ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Στο 1,1% προβλέπει το ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωζώνης το 2020 η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, τονίζοντας ότι η μεγαλύτερη απειλή παγκοσμίως σήμερα είναι η κάμψη του εμπορίου.
Σε συνέντευξή της στη σελίδα challenges.fr, η Λαγκάρντ τόνισε ότι χρειάζεται ένα “νέο μίγμα πολιτικών” στην Ευρώπη, ενώ αμύνθηκε των αρνητικών καταθετικών επιτοκίων της ΕΚΤ.
Αναλυτικά η συνέντευξη που έδωσε:
Έχετε περιγράψει τον εαυτό σας ως κουκουβάγια, ούτε περιστέρι… ούτε γεράκι. Γιατί ακριβώς αυτό το μάλλον ασυνήθιστο είδος του πουλιού;
Οι κουκουβάγιες παραδοσιακά θεωρούνται πτηνά σοφίας που μπορούν να δουν καλά στο σκοτάδι και να έχουν ένα ευρύ φάσμα όρασης.
Ωστόσο, αυτό που ήθελα πραγματικά να επισημάνω ήταν η επιθυμία μου να εξασφαλίσω ότι οι συζητήσεις στο πλαίσιο του Διοικητικού Συμβουλίου θα διεξαχθούν με έναν αποτελεσματικό, βέβαιο αλλά και σύνθετο τρόπο.
Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια οικονομία το 2020;
Προβλέπουμε ένα ρυθμό αύξησης της τάξης του 1,1% περίπου στη ζώνη του ευρώ για το 2020, ο οποίος είναι ελαφρώς χαμηλότερος από ό, τι το 2019.
Τόσο εντός της ζώνης του ευρώ όσο και παγκοσμίως, η μεγαλύτερη απειλή είναι η κάμψη των εμπορικών συναλλαγών που προκύπτει από μια σειρά αβεβαιότητες, που εμποδίζουν τις επενδύσεις.
Αυτό το φάσμα αβεβαιότητας, εκτός από τους γεωπολιτικούς κινδύνους και τα ζητήματα που σχετίζονται με την αλλαγή του κλίματος, περιλαμβάνει τις συνεχιζόμενες εμπορικές εντάσεις και το Brexit.
Θα αποδυναμωθεί η Ευρώπη ως αποτέλεσμα του Brexit;
Μετά τις πρόσφατες εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο και την έγκριση της συμφωνίας απόσυρσης από τη Βουλή των Κοινοτήτων, το Ηνωμένο Βασίλειο πρόκειται να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση στις 31 Ιανουαρίου 2020.
Αυτό σημαίνει μια λιγότερο αβεβαιότητα, η οποία είναι καλή είδηση για τους επενδυτές.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη πρόκληση δεν έχει φθάσει ακόμη – δηλαδή το θέμα της επίτευξης εμπορικής συμφωνίας μεταξύ του Λονδίνου και της ΕΕ κατά τη μεταβατική περίοδο των 11 μηνών.
Ο οικονομικός και χρηματοοικονομικός αντίκτυπος του Brexit θα εξαρτηθεί από τις λεπτομέρειες της συμφωνίας αυτής – εάν μάλιστα μπορεί να επιτευχθεί – κατά τη διάρκεια αυτής της σύντομης χρονικής περιόδου.
Ωστόσο, αυτό που ξέρουμε είναι ότι, ως αποτέλεσμα του Brexit, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χάσει ένα πλούσιο κράτος μέλος και ένα ισχυρό στρατιωτικό σώμα.
Η ΕΕ θα ανακάμψει, αλλά θα πρέπει να ενισχύσει τις προσπάθειές της για να αντισταθμίσει την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου.
Έχετε μετακομίσει από την Ουάσιγκτον στη Φρανκφούρτη. Μπορείτε να εξηγήσετε τη διαφορά ανάπτυξης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της ζώνης του ευρώ, όπου ο ρόλος της Γερμανίας ως «κινητήριος μοχλός ανάπτυξης» φαίνεται να χάνει ορμή;
Η διαφορά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις επιλογές οικονομικής πολιτικής – οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σημαντικά δημοσιονομικά κίνητρα, ενώ η Ευρώπη δεν έχει.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι λιγότερο περιορισμένες και απολαμβάνουν το προνόμιο της διεθνούς θέσης του αμερικανικού δολαρίου.
Οι ΗΠΑ ήταν επίσης σε θέση να αποκαταστήσουν την υγεία του χρηματοπιστωτικού τους τομέα σε προγενέστερο στάδιο μετά την κρίση.
Ωστόσο, η ΕΕ εξακολουθεί να είναι ο ισχυρότερος οικονομικός και εμπορικός χώρος στον κόσμο, με τεράστιο δυναμικό.
Έδειξε επίσης ότι ήταν σε θέση να ανακάμψει από την κρίση και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, ιδίως χάρη στα μέτρα που έλαβε η ΕΚΤ.
Μια συντονισμένη δημοσιονομική ώθηση στο επίπεδο θα συμβάλει στην επιτάχυνση της ανάπτυξης, η οποία με το 1,1% το 2020 και 1,4% το 2021 (σύμφωνα με τις τελευταίες μας προβλέψεις) παραμένει κάτω από το δυναμικό μας, τουλάχιστον για το 2020.
