Ο μεγαλύτερος ηττημένος της εκλογικής αυτής αναμέτρησης δεν είναι άλλος από το Ποτάμι και τον ίδιο τον Σταύρο Θεοδωράκη. Το κόμμα του κ. Θεοδωράκη όχι μόνο δεν κατάφερε να προσεγγίσει έστω και λίγο το στόχο του 10% που είχε θέσει μαξιμαλιστικά ο επικεφαλής του κόμματος, σε μία προσπάθεια συσπείρωσης, αλλά βλέπει τα ποσοστά του να κατρακυλούν στο ψυχολογικό όριο του 4%.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης είδε σχεδόν όλα τα κόμματα που μπαίνουν στο Κοινοβούλιο να ψαρεύουν στα θολά νερά του Ποταμιού του, με τη Νέα Δημοκρατία, την Ένωση Κεντρώων και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη να συρρικνώνουν την εκλογική επιρροή του Ποταμιού στο 4% από το 6% που είχε λάβει τον Ιανουάριο.
Ο ίδιος αναγνώρισε ότι μερίδιο της ευθύνης ανήκει και στον ίδιο ως επικεφαλής του κόμματος, δεσμεύθηκε για τυχόν εξελίξεις μετά την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος τις επόμενες ημέρες, αλλά σε μία έκρηξη βοναπαρτισμού επέλεξε να κατηγορήσει και τους ψηφοφόρους λέγοντας ότι «ίσως -και δεν θέλω να κρυφτώ- η κοινωνία σε μια περίοδο κρίσης, να μην έχει τη δυνατότητα να εκτιμήσει με ψυχραιμία τα πράγματα και να δώσει ένα μεγαλύτερο προβάδισμα στα κόμματα της λογικής και της προόδου».
Το tribune από τις 24 Αυγούστου απαριθμούσε τους λόγους για τους οποίους το Ποτάμι στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου βάδιζε ολοταχώς σε ναυάγιο.
Έντονος προβληματισμός επικρατεί στο Ποτάμι και το επιτελείο του Σταύρου Θεοδωράκη για την επικοινωνιακή πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα, στον απόηχο της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι η ρήξη στο ΣΥΡΙΖΑ και η αυτόνομη πορεία των βουλευτών της Αριστερής Πλατφόρμας, όπερ και εγένετο, αποτελούσε από την πρώτη στιγμή που είχαν αρχίσει να διαφαίνονται τα προβλήματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, το μεγαλύτερο εφιάλτη του Σταύρου Θεοδωράκη.
Πλέον, με τη ρήξη στο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελεί μία πολιτική πραγματικότητα, υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος φοβούνται για διαρροές ψηφοφόρων από το Ποτάμι προς το ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πλέον δεν υπάρχει ο φόβος της ρήξης με την Ευρώπη, δεδομένου ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επέλεξε να καταναλώσει μέρος του πολιτικού της κεφαλαίου για να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.
Σύμφωνα μάλιστα με τα πρώτα δείγματα από τις εσωτερικές δημοσκοπήσεις των κομμάτων, παρά το γεγονός ότι είναι ακόμα νωρίς καθώς οι εκλογές δείχνουν να «κλειδώνουν» στις 20 Σεπτεμβρίου, οι διαρροές προς το ΣΥΡΙΖΑ όσων ψηφοφόρων θέλουν τη σταθερότητα και μία κυβέρνηση η οποία θα μπορέσει να λειτουργήσει και να χαράξει πολιτική εξόδου από το μνημόνιο σε βάθος τετραετίας, έχουν αρχίσει να γίνονται εμφανείς.
Την ίδια ώρα πιέσεις δέχεται το Ποτάμι και από τον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας, μετά το υπό διαμόρφωση κοινό μέτωπο με την ελπίδα να γίνει ο τρίτος πόλος από το ΠΑΣΟΚ και την θετική ανταπόκριση τόσο από το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, όσο και από τη Δημοκρατική Αριστερά που σύμφωνα με πληροφορίες βλέπει θετικά το εγχείρημα ώστε να διασφαλίσουν όλοι μαζί την πολιτική τους επιβίωση με κοινή κάθοδο στις εκλογές. Παράλληλα, εκλογικές απώλειες φοβούνται στο Ποτάμι και από το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη, το οποίο φέρεται να παρουσιάζει δυναμική και για πολλούς θα αποτελέσει την έκπληξη των εκλογών του Σεπτεμβρίου.
Κατ” αυτόν τον τρόπο στο Ποτάμι μένει η υιοθέτηση μίας φιλελεύθερης κεντροδεξιάς πολιτικής, η οποία ωστόσο εκφράζεται παραδοσιακά από τη Νέα Δημοκρατία, δή στις παρούσες πολιτικές συνθήκες που το κόμμα της Συγγρού, υπό τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη πλέον, έχει καταστήσει σαφή από την πρώτη στιγμή τη στροφή του στον κλασικό κοινωνικό φιλελευθερισμό, ώστε να επαναπατρίσει τις χαμένες ψήφους της Κεντροδεξιάς.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι ίδιες πηγές, πολλοί βουλευτές κάνουν λόγο για λάθος χειρισμούς από τον επικεφαλής του Ποταμιού κατά την περίοδο της διαπραγμάτευσης, όταν ο κ. Θεοδωράκης επαναλάμβανε σε όλους τους τόνους ότι ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να φέρει άμεσα μία οποιαδήποτε συμφωνία, την οποία θα στηρίξει το Ποτάμι, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που τάσσονται υπέρ μίας «ηγετικής» εμφάνισης του Σταύρου Θεοδωράκη στον υπό διαμόρφωση τρίτο πόλο.