Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Αίθουσα Σύνταξης
Τμήμα ειδήσεων tribune.gr

Κολλέγιο Αθηνών: Πώς ο Αλέξανδρος Σαμαράς προσπάθησε να εξαπατήσει την αμερικανική δικαιοσύνη

Κολλέγιο Αθηνών: Πώς ο Αλέξανδρος Σαμαράς προσπάθησε να εξαπατήσει την αμερικανική δικαιοσύνη
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για Δικαιοσύνη, Εφημερίδα Αυγή, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ),

Με μια απόφαση κόλαφο για τον πρόεδρο του ΔΣ του Κολλεγίου Αθηνών Αλέξανδρο Σαμαρά, αδελφό του πρώην πρωθυπουργού, έληξε η πολυετής δικαστική διαμάχη ανάμεσα στο ΔΣ του Ελληνοαμερικανικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΕΕΙ – Κολλέγιο Αθηνών) και την αμερικανική διοίκησή του (Συμβούλιο των Επιτρόπων).

Σύμφωα με ρεπορτάζ της εφημερίδας “Η Αυγή”, Το Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης δικαιώνει το Συμβούλιο εναντίον της ελληνικής πλευράς, που αποφάσισε μονομερώς να τερματίσει τη σχέση ανάμεσα στα δύο διοικητικά όργανα – αφού για χρόνια είχαν διαφορετικές απόψεις για τη λειτουργία του Κολλεγίου.

Η ελληνική πλευρά, επί προεδρίας Αλ. Σαμαρά, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη τον Νοέμβριο του 2007 εναντίον του Συμβουλίου των Επιτρόπων ζητώντας να λυθεί η συνεργασία των δύο πλευρών και το καταπίστευμα του ιδρύματος που διαχειριζόταν το Συμβούλιο “να τεθεί υπό τον έλεγχό του ή υπό τον έλεγχο ανεξάρτητου δικαστή”, όπως γνωστοποίησε μέσα στην εβδομάδα η ομοσπονδία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ).

Επιχειρώντας μια αναδρομή στην κρίση ανάμεσα στην ελληνική και την αμερικανική διοίκηση του Κολλεγίου η ομοσπονδία υπενθύμιζε ότι είχαν προηγηθεί επιστολές του Αλέξανδρου Σαμαρά στο Συμβούλιο, στις οποίες τους ενημερώνει ότι “παύει κάθε σχέση ανάμεσα στο τελευταίο και το εκπαιδευτικό ίδρυμα”. “Μάλιστα τους καλεί να μην χρησιμοποιήσουν ούτε ένα σεντ του καταπιστεύματος που διαχειρίζονταν οι επίτροποι. Το Κολλέγιο ζήτησε από το δικαστήριο να τεθεί το καταπίστευμα υπό τον έλεγχό του, ή υπό τον έλεγχο ανεξάρτητου διαχειριστή!” συνεχίζει η ΟΙΕΛΕ.

Η απόφαση

Τη δικαστική απόφαση με την οποία λήγει η διένεξη φέρνει στο φως η «Α».

Στην 61σέλιδη απόφασή του ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου της Νέας Υόρκης Jeffrey K. Oing J. περιγράφει γλαφυρά τον τρόπο με τον οποίο κατά την ακροαματική διαδικασία ο Αλ. Σαμαράς επιχείρησε να τον εξαπατήσει. Μάλιστα αποφαίνεται ότι το ενδιαφέρον που εκδήλωσε ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού για το Κολλέγιο και τα παιδιά, κατά τα όσα έλεγε, “είναι απλώς η Αχίλλειος πτέρνα του”.

Η δικαστική απόφαση, που εκδόθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2016, ορίζει ότι “το καταπίστευμα του Κολλεγίου παραμένει υπό τον έλεγχο του Συμβουλίου”, “η διοίκηση του Ελληνοαμερικανικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος δεν έχει την εξουσία μονομερώς να τερματίσει τη σχέση με το Συμβούλιο των Επιτρόπων” και ότι “η προειδοποίηση τερματισμού της διμερούς σχέσεις που έγινε στις 7.11.2007 είναι άκυρη, άκαρπη και ανεφάρμοστη”.

Έτσι, κατά την απόφαση, συνεχίζει ισχύει το προηγούμενο από το 1929 νομικό καθεστώς (τα ονομαζόμενα ως ByLaws) και το Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών, που υπεγράφη το 2004. Ο δικαστής ολοκληρώνει, κατά το αμερικανικό έθος, την απόφασή του με την ελπίδα οι δύο πλευρές να μπορέσουν να γιορτάσουν μια μέρα τα διακόσια χρόνια της συνεργατικής εκπαιδευτικής τους συμμαχίας.

Βαρύ “κατηγορώ” στον Αλ. Σαμαρά

Πριν όμως καταλήξει στα ευχολόγια προηγούνται σελίδες επί σελίδων στις οποίες κυριολεκτικά κατακεραυνώνει τον Αλ. Σαμαρά. “Είμαι υποχρεωμένος να συμπεράνω ότι η βάση των ισχυρισμών του Σαμαρά -ότι η διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο πλευρών πρέπει να ξεκινήσει από ‘μηδενική βάση’- δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα σκηνοθετημένο σχέδιο να λήξει τη συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών” αναφέρει στη σελίδα 56 η απόφαση και συνεχίζει ότι το αδιέξοδο μεταξύ των δύο πλευρών που ισχυρίστηκε η ελληνική διοίκηση “δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια ενορχηστρωμένη και προσχηματική επινόηση του Ελληνοαμερικανικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος και του Δ.Σ. του για να απαλλάξουν εαυτούς από τη σχέση τους με το Συμβούλιο των Επιτρόπων”.

