Με μόλις 11 ψήφους διαφορά πέρασε η “προεδρική γραμμή” και καταψηφίστηκε η τροπολογία της Αριστερής Πλατφόρμας (Λαφαζάνης) και της ΚΟΕ (Ρινάλντι) στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή.
Η τροπολογία Λαφαζάνη – Ρινάλντι ζητούσε στάση πληρωμών προς τους δανειστές και άφηνε ανοιχτή ακόμα και την έξοδο από τη νομισματική ένωση του ευρώ, σε περίπτωση που οι δανειστές συνεχίσουν να πιέζουν για πλήρη υποχώρηση – υποταγή της κυβέρνησης.
Αυτές οι 11 ψήφοι διαφορά του Αλέξη Τσίπρα από την εσωκομματική αντιπολίτευση, σε ποσοστά “μεταφράζονται” σε 56% έναντι 44%.
Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κομμένος στα δύο και ήδη πολλοί μιλούν για Πύρρειο Νίκη του Αλέξη Τσίπρα, που μπορεί να του βγει σε “θρίαμβος” εάν πετύχει “έντιμη συμφωνία” ή να οδηγήσει σε διάσπαση του κόμματος, ακόμα και σε πτώση της κυβέρνησης, εάν η όποια συμφωνία -έντιμη ή μη έντιμη- ερμηνευτεί ως ένα νέο μνημόνιο.
Πηγές κοντά στον Αλέξη Τσίπρα προσπαθούν να καθησυχάσουν τις ανησυχίες για μια πιθανή πτώση της κυβέρνησης, επισημαίνοντας με νόημα ότι ο συσχετισμός δυνάμεων που καταταγράφηκε στην Κεντρική Επιτροπή δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στον αντίστοιχο που υπάρχει στην κοινοβουλευτική ομάδα, στην οποία οι δυνάμεις της Αριστερής Πλατφόρμας είναι σαφώς περιορισμένες και δεν ξεπέρασε το «ταβάνι» που καταγράφει σταθερά.
Να σημειώσουμε εδώ, σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές μας, ότι ήδη “άνθρωποι του Προέδρου” διαρρέουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί να ηγηθεί της δημοκρατικής παράταξης και της κοινωνικής πλειοψηφίας των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας και μάλιστα όπως ακούγεται ευρέως αναζητείται τρόπος να ενταχθούν -ή να συνταχθούν μάλλον ορθότερα- στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα σοσιαλιστές και στελέχη της δημοκρατικής παράταξης που αποχώρησαν λόγω μνημονίων από το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν εντάχθηκαν ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το έχει επισημάνει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στο παρελθόν, ενώ είναι κυβέρνηση και το μεγαλύτερο κόμμα της δημοκρατικής παράταξης, την ίδια στιγμή παραμένει ανύπαρκτος στην κοινωνία, τα δε μέλη του είναι μόλις 20.000. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος ακριβώς κομματικά όπως ήταν ως κόμμα του 4%.
Εάν εξαιρέσουμε κάποιους ΠΑΣΟΚους που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ το 2010 και λίγο μετά, άλλοι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ δεν μπήκαν στο κόμμα. Ούτε στελέχη, ούτε απλά μέλη. Όλο αυτό κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι μια κυβέρνηση με πήλινα πόδια, αφού δεν έχει κοινωνική βάση να τον στηρίξει ούτε στις πόλεις, ούτε στους χώρους εργασίας.
Θεωρείται μάλιστα ότι ο λόγος που ο δημοκρατικός λαός δεν εντάσσεται στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αφενός μεν οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΑίοι, που κρατάνε τις οργανώσεις τους κλειστές από τον φόβο μην τους πάρουν τα πλήθη των πρώην ΠΑΣΟΚων το κόμμα, από την άλλη καταγράφεται μια έντονη επιφυλακτικότητα σοσιαλιστών να “εκτεθούν” με την κυβέρνηση Τσίπρα δίχως ακόμα να γνωρίζουν τι συμφωνία θα υπογράψει.
Όπως μας είπαν χαρακτηριστικά στελέχη που κινούνται στον χώρο της πατριωτικής σοσιαλιστικής αριστεράς, “δεν διαλύσαμε το ΠΑΣΟΚ επειδή έφερε τα μνημόνια για να ενταχθούμε στον ΣΥΡΙΖΑ που θα υπογράψει νέα μνημόνια”. Ενώ άλλοι αναφέρουν ότι, “οι ΣΥΡΙΖΑίοι πάσχουν από αλαζονεία και συνάμα ΠΑΣΟΚοφοβία. Επιθυμούν πάση θυσία να παραμείνουν μια κλειστή κάστα, τον δημοκρατικό λαό τον θέλουν για ψηφοφόρους αλλά όχι μέλη στο κόμμα τους”.
“Ναι, ο Αλέξης Τσίπρας κοιτά μπροστά”, λένε οι ίδιες πηγές, “αλλά πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσει το κόμμα του. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει σύντομα να αποφασίσει εάν θα γίνει ο ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης ή θα παραμείνει ο τροχονόμος των ποικιλόμορφων συνιστωσών του”.