ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Όταν το στήθος της Μισέλ Φόρνι άρχισε να πρήζεται και να της προκαλεί φαγούρα, οι γιατροί της είπαν ότι έχει μαστίτιδα και της πρότειναν τη χορήγηση αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση της λοίμωξης.
Όταν η γυναίκα ανακάλυψε ότι τελικά είχε ένα νέο είδος σπάνιου λεμφώματος που συνδέεται με τα εμφυτεύματα, τρόμαξε και εξαγριώθηκε παράλληλα.
Η Φόρνι είναι μια από τις εκατοντάδες γυναίκες που έχουν βάλει εμφυτεύματα στήθους και ανέπτυξαν έναν σπάνιο καρκίνο του αίματος, που αποκαλείται anaplastic large cell lymphoma (ALCL).
Ο Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων των ΗΠΑ (FDA), ερευνά τις περιπτώσεις 400 γυναικών όπου συνδέεται η προσθετική στήθους με την εμφάνιση του συγκεκριμένου καρκίνου αργότερα. Εννιά μάλιστα γυναίκες από τις 400, έχουν πεθάνει, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του NBC.
Οι γυναίκες επιλέγουν να προβούν σε προσθετική στήθους είτε για μετά από μαστεκτομή είτε για αισθητικούς λόγους. Η Αμερικανική Εταιρεία Πλαστικών Χειρουργών ανέφερε ότι το 2017 διεξήχθησαν 400.000 επεμβάσεις προσθετικής στήθους το 2017, παρουσιάζοντας αύξηση σχεδόν 40% από το 2000.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει γίνει ως τώρα μια οργανωμένη προσπάθεια ώστε να συγκεντρωθούν στοιχεία από γυναίκες που έχουν εμφυτεύματα, με στοιχεία γυναικών που έχουν αναπτύξει ALCL.
Νέα δεδομένα από την Αυστραλία δείχνουν ότι ένας στους 1.000 ανθρώπους με εμφυτεύματα στήθους μπορεί να αναπτύξει ALCL. Ο FDA ωστόσο διευκρίνισε ότι τα εμφυτεύματα που διατίθενται στην Αυστραλία είναι διαφορετικά από εκείνα που πωλούνται στις Η.Π.Α. και αυτό περιπλέκει τα πράγματα.
Την ίδια ώρα, και οι υγειονομικές αρχές της Γαλλίας συνιστούν να μην χρησιμοποιούνται εμφυτεύματα τραχείας επιφάνειας. Tο λέμφωμα ALCL που σχετίζεται με τα εμφύτευματα μαστού εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1997 και μπορεί να αναπτυχθεί περίπου 10 χρόνια μετά την επέμβαση.
Παραμένει συνήθως στην περιοχή γύρω από το εμφύτευμα, αλλά μπορεί και να εξαπλωθεί, σύμφωνα με στοιχεία του WHO που δημοσιεύτηκαν το 2016 στο περιοδικό Blood.
Η Αμερικανική Εταιρεία Πλαστικών Χειρουργών και το Ίδρυμα Πλαστικής Χειρουργικής καταρτίζουν το καθένα μια λίστα ασθενών με εμφυτεύματα που αναπτύσσουν ALCL.
Δεν φαίνεται να υπάρχει διαφορά μεταξύ των ενθεμάτων σιλικόνης ή φυσιολογικού ορού. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι όταν δεν είναι λεία η υφή τους- ώστε να είναι λιγότερο πιθανό να μετακινηθούν μέσα στο στήθος – μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο. Ορισμένοι πλαστικοί χειρουργοί προτιμούν τα εμφυτεύματα τραχείας υφής, επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι μειώνει τον κίνδυνο «κάψας», μια κοινή επιπλοκή μετά από αυξητική στήθους.
Ο πλαστικός χειρουργός Έρικ Σβάνσον πιστεύει ότι η λύση είναι πολύ απλή: Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται εμφυτεύματα λείας υφής.
Ωστόσο, στον FDA δεν είναι και τόσο βέβαιοι ότι τα ενθέματα τραχείας υφής είναι η μόνη αιτία εμφάνισης του λεμφώματος.
Μία από τις εταιρίες που κατασκευάζουν ενθέματα, η Allergan, δήλωσε: «Όπως συμβαίνει με κάθε ιατρική διαδικασία, οι ασθενείς που εξετάζουν την πιθανότηρτα τοποθέτησης εμφυτευμάτων στήθους, ενθαρρύνονται να έχουν μια συνολική συνομιλία με τον χειρουργό τους για όλους τους πιθανούς κινδύνους και οφέλη, ώστε να είναι πλήρως ενημερωμένοι πριν την απόφασή τους.
Με βάση τις διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες, οι παγκόσμιες υπηρεσίες υγείας και οι κατασκευαστές δεν συνιστούν καμία αλλαγή στη διαθεσιμότητα των εμφυτευμάτων, την τρέχουσα πρακτική, τη φροντίδα μετά την εμφύτευση και τους ελέγχους» πρόσθεσε. «Η Allergan υποστηρίζει τις έρευνες για την περαιτέρω κατανόηση σχετικά με την ALCL που σχετίζεται με τα εμφύτευματα του μαστού».