Τι εννοείτε όταν αναφέρεστε σε ένα “νέο μίγμα πολιτικών” για την Ευρώπη;
Έχει νόημα να χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας για την αύξηση της ανάπτυξης, γεγονός που θα οδηγήσει επίσης στον πληθωρισμό να κινηθεί προς τα επίπεδα κοντά στο 2%.
Υπάρχουν τρεις πτυχές αυτού του συνδυασμού πολιτικών:
– νομισματική πολιτική, η οποία χρησιμοποιείται συνεχώς για τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών
– δημοσιονομική πολιτική, η οποία πρέπει να χρησιμοποιείται συχνότερα προκειμένου να υποστηριχθεί η νομισματική πολιτική στα κράτη μέλη, όπου είναι δυνατόν
– διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την αύξηση του αναπτυξιακού δυναμικού στις οικονομίες μας.
Η μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών, χωρίς να παραβιάζεται η ανεξαρτησία των ρόλων τους, θα επέτρεπε τη βελτιστοποίηση των πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων των αποφάσεών τους.
Η πολιτική της ΕΚΤ ωθεί τους οικονομικούς φορείς στο χρέος. Το γαλλικό δημόσιο χρέος υπερβαίνει σήμερα το 100% του ΑΕΠ. Πρέπει να ανησυχούμε;
Αν και το δημόσιο χρέος μειώνεται στη ζώνη του ευρώ, στη Γαλλία αυξάνεται.
Αυτό προκαλεί ανησυχία, διότι μειώνει το περιθώριο δημοσιονομικών ελιγμών σε περίπτωση ύφεσης της οικονομίας.
Η Γαλλία πρέπει να λάβει μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους της, υιοθετώντας παράλληλα μια φιλική προς την ανάπτυξη δημοσιονομική πολιτική.
Άλλες χώρες κατάφεραν να επιτύχουν αυτό το δύσκολο έργο.
Στο ρόλο σας ως Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΝΤ, συχνά επικρίνατε τα πλεονάσματα της Γερμανίας. Σε ποιο βαθμό έχει αλλάξει κάτι τέτοιο;
Κυρίως όσον αφορά τα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών – αλλά όχι μόνο για τη Γερμανία.
Αυτά τα υψηλά πλεονάσματα σε σχέση με το ΑΕΠ οδηγούν σε ανισορροπίες, ιδίως όταν πρόκειται για ένα ενιαίο νόμισμα.
Δεδομένων των χαμηλών ή και αρνητικών επιτοκίων, οι αποταμιευτές πρέπει να ανησυχούν;
Τα μέτρα που λαμβάνονται αποσκοπούν στη διατήρηση σταθερών τιμών.Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, αυτό εξασφαλίζει το καλύτερο δυνατό οικονομικό περιβάλλον και διατηρεί την αγοραστική δύναμη για όλους, ανεξαρτήτως του εάν αποταμιεύουν ή όχι. Τα επιτόκια είναι τα μέσα και όχι οι στόχοι.
Έχουν υπάρξει περίοδοι στην Ευρώπη που οι αποταμιευτές επένδυσαν στη χρηματαγορά που έδωσαν υψηλές αποδόσεις, όπως στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Αλλά το νομισματικό περιβάλλον της περιόδου αυτής τιμωρούσε τους δανειολήπτες και η κατάσταση εκείνη τη στιγμή είχε ως αποτέλεσμα μια βαθιά οικονομική ύφεση.
Σε μια ύφεση, οι αποταμιευτές τείνουν να μειώνουν τις αποταμιεύσεις τους σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν το επίπεδο κατανάλωσής τους.
Με άλλα λόγια, μια ύφεση είναι κακή για την αποταμίευση.
Τα αρνητικά επιτόκια έχουν ως στόχο να διατηρήσουν την οικονομία σε μια ισορροπημένη πορεία ανάπτυξης και να αποφύγουν μια ύφεση.
Δεν είναι λίγο συγκλονιστικό που οι τράπεζες θα μπορούσαν να χρεώσουν για την κατοχή καταθέσεων;
Θα ήταν συγκλονιστικό εάν οι τράπεζες δεν επωφεληθούν πλήρως από τις ιστορικές νομισματικές συνθήκες για να εξασφαλίσουν περισσότερη χρηματοδότηση στην πραγματική οικονομία.Αλλά τα αρνητικά επιτόκια ήταν χρήσιμα και έχει σημειωθεί πρόοδος.
Την άνοιξη του 2014, λίγο πριν από τη μείωση του επιτοκίου διευκόλυνσης αποδοχής καταθέσεων σε αρνητικό έδαφος, οι χορηγήσεις στην πραγματική οικονομία μειώνονταν, αυξάνοντας τον κίνδυνο οικονομική ύφεσης και αποπληθωρισμού.
Σήμερα αυξάνονται περίπου στο 3,5% ετησίως.
Είμαστε μάρτυρες δημιουργίας φούσκας, ιδίως στα ακίνητα;
Συνολικά, όχι στη ζώνη του ευρώ στο σύνολό της, αν και το έργο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου και της τελευταίας ανασκόπησης της Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της ΕΚΤ απαιτούν σύνεση και εφαρμογή στοχευμένων μακροπροληπτικών μέτρων, τα οποία είναι μερικές φορές απαραίτητα σε εθνική επίπεδο.
