ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Οικονομολόγοι της Barclays εκτιμούν ότι οι πιο υπερχρεωμένες αναδυόμενες χώρες θα υποφέρουν τώρα από την πιθανότητα ότι η αδυσώπητη δεκαετία μείωσης των πραγματικών ή προσαρμοσμένων στον πληθωρισμό επιτοκίων δανεισμού –κινήσεις που αντισταθμίζουν τη σταθερή πτώση της τάσης ανάπτυξης παγκοσμίως– έχει φτάσει στο τέλος της.
«Ο μακροχρόνιος κύκλος χρέους πλησιάζει στο τέλος του και πρέπει να πληρωθεί», αναφέρουν, προσθέτοντας ότι η ιστορική ασυμμετρία της κατάστασης σήμαινε ότι οι επενδυτές δεν μπορούσαν πλέον να στοιχηματίσουν στην «μέση αναστροφή».
Η ομάδα της Barclays δήλωσε ότι η πανδημία πυροδότησε καμπανάκια συναγερμού σε μοντέλα σχετικά με τη βιωσιμότητα των συνολικών δημόσιων και ιδιωτικών χρεών των χωρών – μοντέλα που εξαρτώνται από τον υπολογισμό των καθαρών αποταμιεύσεων.
«Η δυναμική που υποστήριξε την αειφορία την τελευταία δεκαετία μπορεί να μην είναι πλέον εφικτή», αναφέρεται.
Το μοντέλο τους δείχνει τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, το Περού, την Κολομβία και την Ελλάδα (που αποτελεί και μοναδική περίπτωση στην Ευρωζώνη, καθώς το χρέος ξεπερνά το 200% του ΑΕΠ) ως «σαφώς μη βιώσιμες», ενώ το Μεξικό, η Ρωσία και η Τουρκία είναι στο όριο.
Είπαν ότι αυτό μπορεί να φανεί ήδη σε σχετικές κινήσεις νομισμάτων από το 2019, καθώς και στην κλίση των καμπυλών αγοράς ανταλλαγής επιτοκίων.
Η πιθανή ανάπτυξη στις αναδυόμενες αγορές κορυφώθηκε το 2012 και πέφτει από τότε, εκτιμώντας ότι, ενώ η επιβράδυνση της αύξησης του πληθυσμού και ο τεχνολογικός θάνατος της τάσης της «εξωτερικής ανάθεσης» των επιχειρήσεων, πιθανότατα θα διαβρώσει την ανάπτυξη περαιτέρω τα επόμενα χρόνια.
Ο μόνος τρόπος για τη διαχείριση του χρέους σε αυτό το περιβάλλον, είναι είτε η συνεχής πτώση των πραγματικών επιτοκίων δανεισμού, παρόμοια με εκείνη της τελευταίας δεκαετίας – τώρα απίθανο – είτε μια συντονισμένη εθνική υποβάθμιση που βλάπτει την κυκλική ανάπτυξη, κατέληξαν.
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει και η Κομισιόν, η οποία εκτιμά ότι για πρώτη φορά στην ιστορία το χρέος στην Ευρώπη θα φθάσει στο 100% του ΑΕΠ, ενώ ακόμα και στην κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, είχε φτάσει ως το 90%.
Για την Ελλάδα, η εξίσωση της βιωσιμότητας του χρέους είναι πολύ δύσκολη και εξελίξεις αναμένονται μέσα στον Μάιο, όταν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα αναθεωρήσει το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Σύμφωνα με την ανάλυση του Νοεμβρίου που έκανε η Κομισιόν, γενικό συμπέρασμα ήταν ότι παρά την επιδείνωση των παραμέτρων, το ελληνικό χρέος παραμένει βιώσιμο (σε αντίθεση με την ανάλυση της Barkleys), καθώς έχουν βελτιωθεί πολύ οι συνθήκες χρηματοδότησής του μετά την παρέμβαση της ΕΚΤ.
Ωστόσο, έχουν επιδεινωθεί πάρα πολύ οι επιμέρους παράμετροι της ανάλυσης βιωσιμότητας (οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες, δεν πρέπει να ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ για να θεωρείται ότι είναι διαχειρίσιμες από την ελληνική κυβέρνηση).
