ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
«Το πρόβλημα ήταν ότι σε αυτή την ηλικία νόμιζε ότι ήταν άτρωτος» δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο Χρήστος Ζούπας, διαβητολόγος και προσωπικός φίλος του Γιώργου Τράγκα που άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα σε ηλικία 72 ετών μετά από σκληρή μάχη με τον κορωνοϊό.
«Νόμιζε ότι ήταν άτρωτος, και ετοιμαζόταν μάλιστα να κάνει και ταξίδι, που του έλεγα “για όνομα του Θεού πού θα πας, και το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ότι εφόσον είσαι αρρύθμιστος έχεις μεγαλύτερη ανάγκη από έναν ρυθμισμένο να κάνεις το σάκχαρο σου, διότι μια φλεγμονή θα σου αλλάξει όλο το προφίλ θα απορρυθμίσει υπερβολικά το σάκχαρο”».
«Και όπως πραγματικά του τα έλεγα, έτσι ακριβώς έγιναν με κινηματογραφική ακρίβεια.
»Το είχα προδιαγράψει, αλλά δεν το φανταζόμουν ότι θα γίνει τόσο πολύ γρήγορα και τόσο επιθετικά» σημείωσε ο κ. Ζούπας.
«Έλα μωρέ γριπούλα είναι θα περάσει»
Περιγράφοντας τι συνέβη στον Γιώργο Τράγκα, ο γιατρός έκανε λόγο για φαύλο κύκλο, λέγοντας ότι «ανέβηκε το σάκχαρο πολύ, αυτό δημιούργησε υπεργλυκαιμία, με αποτέλεσμα να πάθει καρδιαγγειακό επεισόδιο αναγκάστηκαν οι καρδιολόγοι να κάνουν επειγόντως αγγειοπλαστική, που σημαίνει να του βάλουν δύο ή τρία στεντ.
»Αλλά για να κανείς αγγειοπλαστική πρέπει να κάνεις αγγειογραφία.
»Το σκιαγραφικό είναι νεφροτοξικό φάρμακο δυστυχώς και του έκανε νεφρική ανεπάρκεια».
«Και έτσι μπήκαμε σε ένα φαύλο κύκλο, κι ο Γιώργος εκεί που την παραμονή γελούσε και μού έλεγε “έλα μωρέ γριπούλα είναι θα περάσει… Να πάρω ZITHROMAX;”.
»Του λέω “για όνομα του Θεού και της Παναγίας, τόσο επιπόλαια δεν επιτρέπεται να συμπεριφέρεσαι απέναντι στο πρόβλημα που μπορείς να έχεις σοβαρότερες συνέπειες” και εν πάση περιπτώσει ήταν η τελευταία φορά την παραμονή που μίλησα και στη συνέχεια από τις ειδήσεις έμαθα ότι μπαίνει επειγόντως με βαριά λοίμωξη στο νοσοκομείο».
«Αμφιταλαντευόταν μεταξύ του “ναι” και του “όχι”»
«Δυστυχώς αισθάνομαι ότι για πρώτη φορά μαζί του δεν κατόρθωσα να πετύχω τον αυτοσκοπό, δηλαδή να τον πείσω να κάνει το αυτονόητο.
»Όταν συζητούσα μαζί του ένιωθα ότι είχα έναν άνθρωπο ο οποίος αμφιταλαντευόταν μεταξύ του “ναι” και του “όχι”.
»Δεν ξέρω πώς και γιατί συμπεριφερόταν με αυτό τον τρόπο, αλλά προσπαθούσε με κάθε ευκαιρία τον τελευταίο μήνα να μού δώσει μια εντύπωση ότι χρειάζεται ένα χαρτί για να παρατείνουμε λίγο το εμβόλιο, γιατί, δυστυχώς νόμιζε ότι με το εμβόλιο μπορεί να του απορρυθμιστεί το σάκχαρο, παρότι όταν με πρωτοπήρε τηλέφωνο μού είπε “τι θα κάνω γιατρούλη τώρα που έχω 8,6 γλυκοζυλιωμένη που σημαίνει ένα αυξημένο ποσοστό γλυκοζυλιωμένης και αρρύθμιση του διαβήτη”.
»Τότε ήταν, συνέχισε ο γιατρός, που άρχισα επίμονα να τον παρακαλώ και να του λέω ότι “εσύ έχεις άμεση ανάγκη να προφυλαχτείς από πιθανή λοίμωξη επειδή έχεις ευπάθεια λόγω του διαβήτη των πολλών ετών”, γιατί άλλο είναι να έχεις σάκχαρο 3, 4, 5 χρόνια, κι άλλο 30 – 32 που είχε ο Γιώργος.
»Η άμυνα του οργανισμού είναι τελείως διαφορετική.
»”Θα το κάνω” μού έλεγε. Δεν ένιωθα ότι είχε ιδεολογικό υπόβαθρο που δεν έκανε το εμβόλιο, ένας ανθρώπινος φόβος ήταν αυτός, διότι στα τόσα χρονιά που συνεργαζόμαστε είχε αποκτήσει τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου που ήταν άνθρωπος ο όποιος ό,τι του έλεγα το έκανε Ευαγγέλιο».
