Με μακροσκελές κείμενό που ανάρτησε στο Facebook, η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου εξηγεί τους λόγους που αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ, απαντά γιατί το εάν θα είναι υποψήφια βουλευτής στις εκλογές, μιλά για τη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ, για την ανάγκη ανασυγκρότησης του σοσιαλιστικού χώρου και πώς μπορεί να επιτευχθεί μια αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα και την Ευρώπη από μια νέα ελληνική κυβέρνηση.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου όπως αναρτήθηκε στο προφίλ της:
Αυτές οι εκλογές δεν είναι μόνο κρίσιμες, αποτελούν ίσως και την τελευταία ευκαιρία να υπάρξει απεγκλωβισμός από τον «μνημονιακό μονόδρομο» μέσα από μια προοδευτική πολιτική αλλαγή.
Πολλοί καλοί φίλοι και σύντροφοι με ρωτάτε αν θα είμαι υποψήφια. Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τη φιλία σας. Δεν είναι όμως αυτοσκοπός να είναι κανείς βουλευτής, και σε αυτές τις εκλογές δεν θα είμαι υποψήφια.
Αυτό που τελικά έχει σημασία είναι η συνέπεια στις ιδέες μας και η αντιστοιχία των απόψεων που εκφράζουμε με την πολιτική μας στάση.
Όταν τον Φλεβάρη του 2012, παραιτήθηκα από την κυβέρνηση, καταψήφισα το β’μνημόνιο και διαγράφηκα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μια ευκαιριακή ή συγκυριακή στάση, αλλά μια δύσκολη και συνειδητή απόφαση μπροστά στον αδιέξοδο νεοφιλελεύθερο φαύλο κύκλο που είχε εγκλωβιστεί η χώρα μας με τη λιτότητα, την ύφεση και την ακύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Δυστυχώς στα χρόνια που ακολούθησαν η αγωνία που εκφράστηκε τότε επιβεβαιώθηκε με δραματικό τρόπο, και η αποτυχία αυτής της πολιτικής ήταν που τελικά οδήγησε την συγκυβέρνηση στην επίσπευση των διαδικασιών και στις εκλογές.
Το ίδιο εξάλλου αδιέξοδο βιώνει συνολικά η Ευρώπη με την εκτροπή από τις αρχές της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, ενώ η κρίση και η μονόπλευρη και ιδεοληπτική αντιμετώπιση της υποσκάπτει τις κοινωνίες του Νότου, την προοπτική της Ευρωζώνης και το δημοκρατικό υπόβαθρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την ίδια περίοδο, πριν τρία χρόνια, αποχώρισα από το ΠΑΣΟΚ, όπως και εκατοντάδες άλλα στελέχη, γιατί είχε πλέον μεταλλαχθεί ιδεολογικά και πολιτικά, και η συμμετοχή του στην συγκυβέρνηση ήταν αποτέλεσμα στρατηγικής επιλογής, ως συνιστώσα πλέον της κεντροδεξιάς με τα χαρακτηριστικά ενός νέου ιδιότυπου μεσαίου χώρου.
Η συζήτηση για την λεγόμενη Κεντροαριστερά ήταν εξαρχής αδιέξοδη, καθώς δεν είχε ιδεολογικό στίγμα και εξελίχθηκε σε άγονο πεδίο προσωπικών επιδιώξεων, άλλοθι και ανάχωμα για την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Ο σοσιαλιστικός χώρος μπορεί να ανασυγκροτηθεί και να έχει προοπτική μόνο μέσα από τη ριζοσπαστική αναγέννηση της χαμένης αξιακής του ταυτότητας, τη ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό, τη χάραξη σαφούς διαχωριστικής γραμμής από τη συντήρηση, και τη δημιουργική σύγκλιση και όσμωση με την Αριστερά σε σχέση με τις νέες συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα μας και τις κοινωνικές ανάγκες που έχουν διαμορφωθεί.
Αυτές ήταν και παραμένουν οι θέσεις μου, τις οποίες υποστήριξα όλα αυτά τα χρόνια και σήμερα καθορίζουν τη στάση μου.
Πιστεύω ότι το διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης είναι ισχυρό και καθαρό. Αφορά στην ανάγκη αλλαγής πολιτικής με ένα προοδευτικό σχέδιο αναπτυξιακής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας μας, και μια σθεναρή διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες, τώρα που πληθαίνουν οι φωνές και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για την ανάγκη αναθεώρησης της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Αυτή η προοπτική σίγουρα δεν είναι εύκολη και δεδομένη, αλλά, με στρατηγική, Ευρωπαϊκές συμμαχίες και ισχυρή λαϊκή εντολή, μια αποφασισμένη και υπεύθυνη νέα ελληνική κυβέρνηση μπορεί να ανοίξει τον δρόμο και να καταστεί καταλύτης μιας ευρύτερης Ευρωπαϊκής αλλαγής.