρα και τις εφημερίδες. Ο ένας εξ αυτών μάλιστα είχε προβλέψει πολιτικό πρόβλημα…