«Η Ελλάδα μου δεν θα ζημιώσει την Ευρώπη» είναι ο τίτλος άρθρου που έγραψε ο Αλέξης Τσίπρας και «φιλοξενεί» στο σημερινό της φύλλο η εφημερίδα Κοριέρε Ντέλα Σέρα, με δικαιώματα τού δημοσιογραφικού ομίλου Worldpost.
«Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική στροφή. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί, πλέον, απλή ελπίδα για τον ελληνικό λαό, ενσαρκώνει την προσδοκία μιας αλλαγής πορείας πλεύσης για ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία δεν πρόκειται να βγει από την κρίση χωρίς μια βαθιά αναθεώρηση των πολιτικών επιλογών της. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει νέα ώθηση στις δυνάμεις που μάχονται για την αλλαγή. Διότι, αφού η Ελλάδα κατέληξε σε αδιέξοδο, η σημερινή Ευρώπη πρόκειται να έχει το ίδιο τέλος» γράφει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην συνέχεια, ο Αλέξης Τσίπρας υπογραμμίζει:
Μια μικρή, όμως, μειοψηφία των χωρών-μελών, η οποία προσκολλάται στη συντηρητική ηγεσία της γερμανικής κυβέρνησης, και μια μερίδα του λαϊκίστικου τύπου, συνεχίζει να διακινεί παλιές φήμες για Grexit. Όπως ακριβώς ο Αντώνης Σαμαράς στην Ελλάδα, αυτές οι φήμες δεν πείθουν, πλέον, κανέναν- μετά την εμπειρία της διακυβέρνησής του, ο ελληνικός λαός ξέρει να ξεχωρίζει τα ψεύδη από την αλήθεια.
Ο Σαμαράς δεν έχει τίποτα να προσφέρει, εκτός από την υποδούλωση στις διδαχές μιας επιζήμιας και αποτυχημένης λιτότητας, οι οποίες επέβαλαν στην Ελλάδα νέες φορολογικές αυξήσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων, που προστίθενται σε έξι χρόνια θυσιών. Ζητά από τους Έλληνες να τον ψηφίσουν για να συνεχίσει να πορεύεται αυτό τον δρόμο. Αποκρύπτει, όμως, το ότι η Ελλάδα δεσμεύθηκε να πετύχει τους στόχους αυτούς, όχι να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη πολιτική γραμμή για την εκπλήρωσή τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να εφαρμόσει, από τις πρώτες κιόλας ημέρες της διακυβέρνησής του, το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, οικονομικά ωφέλιμο και φορολογικά ισορροπημένο, ανεξάρτητα από τις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές μας.
Το πρόγραμμα προβλέπει κινήσεις για να μπει τέλος στην ανθρωπιστική κρίση. Μέτρα φορολογικής ισότητας, ώστε η χρηματιστική ολιγαρχία, η οποία δεν έχει ζήσει τα επακόλουθα της κρίσης, να αναγκασθεί, επιτέλους, να πληρώσει. Ένα σχέδιο ανάκαμψης της οικονομίας για να καταπολεμηθούν τα υψηλότατα επίπεδα ανεργίας και να επιστρέψει η ανάπτυξη. Προβλέπονται ριζικές μεταρρυθμίσεις στη διαχείριση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης, διότι δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στο 2009, αλλά να αλλάξουμε τα όσα οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας, όχι μόνον οικονομικής.
Το πελατειακό κράτος -ενός κράτους εχθρικού προς τους πολίτες του-, φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, αδήλωτες συναλλαγές, παράνομη διακίνηση, είναι μόνο μερικές όψεις ενός συστήματος εξουσίας, το οποίο κυβέρνησε την χώρα επί -υπερβολικά πολλά- χρόνια, οδηγώντας την στην απόγνωση, και το οποίο συνεχίζει να κυβερνά στο όνομα της έκτακτης ανάγκης και λόγω του φόβου που συνδέεται με την κρίση.
Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για φόβο της κρίσης, αλλά για φόβο της αλλαγής. Είναι αυτός ο φόβος, ο οποίος επιδεινώνεται από την ανικανότητα ενός συστήματος διακυβέρνησης που οδήγησε τον ελληνικό λαό σε μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο. Και οι υπεύθυνοι όλου αυτού του χειρισμού, αν γνωρίζουν την ελληνική αρχαία τραγωδία, έχουν πολλούς λόγους για να είναι ανήσυχοι και τρομαγμένοι, διότι η ύβρις ακολουθείται από τη νέμεση και την κάθαρση!
Ο ελληνικός λαός και η Ευρώπη δεν πρέπει να φοβούνται τίποτα: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί την κατάρρευση, αλλά την διάσωση του ευρώ. Είναι αδύνατον να σωθεί το ευρώ όταν το δημόσιο χρέος είναι εκτός ελέγχου. Αλλά το χρέος είναι ένα ευρωπαϊκό θέμα, όχι μόνον ελληνικό- και η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει την υποχρέωση να βρει μια βιώσιμη λύση. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζουν ότι πρέπει να απαλειφθεί το μεγαλύτερο μέρος της ονομαστικής αξίας του δημόσιου χρέους, για να υιοθετηθεί, στη συνέχεια, ένα μορατόριουμ για το πρόγραμμα αποπληρωμής τού υπόλοιπου, και μια ρήτρα ανάπτυξης ώστε να χρησιμοποιηθούν οι υπόλοιποι πόροι για την τόνωση της ανάκαμψης. Απαιτούμε όρους που δεν θα βυθίσουν τη χώρα στην ύφεση και δεν θα ωθήσουν τον λαό στην απελπισία και τη δυστυχία. Ο Σαμαράς ζημιώνει τον ελληνικό λαό, συνεχίζοντας να δηλώνει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο (…)
Υπάρχουν δυο θέσεις εκ διαμέτρου αντίθετες για το μέλλον της Ευρώπης.
Από την μία, η προοπτική που προδιαγράφεται από τον Γερμανό υπουργό οικονομικών Βόλφαγκ Σόϊμπλε: πρέπει να τύχουν σεβασμού οι δεσμεύσεις που έχουν ληφθεί και να ακολουθηθεί ο ίδιος δρόμος, ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων που έχουν επιτευχθεί.
Από την άλλη, η βούληση «να γίνει ό,τι είναι δυνατόν» -την οποία υποδεικνύει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- για να σωθεί το ευρώ.
Οι ελληνικές εκλογές θα είναι το πεδίο στο οποίο θα αναμετρηθούν οι δυο αυτές στρατηγικές. Είμαι πεπεισμένος ότι η τελευταία αυτή θα υπερισχύσει, για έναν ακόμη λόγο: διότι η Ελλάδα είναι η πατρίδα του Σοφοκλή, ο οποίος μας δίδαξε, με την Αντιγόνη, ότι κάποιες φορές, ο υπέρτατος νόμος είναι η δικαιοσύνη.