“Προφασιστικός, προκλητικός, αλαζόνας και περιφρονητικός”
Στις σελίδες 35-41 ο δικαστής επιχειρεί να ερμηνεύσει τη στάση του Αλ. Σαμαρά. Τα όσα αναφέρονται αξίζει να παρατεθούν αυτούσια:

“Κατά την κατάθεσή του, κυρίως στην εξέτασή του από τον δικηγόρο του αντιδίκου, ήταν προφασιστικός, προκλητικός, αλαζόνας και περιφρονητικός (σε όσα κατέθετε για το Συμβούλιο και τον πρόεδρό του Αλ. Μίχα). Η κατάθεση του Σαμαρά με υποχρεώνει να υποστηρίξω ότι είχε την άποψη πως ο Μίχας και το Συμβούλιο ήταν υποχρεωμένοι είτε να συμφωνήσουν στη λύση των διαφορών -μεταξύ τους και του Δ.Σ. του Κολλεγίου- με τον δικό του τρόπο ή να υποχρεωθούν σε συνέπειες.

Πιο συγκεκριμένα βρήκα την κατάθεση του Σαμαρά σκηνοθετημένη και όχι ειλικρινή. Για παράδειγμα, κατά την άμεση εξέτασή του, κατέθεσε ότι το Συμβούλιο είχε αποτύχει να βοηθήσει στη χρηματοδότηση της κατασκευής μιας γέφυρας στο σχολείο, που ήταν απαραίτητη λόγω ενός μοιραίου αυτοκινητικού δυστυχήματος, στο οποίο ενεπλάκη μαθητής που περνούσε διασταύρωση.

Ακόμη, στην ίδια διαδικασία, ο Σαμαράς κατέθεσε ότι το Συμβούλιο απέτυχε να συμβάλει στην κατασκευή του παιδικού σταθμού. Παρ’ όλο που αυτή η κατάθεση αρχικά μου προκάλεσε ευνοϊκή εντύπωση για τον Σαμαρά, αυτή σύντομα άλλαξε. Και τα δύο περιστατικά αποδείχθηκαν εντελώς ανακριβή. Στην εξέτασή του από τον δικηγόρο του αντιδίκου ο Σαμαράς παραδέχθηκε ότι δεν υπήρξε αποτυχία από πλευράς του Συμβουλίου στο να βοηθήσει το σχολείο:

Ερώτηση (δικηγόρος): Λοιπόν, ένα από τα πράγματα για το οποίο μιλήσατε το πρωί, αφορούσε στα όσα το Συμβούλιο δεν ενεπλάκην. Το θυμάστε;

Απάντηση (Αλ. Σαμαράς): Ναι.

Ερ.: Όπως το χτίσιμο του παιδικού σταθμού, σωστά;

Απ.: Ναι.

Ερ.: Πότε συνέβη αυτό;

Απ.: Μετά τη λήξη της σχολικής περιόδου.

Ερ.: Και η γέφυρα πεζών πότε χτίστηκε;

Απ.: Μετά τη λήξη της σχολικής περιόδου.

Η κατάθεσή του ήταν καθαρή σοφιστεία και σκόπιμη προσπάθεια να με εξαπατήσει. Πράγματι, ο Σαμαράς ποτέ δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία ότι το Δ.Σ. του Κολλεγίου προσπάθησε να δεσμεύσει το Συμβούλιο να συμμετέχει σε κάτι από τα δύο. (…)

Πριν από την έναρξη της δίκης το Συμβούλιο κινήθηκε εναντίον του Δ.Σ. βασισμένο, μεταξύ άλλων, στην υποτιθέμενη συκοφαντία του Σαμαρά και την αδυναμία του να αποδείξει τις χειρόγραφες σημειώσεις που το Συμβούλιο ισχυριζόταν ότι έκανε κατά τις μεταξύ τους συναντήσεις. (…) Ωστόσο τα δεδομένα της δίκης αποδεικνύουν ότι το Συμβούλιο είχε δίκιο στην κατηγορία του. (…)

Το 2010 ο Σαμαράς κατέθεσε ότι δεν κρατούσε σημειώσεις ή ημερολόγιο. (…) Το 2015, ότι (…) ‘οι σημειώσεις μου δεν ήταν ουσιώδεις, αλλά μουντζούρες ή γρήγορες σημειώσεις’ (…)”.

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μόνο από τα επεισόδια που ο Αμερικανός δικαστής περιγράφει, για να καταλήξει στη σελίδα 55 ότι ο Αλ. Σαμαράς δεν κατάφερε να συνεχίσει “τις συνεχώς μεταβαλλόμενες ιστορίες του”. Απορρίπτει στο σύνολό της την κατάθεσή του.

“Ατελείωτη προσπάθεια να επεκτείνει την εξουσία του”

Μάλιστα εξηγεί ότι η ενορχηστρωμένη επιχείρηση να σταματήσει τη συνεργασία με το Συμβούλιο και να την ξεκινήσει από μηδενική βάση δεν ήταν παρά η «ατελείωτη προσπάθεια να επεκτείνει την εξουσία του». Πρόκειται για κατηγορία που ουκ ολίγες φορές έχει διατυπωθεί κι από πλευράς εκπαιδευτικών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την απόλυση της εκπαιδευτικού που έπιασε τον ανιψιό του να αντιγράφει;

Πηγή: www.avgi.gr

Σχετικά άρθρα