Η “έκπληξη” μετά τη χθεσινή συνάντηση του Eurogroup, ήταν αναμφίβολα η αναπάντεχη ρητή αναφορά του προέδρου του Εurοgroup για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Όπως φάνηκε εκ των υστέρων η έκπληξη δεν αφορούσε μόνο το ακροατήριο των δηλώσεων του κ. Ντάισεμπλουμ.
Αφορούσε και τον Επίτροπο κ. Μοσκοβισί ο οποίος – σύμφωνα με κατ’ ιδίαν τον διάλογο που είχαν (κατεγράφη σε βίντεο από παραβρισκόμενο δημοσιογράφο) – προειδοποίησε τον πρόεδρο του Eurogroup ότι με τις δηλώσεις του πυροδότησε “ένα τεράστιο debate για το χρέος”… Και εκείνος του απάντησε ότι το έκανε σκόπιμα.
Μη συνεννόηση μεταξύ Eurogroup και Κομισιόν; Όχι ακριβώς. Κοινοτικές διπλωματικές πηγές, εμπλεκόμενες στις διαδικασίες της διαπραγμάτευσης, στις οποίες απευθύνθηκε το Capital.gr αναφέρουν ότι η πρωτοβουλία του προέδρου του Eurogroup δεν είναι σε καμία περίπτωση προσωπική.
Η χρονική συγκυρία και το χρονικό διάστημα του επόμενου δεκαημέρου είναι εξαιρετικά κρίσιμο για τις εξελίξεις στην Ε.Ε. καθώς θα τρέχουν ταυτόχρονα δύο διαδικασίες, αυτή της ζύμωσης για την οριστικοποίηση των αποφάσεων της χθεσινής Συνόδου Κορυφής Ε.Ε. – Τουρκίας και η διαδικασία αξιολόγησης στην Ελλάδα.
Και στις δύο διαδικασίες το πως θα αντιδράσει η Ελλάδα στο μεσοδιάστημα είναι καθοριστικό στοιχείο, για να υπάρξει συμφωνία που να μπορεί να τρέξει για το προσφυγικό μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας μετά την τακτική Σύνοδο Κορυφής. Και αυτό θα κριθεί μεταξύ άλλων και από την συνάντηση της Σμύρνης.
“Η πρωτοβουλία του κ. Ντάισεμπλουμ ήταν σε γνώση και συμφωνία όχι μόνο με τον κ. Σόιμπλε αλλά και με την κα Μέρκελ. Και δεν θα έβλεπα τον λόγο να μην είναι ήδη ενήμερος και ο κ. Τσίπρας” υποστήριξε η ίδια πηγή στο Capital.gr.
Σημαίνει αυτό μία στροφή στους όρους διαπραγμάτευσης; “Όχι ακριβώς. Το πρόβλημα στην αξιολόγηση παραμένει και είναι πολλαπλό. Το σημείο αναφοράς της συμφωνίας που πρέπει να επιτευχθεί είναι ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ το 2018. Δηλαδή περί τα 6,5 – 7 δισ. ευρώ πρωτογενές πλεόνασμα. Αλλά σαφώς δεν υπάρχει ακόμα συμφωνία ούτε μεταξύ της Ελλάδας και των “θεσμών” ούτε μεταξύ των “Θεσμών” (σ.σ. δηλαδή μεταξύ ευρω-θεσμών και ΔΝΤ) για το πως θα επιτευχθεί…” διευκρινίζεται αρμοδίως από τους ίδιους κύκλους. Και αυτό το ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί μετά την έλευση των “θεσμών” στην Αθήνα.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι “διευκολύνονται” από το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις αυτές θα εξελίσσονται υπό την σκιά της δήλωσης του κ. Ντάισεμπλουμ πως το δημοσιονομικό και το αποτέλεσμα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (σ.σ. όπως το φορολογικό και το ασφαλιστικό) συνδέονται με την συζήτηση για το χρέος. Ακόμα και το ΔΝΤ το οποίο έχει κάνει καθαρό ότι αυτό που ζητάει είναι να μπορεί η Ελλάδα μεσομακροπρόθεσμα να πληρώνει το χρέος της, είτε γιατί θα το έχουν “μικρύνει” με κάποιο τρόπο οι ευρωπαίοι είτε γιατί θα έχει “κόψει” τις δημόσιες δαπάνες η Ελλάδα. .. Τελευταία όμως έχει προσθέσει και ένα επιπλέον όρο που σχετίζεται με τις τράπεζες.
Όπως αποκαλύφθηκε το Σάββατο από δημοσίευμα στο “Κεφάλαιο”, το ΔΝΤ εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών έγινε με τρόπο που δεν επαρκεί για να χρηματοδοτήσει την ανάκαμψη της οικονομίας. Και αφού αυτή δεν μπορεί να προέλθει ούτε από την μεγάλη μείωση του χρέους (δεν το δέχονται οι ευρωπαίοι δανειστές), ούτε από την δραματική περικοπή των δημόσιων δαπανών από την κυβέρνηση (με την “ισοπέδωση” του ασφαλιστικού συστήματος και των συντάξεων), θα πρέπει να “διευκολυνθούν” οι τράπεζες να το κάνουν με μία πολύ πιο αποτελεσματική διαχείριση των κόκκινων δανείων.
Και στο σημείο αυτό το ΔΝΤ ανοίγει ένα επιπλέον κεφάλαιο, που είναι πολύ πιθανό να εξαντλήσει πολύ γρήγορα τον διπλωματικό χρόνο που κέρδισε ο κ. Ντάισεμπλουμ με την “τακτική” της δήλωσής του για το χρέος.